آیا سرمایه گذاران خارجی به سراغ ایران می آیند؟

به گزارش اقتصادنیوز، به نقل از اسپوتنیک؛ چین تمام پروژه های سرمایه گذاری خود در ایران را برای مدت نامعلومی به حالت تعلیق درآورد ، تهران شروع به جستجوی فعالانه ابزارهای مالی کرد که بتواند 280 میلیارد دلار را که از چینی ها دریافت نکرده است را با توسعه بخش های نفت ، گاز و پتروشیمی جایگزین کند.

مسعود کرباسیان ، مدیر اجرایی شرکت ملی نفت ایران در این خصوص گفت: از آنجا که تحریم های آمریکا سرمایه گذاری مستقیم خارجی را عملاً غیرممکن و مانعی برای ورود سرمایه گذاران بین المللی به بورس اوراق بهادار تهران می شود ، بازار اوراق قرضه تنها راه جذب سرمایه های لازم به نظر می رسد.

«مسعود کرباسیان» در ادامه اظهار داشت: روش‌های نوین جذب سرمایه نظیر اصلاح قراردادها و جلب مشارکت عمومی از قبیل انتشار اوراق و بهره‌مندی از ظرفیت‌های جذب سرمایه، خلأ ناشی از حضور حامیان مالی و سرمایه‌گذاران خارجی را رفع می کند. 

در این راستا خبرگزاری اسپوتنیک با آقای عبدالمجید شیخی استاد دانشگاه علامه و کارشناس اقتصادی به گفتگو نشسته است.

سرمایه گذاران بین المللی بر روی بورس اوراق بهادار تهران چقدر می تواند مؤثر است؟ در عمل چگونه این اوراق بهادار جهت سرمایه گذاری بین المللی در ایران به کار برده خواهد شد؟

به دلیل آنکه حجم نقدینگی در کشور ایران بالا است، اوراق مشارکت می تواند بسیار موفقیت آمیز باشد. ایران مشکل کمبود سرمایه ندارد، مشکل ما در واقع این است که سرمایه ها در بخش حقیقی اقتصاد تزریق نشده اند. لذا هر گونه مزیقه ای از سمت خارجی ها از بابت انتقال سرمایه مشکل ساز نیست. زیرا ایران مشکل کمبود سرمایه ندارد، مشکل این است که سرمایه ها در کشور به دلیل طولانی بودن فرایند تقاضای سرمایه گذاری تا بهره برداری این سرمایه گذاری بسی طولانی است. این امر به علت مقررات و بروکراسی اداری رخ می دهد.

 دلیل دیگر اینکه به دلیل عدم نظارت بر فعالیت های مجازی در بخش غیرحقیقی مجازی مالی و پولی اقتصاد، چون نظارت کمتر و حاشیه های سود بالا است، در واقع می توان گفت که نقدینگی در کشور وارد بخش حقیقی نشده است. در نتیجه هرگز مشارکت سرمایه گذاران خارجی در ایران با مشکل واجه نخواهد شد، زیرا نقدینگی وجود دارد. 

مزایای اوراق بهادار جهت سرمایه گذاری بین المللی برای کشورهای خارجی چیست؟  

اگر اوراق بهادار بتوانند در بخش حقیقی اقتصاد به صورت فیزیکی تبدیل به سرمایه بشوند، این امر موثر است. اما صرف مشارکت در بازار مجازی، پولی، مالی می تواند موج های نامناسبی ایجاد کند، یعنی در واقع اگر در نقل و انتقلات یعنی سرمایه هایی که تبدیل به اوراق می شوند، وارد بخش مجازی شوند، چون سیالیت بیشتری دارند، این اوراق خیلی نمی توانند در اقتصاد مفید باشند.

اما اگر این مشارکت تبدیل به سرمایه های پروژه هایی که به بخش حقیقی اقتصاد تعلق دارند وارد شوند، این سرمایه گذاری بین المللی می تواند موثر باشد.

چه کشورهایی می توانند این اوراق بهادار جهت سرمایه گذاری بین المللی در ایران را خریداری نمایند؟

قوانین ایران این اجازه را داده است که شهروندان خارجی نیز اجازه خرید اوراق مشارکت در بازار بورس را خریداری نمایند. ظاهرا غیر از کشورهایی چون اسرائیل که با آنها مشکل داریم، مانعی برای مشارکت سایر دیگر کشورها وجود ندارد.

از مزایای دیگر سرمایه گذاری در بخش اوراق ایران این است که بازارهای ایران بازارهای اشباع نشده است. مشکل کشورهای اروپایی این است که بازار آنها اشباع شده، حاشیه سود در کشورهای صنعتی به شدت کاهش پیدا کرده است، زیرا اشباع بازارها این بدان معنا است که از نظر اقتصادی حاشیه های سود کمتر و کمتر می شود، اما در کشور در حال توسعه ایران که پتانسیل رشد بالایی را دارد، مشارکت در سرمایه گذرای بسیار سودآور است، مخصوصا اینکه کشور ایران دارای مزیت هایی در برخی کالاها دارد و اعتماد منطقه ای نسبت به بازار ایران وجود دارد. از سوی دیگر، مردم کشورهای همسایه و منطقه به شدت به کالاهای ایرانی علاقه مند، به عنوان مثال در تولید کالاهای حلال اعتماد بالایی به ایران وجود دارد.

در واقع مشارکت در اوراق بهادار توسط سرمایه گذران خارجی در ایران می تواند حاشیه سود بیشتری داشته باشد. مانعی در این امر برای کشورهای خارجی وجود ندارد. زیرا قانون تشویق سرمایه گذاری خارجی در ایران این اجازه را داده است که حتی سرمایه گذاران خارجی می توانند تا 49 درصد از سهام شرکت ها در ایران را به خودشان اختصاص دهند.