برنده نوبل اقتصادی: سرقت ایده چینی‌ها از آمریکا به‌سود رفاه بشر است

راس روبرتس: مقاله‌هایی هستند که در مورد تهدید رونق ما به وسیله ۲۰۰ میلیون مهندس هندی یا ۲۰۰ میلیون طراحی نرم‌افزار صحبت می‌کنند. چه چیزی در اینجا برای ما مهم است؟

پل رومر: بله، یا حتی بدتر، اگر هر شخص دیگری صنعت بیوتکنولوژی را توسعه دهد، تهدیدی برای صنعت بیوتکنولوژی ما به حساب می‌آید. ما اهمیت نمی‌دهیم که صنعت بیوتکنولوژی ما سودمند است یا خیر، چیزی که برای ما اهمیت دارد این است که آیا دارویی داریم که آلزایمر افراد را درمان کند؟ افرادی که اگر چنین دارویی را نداشته باشند، زندگیشان دچار مشکل می‌شود. تاکید بر اهمیت کالاهای غیررقابتی، همچون ایده‌ها و اکتشافات، به این معنی است که آنها منافعی از مقیاس تجارت با بازارهای بسیار بزرگ‌تر که انتها ندارند، هستند. شما منفعت بیشتری را از داشتن مردم بیشتر برای تجارت، خواهید برد. این مانند منطق معمول برای تجارت است اما در حقیقت تفاوت دارد.  اگر چین به ایده‌های ما دستبرد بزند، دو فاکتور جبران‌کننده را باید در نظر گرفت. سرقت از یک جهت وضعیت بدی است که در آن مخترعان و افراد خلاق را با کاهش سود، دلسرد و بی‌انگیزه می‌کند. اما از جهتی دیگر، سرقت در حالتی می‌تواند خوب باشد که در آن، ایده‌ها می‌توانند بدون هزینه اضافی کپی شوند و از این‌رو، انتقال ایده به چین می‌تواند به طور چشمگیری سطح رفاه بشر را ارتقا دهد.

در مصاحبه بالا، رومر مانند همان عارفی است که در جایی قرار دارد که خط حقوق مالکیت فکری کشیده می‌شود.