مخالفت دو شهردار پیشین تهران با انتقال پاینخت/ کرباسچی: به عمر چند نسل هم قد نمی‌دهد
به گزارش اقتصادنیوز، وی به روزنامه ایران گفت: در دیگر کشورها پایتخت را در مرکز کشور قرار می‌دهند تا مسائل امنیتی رعایت شود، اما در ایران جایی پیشنهاد می‌شود که نه دسترسی ساده دارد و نه از امنیت لازم برخوردار است. از دوران باستان، شاهان ایران تلاش داشتند پایتخت را در داخل کشور تعیین کنند. انتخاب تهران هم به دلیل قرار گرفتن در دامنه البرز بود که به مثابه محافظ عمل می‌کرد. حالا گویی قصد داریم پایتخت را به لب دریا منتقل کنیم و معلوم هم نیست که چگونه باید امنیت پایتخت سیاسی کشور را حفظ کنیم.
او ادامه داد: معلوم نیست چرا دولت قصد انتقال پایتخت به مکران را دارد. آیا قرار است تهران به حال خود رها شود یا مکران منطقه خوش آب‌و‌هوایی است؟ آیا قرار است همه ساختارهای سیاسی و اجرایی حکومت منتقل شود یا بخشی از آن؟ با ملاحظات این مسائل به نظر می‌رسد طرح این مسأله کارشناسانه نبوده است.
کرباسچی افزود:در دوران ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی چند سال درباره این موضوع بحث شد.نتیجه این که اولاً، امکان انتقال پایتخت به‌سادگی نیست و ثانیاً، مشکلی از تهران حل نخواهد شد. لذا به تصمیم دیگری رسیدند که با تغییر دولت فراموش شد. قرار بود تهران از لحاظ نظام دولتی و اداری خلوت شود و شرکت‌ها و سازمان‌ها که حضورشان ضروری نیست، از تهران خارج شوند. امکان انتقال 160 سازمان و نهاد از تهران وجود داشت. اسناد این مطالعات موجود است و معلوم نیست با وجود این بررسی‌ها، چرا بار دیگر مسأله انتقال پایتخت مطرح شده است.
تمرکززدایی بهتر است
مرتضی الویری شهردار اسبق تهران نیز اظهار داشت: ایده انتقال پایتخت در برنامه اول توسعه مطرح و چهار نقطه برای این انتقال مشخص شد. اما با مطالعات تطبیقی و بررسی تجربه کشورهایی که پایتخت سیاسی خود را منتقل کرده بودند، روشن شد این انتقال در اکثر مواقع موفق نبود. با توجه به راه رفته سایر کشورها، در کشور ما نیز موضوع انتقال پایتخت از بحث خارج شد و در دهه‌های بعد هم پیگیری نشد. امروز نیز معتقدم بدون جا به جایی پایتخت، می‌توان صرفاً با انتقال بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی و خدماتی به شهرهای دیگر از تهران تمرکززدایی کرد.
وی افزود:با توجه به شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تهران و با توجه به تجربه سایر کشورها، ایده جا به جایی پایتخت قابل توجیه نیست. مگر اینکه امروز طرح‌ها یا مسائل دیگری مطرح باشد که نخبگان از آن بی‌اطلاع هستند. همچنین بر مبنای پژوهش انجام شده از سوی مرکز مطالعاتی «سوفرتو» در فرانسه که چند مشاور این مرکز در پژوهش‌های آمایش سرزمین در ایران همکاری داشتند؛ پیشنهاد این مرکز مطالعاتی این بود که فعالیت‌های توسعه‌ای ایران به خلیج فارس و دریای عمان منتقل شود. به باور من، این ایده منطقی‌تر می‌نماید. زیرا باید مراودات جهانی و فعالیت‌های اقتصادی در کنار آب‌های آزاد انجام شود و ضرورتی ندارد پایتخت هم به این مکان منتقل شود. در بسیاری کشورها پایتخت فقط جایگاه سیاسی دارد نه اقتصادی. ما همه فعالیت‌های کشور را در تهران متمرکز کردیم. لذا بهترین پیشنهاد تمرکززدایی از تهران است، نه انتقال پایتخت.
