ماجرای اقدام به خودکشی در وزارت کار چه بود؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، پیگیری‌ها نشان می‌دهد فردی که روز گذشته ظاهراً قصد داشت خود را از یکی از ساختمان‌های وزارت کار به پایین پرت کند، مدیرعامل یکی از واحدهای تولیدی بوده که پاییز ۱۳۹۶ در زلزله کرمانشاه آسیب دیده و پیگیری‌هایش برای بازسازی واحد خود به نتیجه نرسیده است. هر چند با مساعدت‌هایی که انجام شد، ماجرا در نهایت ختم به خیر شد، اما در این گزارش جزئیات بیشتری از این موضوع را می‌خوانید.
روز گذشته فردی در ساختمان شهید بهشتی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اقدام به خودکشی کرد و خبر آن نیز در برخی رسانه‌ها منتشر شد. فرد معترض مدیرعامل یک واحد تولیدی آرد است که کارخانه‌اش در زلزله کرمانشاه آسیب زیادی دیده و پیگیری‌هایش برای دریافت تسهیلات و بازسازی واحد مربوطه تا کنون با موفقیت زیادی همراه نبوده است.
دیدار با مسئول یا خودکشی
وی بعد از مراجعه به ساختمان آزادی و عدم امکان ملاقات با معاون مربوطه (معاونت کارآفرینی و اشتغال) به دفتر معاونت امور تعاون در خیابان بهشتی مراجعه کرده که با پاسخ عدم حضور معاون مواجه می‌شود. سپس با باز کردن پنجره تهدید به خودکشی می‌کند.
محمدجعفر کبیری، معاون امور تعاون وزارتخانه که در جلسه‌ای خارج از ساختمان بود، به سمت دفتر حرکت کرده و در مسیر طی مذاکره تلفنی با فرد معترض قول تشکیل جلسه با مسئولان امر را می‌دهد و باعث می‌شود فرد یاد شده از اقدام به خودکشی منصرف شود. با پایین آمدن فرد، نیروهای انتظامی حاضر در محل اقدام به بازداشت و جلب فرد معترض می‌کنند که با اطلاع کبیری و تماس مجدد، وی می‌خواهد که تا رسیدن به دفتر با وی محترمانه رفتار شود.
در ادامه با رسیدن کبیری و گفت‌وگو با فرد معترض و انجام تماس‌های تلفنی با معاونان وزارتخانه و مدیران مربوطه جلسه‌ای در ساختمان مرکزی وزراتخانه در خیابان آزادی برای حل و فصل موضوع با حضور معاون اشتغال وزیر، مدیر اشتغال روستایی، مدیرعامل صندوق ضمانت از سرمایه‌گذاری تعاون و مدیران بانک توسعه تعاون تشکیل می‌شود.
روایت تولیدکننده به ستوه آمده
ایرناپلاس در همین رابطه با فردی که اقدام به خودکشی کرد نیز گفت‌وگویی انجام داد. وی مدیرعامل تعاونی ۲۱۳ آرد قصر شیرین است؛ واحدی که پیش از این نیز در سال‌های گذشته دو بار بازسازی شده بود. این واحد تولیدی از سال ۱۳۳۴ در قصر شیرین فعال بوده و آرد سه شهرستان قصر شیرین، گیلان غرب و سرپل ذهاب را حتی در زمان جنگ تحمیلی تأمین می‌کرده است. پس از جنگ و در زمان دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی این کارخانه به سرپل ذهاب منتقل و بازسازی می‌شود که مدیرعاملش نیز اظهار می‌کند دولت وقت برای این بازسازی کمک کرده بود.
یک بار نیز در سال ۱۳۸۰ این کارخانه بازسازی می‌شود و تا هنگام زلزله سال ۱۳۹۶ کرمانشاه به فعالیت ادامه می‌داده است. این واحد تولیدی به‌طور مستقیم برای ۳۸ نفر اشتغال‌زایی مستقیم داشته و ظرفیت تولیدی آن ۱۲۰ تن در روز بوده که در سال آخر به ۱۸۰ تن در روز افزایش می‌یابد. مدیرعاملش می‌گوید جزو نخستین صادرکنندگان آرد به کشور عراق هم بوده است.
یک وانت پوشه و مدرک دارم!
واحد یاد شده در زلزله سال ۱۳۹۶ به‌طور کامل آسیب دیده و تخریب می‌شود. مدیرعاملش می‌گوید: از روز نخست مقامات مختلف گفتند در کنارتان هستیم و حتی قول مصالح ساختمانی با قیمت پایین و حتی کمک بلاعوض داده شد، اما عمل نشد. حتی وامی هم که در نظر گرفته بودند، در نهایت به نصف کاهش پیدا کرد. اگر آن قول‌ها عملیاتی می‌شد، دو سال پیش کارخانه را راه‌اندازی می‌کردیم.
