آیا ترامپ تنها راه نجات خود از بحران کرونا را یک «جنگ محدود» با ایران می‌داند؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: ترامپ در سال انتخاباتی خود به سر می‌برد، سالی که پیش از شیوع کرونا به نظر می‌رسید به آسانی آن را پشت سر گذاشته و به دوره دوم می‌رسد. اما با شیوع کرونا و آثاری که بر اقتصاد آمریکا داشت و با سقوط قیمت‌های نفت، شرایط به سمت و سوی دیگری پیش رفت.
تعداد آمریکایی‌هایی که به دلیل کرونا شغل خود را از دست داده اند، به ۲۵ میلیون نفر رسید، این در حالی است که آمار مذکور روز به روز افزایش می‌یابد و چرخ اقتصاد آمریکا در حال ایستادن است، بدون اینکه هیچ نشانه‌ای برای نزدیکی پایان عمر این ویروس، دیده شود.
به نظر می‌رسد سقوط قیمت‌های نفت، مشکلات زیادی را برای ترامپ در قبال شرکت‌های نفتی آمریکا ایجاد کرد که بیشتر سهام خود را از دست دادند. سال انتخاباتی ترامپ، به نحوی که امیدوار بود، نمی‌گذرد، موانع زیادی بر سر راه پیروزی او وجود داد که ناخشنودی مردم آمریکا از تعلل ترامپ در اتخاذ تصمیم‌هایی برای مقابله با شیوع گسترده کرونا، در صدر آنهاست. اغلب مردم ایالات متحده معتقدند ترامپ حمایت از اقتصاد را بر حمایت از جان آن‌ها ترجیح داده است.
رئیس جمهور آمریکا امیدوار بود که سال انتخابات، فرصتی به او بدهد تا بتواند فصل تازه‌ای از ماجراجویی‌هایی که از چهار سال پیش آغاز کرده است را بنویسد؛ اما همه چیز طبق میل او پیش نرفت.
حال، ترامپ خود را در برابر مردمش ناتوان و درمانده می‌بیند و به نظر می‌رسد نیاز به حرکت دادن آب‌های راکد جهان دارد، تا به کمک آن، نه تنها از تنگنایش خارج شده، بلکه تمام جهان را از رکود و کسادی بازاری که اقتصاد را تهدید می‌کند، نجات دهد و برای تحقق این اهداف، گزینه‌ای بهتر از جنگ نیافته است.
جنگی که ترامپ آن را دوست ندارد، ظاهرا تنها راه نجات او در سال انتخابات است، وی بخوبی می‌داند که نیاز به پیروزی دارد، ولو اینکه یک پیروزی محدود باشد. وی همچنین می‌داند که طرف‌های دیگری هم هستند که به طور خاص مایلند با ایران وارد جنگ شوند، بدین معنا که آمادگی حمایت مالی از این جنگ را دارند، به این شرط که منافع آن‌ها نیز محقق شود.
به نظر می‌رسد ترامپ دشمنی بهتر از ایران نمی‌یابد تا جنگ مورد نظر خود را علیه آن به راه اندازد، به این بهانه که سیاست‌های ایران باعث بر هم خوردن استقرار دولت‌های منطقه شده است، بویژه آنکه ایران اصرار دارد عراق را از حضور نیرو‌های آمریکایی خالی کرده و از حوثی‌های یمن، حزب الله لبنان و شبه نظامیان شیعه در سوریه، حمایت کند.
احتمالا عراق میدان مقابله نزدیکی بین ایران و آمریکا خواهد بود، مقابله‌ای که به ظنّ غالب، بزرگ نیست و به جنگ جهانی سوم منتهی نمی‌شود و یک جنگ محدود خواهد بود که ترامپ از طریق آن سعی می‌کند یک پیروزی کوچک به نام خود ثبت کند، تا به این وسیله به انچه می‌خواهد رسیده و میخ دیگری به پیکر نظام ایران وارد کند.
براساس گزارشها، ایالات متحده ۱۲۲ هدف ایرانی را در عراق در نظر دارد تا در صورت شعله ور شدن آتش جنگ یا انجام هر گونه عملیات از سوی شبه نظامیان عراقی مورد حمایت ایران به منافع آمریکا، آن‌ها را هدف بگیرد، منافعی که به نظر می‌رسد امروز در پایگاه عین الاسد در غرب عراق محصور بوده و توسط سامانه موشک‌های پاتریوت حمایت می‌شود.
از سوی دیگر، ایران با اصرار خود برای خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق نیز بر آتش اختلافات با ایالات متحده افزوده است، به شکلی که این مساله تبدیل به شرط ایران برای هر نخست وزیر مکلفی شده است که قرار است جانشین عادل عبدالمهدی شود.
در شرایطی که ترامپ سلاح دیگری برای تغییر قطب نمای حوادث نیابد، سناریوی جنگ یا مقابله حساب شده و دقیق، سلاح مهم اوست، که بویژه در سال انتخاباتی اش، نیاز مبرمی به استفاده از آن دارد.
انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن نیست.
