دوتفکر با دو ادبیات متفاوت در روز ۹ دی از تریبون حوزه

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انصاف نیوز، حجت الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دوتفکر با دو ادبیات متفاوت در روز ۹ دی از تریبون حوزه» نوشت:

در روز ۹ دی، استاد آیت الله جوادی آملی در ضمن درس تفسیر نکاتی را مطرح فرموند و از قضا، در فاصله چند ده متری مسجد اعظم که محل درس تفسیر ایشان است، مدرسه فیضیه است که آیت الله مصباح یزدی در اجتماع طلاب نکات متفاوتی را طرح نمودند.

درنگ در سخنان این دو بزرگوار، نشان از دو نوع تفکر نسبت به “حکومت، جامعه و مردم” را به خوبی نمایان می‌کند.

هر دو سخنرانی در پایگاه اطلاع رسانی‌شان آمده و با حفظ امانت و به‌صورت اختصار چنین است:

حضرت استاد آیت الله جوادی آملی؛

۱- ذخائر کشور و شایستگی و تعهدات مردم را می‌بیند و ضرورت رسیدگی به مردم را می‌بیند.

۲- از ده سال رانت و اختلاس نمی‌گذرد و آن را شجاعانه طرح می‌کند.

۳- در راستای ایفای حقوق مردم، رعایت کرامت مردم را دیده و تصریح می‌کند که یارانه و بسته معیشتی با کرامت مردم سازگار نیست.

۴- به خطر دشمن و در کمین بودن او را گوشزد می‌کند.

۵- نه تنها اعتراض عاقلانه و عالمانه‌ی مردم را نفی نمی‌کند بلکه امکانپذیر می‌داند.

اما در نگاه متفاوتی، آیت الله مصباح یزدی نقطه نظراتش را چنین بیان نموده:

۱- فضای مجازی مسیر غفلت از ولایت فقیه است.

۲- هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که کسی بر آن حکومت کند که مورد قبول امام عصر (عج) باشد.

۳- سختی‌ها را امتحان خدا دانسته و در نتیجه از مقدّرات به حساب می‌آید.

۴- مشکلات مالی لازمه جامعه اسلامی است و پیامبر هم آمد مردم با مشکلات فراوان مواجه شدند. آیا می‌توان رهبری مقصر دانست؟

۵- تحمل این سختی‌ها برای ایجاد زمینه برای ظهور امام زمان (عج) است.

۶- مذاکره مخفیانه را احمقانه می‌داند.

داوری و سپس انتخاب یکی از این دو دیدگاه را در شرائط امروز جامعه اسلامی، به خود شما می‌سپاریم.

فقط یک سوال:

در مفاد سخنرانی استاد مصباح یزدی، با گذشت از بحث‌های سیاسیی چون فضای مجازی و مذاکره مخفیانه و… [که برخی از آنها در دولت سابق که مورد حمایت شدید آقای مصباح بود اتفاق افتاده]، این سوال ذهن را می‌گزد که؛ بنا بر فرض صحت و تایید قرآن و روایات، نسبت به چنین استناداتی که به “دین و پیامبر و امام زمان” شده! [که بررسی آن نوشتار مستقلی را می‌طلبد]، چرا باید اینقدر از “دین و پیامبر و امام زمان” مایه گذاشته شود؟!