وی از پیگیری‌های بی‌ثمر خود دلخور است و می‌گوید که به‌اندازه یک وانت پوشه و مدرک دارد و ۳۱ ماه است در ادارات مختلف به‌دنبال حل مشکل خود است. تسهیلاتی که ابتدا گفته شده به واحد وی اعطا می‌شود ۳۲ میلیارد تومان بوده، اما بعداً به ۱۶ میلیارد تومان کاهش پیدا می‌کند و از آن عدد هم تا کنون تنها ۲.۴ میلیارد تومان آن تخصیص یافته که به گفته خودش ۳۰۰ میلیون تومان از آن را هم بابت هزینه‌های دولتی اعم از دریافت مجوز و... هزینه کرده است.
آهن ۴ برابر، دلار ۵ برابر و تسهیلات من نصف شد!
این تولیدکننده اظهار می‌کند: همین تسهیلات را هم در طول ۸ ماه داده‌اند، در حالی که قرارداد من با بانک بر اساس عقد مشارکت است و تنها ۱۶ ماه فرصت دارم که کارخانه را بازسازی کنم. حال بماند طرحی که من ارائه دادم بر اساس قیمت‌های سال ۱۳۹۶ بود، نه قیمت‌های کنونی. در این مدت قیمت آهن نزدیک به چهار برابر شد و دلار هم از سه هزار تومان به ۱۵هزار تومان رسید. با این همه، بر اساس کارشناسی خودشان باید ۳۲ میلیارد تومان تسهیلات می‌دادند، اما تبدیل شد به ۱۶ میلیارد تومان. نه تنها کارخانه ساخته نشد بلکه دیدم دارم بدهکار بانک هم می‌شوم و از این جهت تحت فشار بودم. گاهی آدم تحت فشار دست به کارهایی می‌زند که خودش هم علاقه‌ای ندارد.
از کارمزد ۶۰۰ میلیون تومانی تا وثیقه ۴۵ میلیارد تومانی
او می‌گوید به مسئولان استانی مراجعه کرده و گفته که این تسهیلات کفاف بازسازی کارخانه را نمی‌دهد، اما گفته‌اند از حیطه اختیارشان خارج است و باید یک مقام کشوری دستور دهد. بانک ناظرهایی را گذاشته بود که هزینه‌اش را من باید پرداخت می‌کردم و تنها در یک مورد ناچار به پرداخت ۳۵ میلیون تومان شدم. واریز تسهیلات به حساب من نیز به‌طور روان صورت نمی‌گرفت. به‌علاوه صندوق ضمانت توسعه تعاون نیز که ضمانت بازپرداخت تسهیلات را ارائه می‌کند، ۶۰۰ میلیون تومان کارمزد می‌خواست. این در حالی است که من ۴۵ میلیارد تومان هم وثیقه ارائه داده بودم و دیگر توان پرداخت این رقم را نداشتم.
این سه مسئله باعث می‌شود این تولیدکننده به وزارت کار مراجعه کند. هر چند پیش از آن نیز با مسئولان وزارتخانه جلسه‌ای به‌صورت ویدئوکنفرانس داشته، اما می‌گوید نسبت به نامه‌هایی که معاون تعاون وزیر کار ابلاغ کرد، اقدامات لازم صورت نگرفت. چهارشنبه به ساختمان آزادی وزارتخانه مراجعه می‌کند تا معاون کارآفرینی و اشتغال را ببیند موفق نمی‌شود و سپس به دفتر معاون امور تعاون در خیابان بهشتی مراجعه می‌کند و هنگامی که متوجه می‌شود وی خارج از دفتر کار خود است، کاسه صبرش لبریز می‌شود و باقی ماجرا که پیش‌تر ذکر شد، رخ می‌دهد.
به هر حال گویا موضوع ختم به خیر شده و قرار شده ۶۰۰ میلیون تومان کارمزد صندوق ضمانت توسعه تعاون به‌صورت اقساطی از وی دریافت شود. همچنین تسهیلاتی که وی می‌خواسته افزایش یافته و به ۲۱ میلیارد تومان رسیده و قرار شده بانک توسعه تعاون نیز واریز تسهیلات را به‌صورت روان‌تر انجام دهد. چیزی که خودش تأیید می‌کند و می‌گوید امروز مبلغی به حساب پیمانکاری که کار بازسازی کارخانه را بر عهده دارد، واریز شده است.
