4 دقیقه توفانی روحانی / آقای قالیباف شما که طرحت همیشه لوله کردن بود ...

به گزارش خبرآنلاین، اتفاق تازه ای رخ نداده؛ سومین بار است که محمد باقر قالیباف با این وضعیت مواجه می شود. کیش و مات آن هم در مناظره آخر، آن هم در لحظات آخر. قالیباف دوباره نتیجه یک هماوردی بزرگ و پربیننده را واگذار کرد؛ نه فقط به خاطر تاکتیک خوب رقیب، که بیشتر به خاطر اشتباهات محاسباتی خود و تیم انتخاباتی اش . باید در این باره سخن گفت و همه آنچه که میان او ورقیب اصلی‌اش یعنی حسن روحانی گذشته را تحلیل کرد . البته قبل از آن باید نگاهی هم به گذشته داشت ؛ به اینکه او چگونه صحنه انتخابات در سال ۹۲ را نیز دقیقا به همین شکل به ضرر خود به پایان رساند .

آچمز در ده دقیقه طوفانی 

وقتی در سال پایانی صدارت محمود احمدی نژاد، غلامعلی حدادعادل اعلام کرد که با محمد باقر قالیباف و علی اکبر ولایتی به ائتلافی برای نحوه حضور در انتخابات دست یافته اند؛ این نامزدی دوم قالیباف تحلیل های متفاوتی را در پی داشت. برخی همان زمان گفتند که این تاکتیک شهردار تهران است برای اینکه به یکباره وارد میدان نشود و به تنهایی هزینه های این رقابت را تا روزهای متنهی به انتخابات پرداخت نکند. برخی هم این گزاره را قبول نداشتند؛ گفتند این دو چهره دیگر هم آمده اند که بمانند . تحلیل شان این بود قالیباف اشتباه کرده که با آن ها پیمان بسته است. خودش اما در واکنش به همه این حرف و حدیث ها چنین می گفت؛«اینکه این ائتلاف سیاسی نیست به این معنا نیست که ما سیاسی نیستیم. این بدین معناست که نمی خواهیم مکر و حیله بکنیم و از جنس کاسه به دست بگیر و بده و بستان احزابی نیست. اگر این ائتلاف منجر به اختلاف شود باید در دینداری ما شک کنید»

اما در نهایت تحلیل کسانی که می گفتند قالیباف اشتباه کرده است به واقعیت نزدیک تر بود. وقت مفرر که فرا رسید هیچ کس کنار نکشید!

عدم کناره گیری رفقا که حالا رقبای او شده بودند تنها معضل سردار نبود . او با یک چالش دیگر مواجه شده بود ؛ انتشار یک فایل صوتی که نگرش او در مورد نوع مواجهه با دانشجویان را در یک برهه زمانی نشان می داد. حالا او باید با این ماجرا مواجه می‌شد. او می توانست با سکوت از کنار این ماجرا عبور کند اما ترجیح داد این چالش را برای خود سکوی پرش کند. او به یکباره پای این بحث را به مناظره کشاند و مقابل ملیون ها بیننده گفت:« در سال 82 که فرمانده نیروی انتظامی بودم و شما دبیر شورای عالی امنیت ملی بودید، در سالگرد حمله به کوی دانشگاه، هر سال برنامه می‌گرفتند. یک جلسه من گفتم اجازه بدهید دفتر تحکیم وحدت مراسم را بگیرد. شما اشاره به این میکردید که "بابا دنبال دردسر هستی، ول کن چه مجوزی". این اصرار من بود که اجازه بدهیم دانشجو حرفش را بدهد، ولی در چارچوب قانون. در شورای امنیت کشور هم در سال 82 جلسه ای برگزار شد، من معتقد بودم پشت حوادث سال 82 حوادثی که در کوی دانشگاه یا خوابگاه طرشت علامه اتفاق افتاد نیروی انتظامی تمام قد جلوی لباس شخصی ها افتاد و اجازه ندادیم حوادث 78 رخ بیاید. من می‌گفتم پشت حوادث دانشجویان نیستند. در جلسه اصرار کردم اگر دانشگاه اشکال دارد، به نیروی انتظامی اجازه ورود بدهید. من با اصرار این مجوز را گرفتم. به خاطر اینکه معتقد بودم سیاسیون پشت این ماجرا هستند نه دانشجویان. یکی از نمایندگان مجلس ششم که مستند دارم در حوادث کوی دخالت داشت، در آن جلسه ما، اخلال کرد. بی بی سی و وی او ای، سخنان من را تحریف کردند و گفتند من دوگانه برخورد کردم، ولی من اینگونه نبودم. در جلسه مجلس شورای اسلامی که غیرعلنی بود و در جلسه شورای امنیت، میدانستم پشت سر حوادث چیست »

