افت یک تومانی نرخ دلار /جریان‌های قیمتی در بازار ارز

به گزارش اقتصادنیوز، بازار ارز در روزهای اخیر به وضعیت پایدار و نسبتا یکنواختی رسیده است. در ادامه این شرایط، روز شنبه، دلار با یک تومان افت به قیمت 3 هزار و 782 تومان رسید. یکی از علل نوسان محدود روز ابتدایی هفته و به‌طور کلی شکل‌گیری وضعیت پایدار در بازار ارز، هراس معاملاتی بخشی از معامله‌گران برای خرید ارز در نزدیکی مرز 3هزار و 800 تومان بود. این دسته تصور می‌کنند، بازارساز به سطح 3هزار و 800 تومان حساس است و با عرضه ارز در محدوده‌های نزدیک به این مرز، جهت قیمت را تغییر خواهد داد؛ در نتیجه این دسته از معامله‌گران در خرید ارز در نزدیکی این مرز روانی احتیاط می‌کنند.

با این حال، گروهی از معامله‌گران به دلایلی نسبت به تداوم وضعیت فعلی اطمینان قوی ندارند. برای بررسی علل وجود شرایط یکنواخت در بازار و نبود اطمینان نسبت به روند فعلی قیمت، باید رویکردهایی که در میان معامله‌گران وجود دارد را شناخت. طبیعتا دو رویکرد عمده در بازار وجود دارد: کاهشی و افزایشی ولی نکته اینجاست که هرکدام از این رویکردها را می‌توان در دسته‌های متفاوتی جا داد. افزایشی‌های بازار را می‌توان در سه طبقه قرار دارد؛ دسته اول کسانی هستند که انتظار دارند قیمت دلار تا انتهای سال نه‌تنها از سطح 4 هزار تومان عبور کند بلکه به سوی مرز بالای 4 هزار و 500 تومان حرکت کند. این افراد در شرایط فعلی نقش چندانی در بازار ندارند و بیشتر در انتظار اتفاقات غیرمترقبه برای روشن‌شدن موتور دلار هستند. با این حال، تعداد افرادی که حاضر باشند بر مبنای چنین انتظاری در بازار اقدام به معامله کنند، بسیار کم است. در واقع خود این معامله‌گران تحت‌تاثیر انتظارات و تصوراتی که دارند، وارد بازار نشده‌اند. دسته دوم را افرادی تشکیل می‌دهند که از رسیدن دوباره قیمت دلار به مرز 4 هزار تومان سخن می‌گویند، حال آنکه گروه سوم، تنها به نوسانات محدود افزایشی و عبور شاخص ارزی از مرز 3 هزار و 800 تومان باور دارند. گروه‌های دوم و سوم، بیشتر از یکسو بر افزایش تقاضا در ادامه سال تاکید دارند و از سوی دیگر، به روند قیمت دلار در سال‌های گذشته دقت می‌کنند.

به گفته آنها، به‌طور سنتی در سه سال گذشته در اواخر پاییز در مسیر افزایشی قرار گرفت. همچنین به‌طور سنتی هرچقدر به سمت آذرماه حرکت کنیم، تقاضای تجاری دلار نیز افزایش پیدا می‌کند. نقطه افتراق دسته دوم و سوم در تفاوت نگاه آنها به رویکرد بازارساز است. دسته سوم باور دارد، بازارساز در برابر عبور قیمت از مرز 4 هزار تومان مقاومت خواهد کرد. در مقابل این سه طبقه افزایشی، دو دسته کاهشی در بازار وجود دارد. اولین گروه، شامل افرادیست که انتظارات نوسان محدود کاهشی دارند. دسته دوم بیشتر افرادی را در خود جای می‌دهد که تصورمی کنند، قیمت دلار به زیر مرز 3 هزار و 700 تومان خواهد رفت. با وجود تفاوت در سطح انتظارات قیمتی، کاهشی‌ها و افزایشی‌های بازار در یک نقطه مشترکند؛ این نقطه اشتراک انتظارات هر دو گروه برای وقوع حادثه و جرقه‌ای است که سطح قیمت را تحت‌تاثیر قرار دهد و آنها سعی کنند که خود را با آن حادثه تطبیق دهند. مهم‌ترین تفاوت این دو گروه را نیز باید در میزان انتظارات آنها برای سطح نوسانات بررسی کرد. بر اساس صحبت‌های معامله‌گران به‌نظر می‌رسد، انتظارات معامله‌گران افزایشی برای بالا رفتن سطح نوسان بیشتر از بازیگران کاهشی بازار است.