جرقه در همین لحظه زده شد، آنجا که حسن روحانی هم در واکنش به این سخنان قالیباف گفت :« از آقای قالیباف خیلی تعجب می‌کنم. درست است باید رقابت کنیم ولی نه اینجوری. آقای قالیباف دلم نمیخواست بگویم. آنجا بحث این بود که شما می‌گفتید دانشجویان بیایند، ما برنامه گازانبری داریم. من راجع چند کلانتری به شما گزارش دادم. شما چی گفتید؟ نمیخواهم بازگوکنم. گفتید کل آدمهای سالم من این تعداد است. برنگردید به بحث های آن زمان، این سینه من پر است از مسائل فراوان. حرف برای گفتن زیاد داریم. بگذارید رقابتمان سالم و درست باشد. هیچ‌وقت پادگانی فکر و عمل نکردم.جزو افرادی هستم که حقوق خواندم. من سرهنگ نیستم، حقوقدان هستم. »

محمد باقر قالیباف در یک اشتباه محاسباتی و در حالی که تلاش داشت دو قطبی میان خود و حسن روحانی بسازد و به حسن روحانی وجهه و چهره یک فرد امنیتی را الصاق کند ناگهان پاسخ غیرمنتظره ای از حسن روحانی دریافت کرد که وجهه نظامی خودش را بیشتر نمایان کرد. او در ان مناظره بخش اعظمی از آرای خود را از دست داد و البته همین اشتباهش موجب شد به رقیبش یعنی حسن روحانی کمک شایانی برای پیروزی کرده باشد .

بازگشت به ۹۲ در بهار ۹۶

حالا که در فاصله اندکی به زمان برگزاری انتخابات قرار داریم باز تاریخ تکرار شده است . محمد باقر قالیباف یکبار دیگر در دقایق سازنده انتخابات اشتباهات تاکتیکی و محاسباتی داشته است . او از همان آغاز زمان تبلیغات استراتژی خود را بر دو پایه استوار کرده بود :

۱-دادن وعده های نجومی برای جذب رای طبقه محروم و طبعا بالا بردن اقبال پیروزی

۲-ایجاد دو قطبی با حسن روحانی برای کنار زدن سید ابراهیم رییسی

او در بخش اول تلاش فراوانی کرد تا در همان آغاز مبارزات انتخاباتی اش شعارهایی مانند سه برابر کردن یارانه ها ، یارانه بیکاری۲۵۰ هزار تومانی و ایجاد چند میلیون شغل را طرح کند . زمان که جلو رفت اکثر کارشناسان اقتصادی و حتی مسولان غیردولتی از رییس مجلس تا کارشناسان حوزه ها و سطوح مختلف، غیر عملی بودن این وعده های او را به مردم اعلام کردند . به همین دلیل هم بود که او وقتی در مقابل چالش «هزینه هایش را از کجا می آوری؟» قرار گرفت پاسخی برای اعلام نداشت و ترجیح داد در ادامه رقابت ها چندان سخنی از این وعده هایش به زبان نیاورد. به همین دلیل هم رای او در نظرسنجی ها ریزش کرد. به یک معنا این ریزش رای مربوط به آرا طبقه محروم او بود که پس از کمرنگ شده این شعارها از سبد انتخاباتی او جدا شدند .

اما او در بخش دوم تا لحظات آخر مناظره سوم همچنان اصرار به ایجاد دو قطبی با حسن روحانی داشت. حتی وقتی حسن روحانی به چالش های او توجهی نمی کرد و نگاه خود را به ابراهیم رییسی می دوخت باز قالیباف اصرار داشت تا با تداوم حملات بی امان به حسن روحانی ، خود را رقیب اصلی او نشان دهد. قالیباف برای ایجاد این دو قطبی هر کاری توانست انجام داد .

او حتی کپی سند خانه حسن روحانی و اسحاق جهانگیری را هم با خود به استودیوی شماره ۱۱ رسانه ملی آورده بود تا با کمک ادعاهایی که درباره این اسناد داشت، خود را برتر از هم جناحی اش یعنی ابراهیم رییسی نشان داده و بعد از ایجاد دو قطبی با حسن روحانی حس پیروزی و مغلوبه کردن روحانی و جهانگیری را به نشانه نزدیک شدن به صندلی ریاست جمهوری به بدنه اش تزریق کند . اما باز همه چیز در لحظه آخر خراب شد .

او با دو رویداد در روز جمعه مواجه بود یکی در طول مناظره و یکی هم در انتهای آن .

آنچه رخ داد این بود که در طول مبارزه حسن روحانی که تاکتیک قالیباف را متوجه شده بود وارد زمین بازی او نمی شد و به ایجاد دو قطبی با ابراهیم رییسی می پرداخت . این یعنی اینکه او تلاش می کرد بازی قالیباف برای ایجاد دو قطبی با خودش را ناکام گذارد. دقیقا در همین زمان اسحاق جهانگیری شانه به شانه با قالیباف رقابت کرد و مطالب مهمی را طرح کرد مساله ای که بدون شک موجب خواهد شد بخش دیگری از آرا قالیباف هم ریزش داشته باشد .

اما ضربه آخر برای لحظه آخر کنار گذاشته شده بود. حسن روحانی چهار دقیقه طوفانی داشت. آنچه پرجاذبه و دقیق که محمد باقر قالیباف و ابراهیم رییسی مات و مبهوت به دوربین نگاه می کردند. این حس البته شاید برای ابراهیم رییسی تازگی داشت اما محمدباقر قالیباف قبلا آن را تجربه کرده بود.

برای همین هم بود که اهل سیاست نگاه قالیباف در آن لحظات آخر مناظره روزجمعه را دقیقا شبیه نکاه او در مناظره طوفانی سال ۹۲ می دانند. او شکست خود در مناظره را دقیقا جایی حس کرد که روحانی خطاب به او گفت «مجبورم به مردم شریف ایران اعلام کنم که پرونده سال 84 آقای قالیباف در اختیار من بود و نگذاشتم منتشر شود و با برخی‌ها در دبیرخانه دعوا کردم که نباید در آستانه انتخابات هیچکس از این پرونده مطلع شود که اگر من آن مردانگی را نکرده بودم شما آقای قالیباف الان اینجا ننشسته بودید.

آقای قالیباف شما که طرحت همیشه لوله کردن بود و هر وقت به دبیرخانه می‌آمدید می‌گفتید بگذارید من ظرف دو ساعت دانشجویان را لوله می‌کنم. ما اگر جلوی شما نایستاده بودیم که الان همه دانشگاه‌های ما پر از لوله بود. شما نمی‌خواهد راجب املاک و اموال مردم صحبت بکنید و بگویید ما که همه اموالمان در اختیار قوه قضاییه است و آن را ارائه کرده‌ایم و شما هم طبق قانون آن را ارائه می‌کردید، چرا ندادید و حالا آمده‌اید اینجا و ریاکاری می‌کنید.

من اگر در تهران یک خانه بیشتر داشتم مال شما و اگر هم در حال حاضر یک خانه بیشتر دارم مال شما و اگر جایی تخلف شده است شما بروید آن تخلف را پیگیری بکنید و از آن شکایت بکنید. آن زمین را هم شما می‌دانید که معوض چه بوده است و خبر دارید و الان دارید آن را طور دیگری مطرح می‌کنید. شما اگر خیلی ناراحت زمین هستید به ترقبه هم رسیدگی کنید و ببینید بستگان شما در آنجا چه می‌کنند.»

هفته آخر انتخابات هیچ وقت برای قالیباف خوب و خوش یمن نبوده ؛ او همیشه در همین هفته آخر رقابت را واگذار کرده ؛ آنهم بیشتر به خاطر اشتباهات خودش . اردیبهشت برای شهردار تهران گویا پایان خوشی ندارد.