بازگشت دوچرخههای نارنجی و «باید»های جدید
به گزارش اقتصادنیوز، شرکت ارائهدهنده خدمات دوچرخه اشتراکی در تهران با گذشت بیش از یک ماه، سرانجام به توافقی با مدیریت شهری رسیده که بر اساس آن علاوه بر حمایتهای گذشته همچون واگذاری فضاهای ایستگاهی بهصورت رایگان، حمایتهای بیشتری از آنها صورت گیرد. جزئیات دقیق این حمایتها منتشر نشده است اما به طوریکه مشخص است، این است که کاربران از این پس باید به جای پرداخت ودیعه ۱۶۰ هزار تومانی که پیشتر لازم بود، حق عضویت سالانه ۵۰هزار تومانی بپردازند. تفاوت این دو شکل عضویت در این است که پیشتر مبلغ ودیعه هر زمان که کاربر دیگر قصد استفاده از امکانات دوچرخههای اشتراکی را نداشت، توسط شرکت مزبور تمام و کمال به کاربر بازپرداخت میشد، اما از این پس حق عضویت سالانه ۵۰ هزار تومانی اگرچه رقم به مراتب کمتری است اما همچون تمام حق عضویتهای رایج، دیگر به هیچ کاربری عودت داده نمیشود. بهای استفاده از دوچرخههای اشتراکی نیز بدون تغییر باقی مانده و همچنان بابت هر نیم ساعت تردد، ۱۵۰۰ تومان از حساب کاربر کسر میشود. اما مشاهدات عینی و گفتوگو با کاربران دوچرخههای بیدود قبل از ماجرای توقف ارائه خدمات در آبانماه، طی چند روز کاری سپری شده از بازگشت دوچرخهها به تهران حاکی از این است که چند هفته تعطیلی ارائه خدمت به دوچرخهسواران توسط شرکت ارائهدهنده خدمات دوچرخههای اشتراکی، آسیب زیادی به اعتماد آنها نسبت به این شرکت وارد کرده است. خداحافظی یکباره و بدون توضیح دوچرخههای نارنجی از سطح شهر سبب شد بسیاری از شهروندانی که برای آمد و شد در معابر حداقل چهار منطقه مرکزی تهران از این ناوگان پاک استفاده میکردند، با اختلال در جریان حرکت روتین خود در سطح شهر روبهرو شدند. این وضعیت به حدی ادامهدار شد که برخی از کاربران دوچرخههای اشتراکی مد حمل و نقلی جایگزین دوچرخه را برای جابهجاییهای آتی خود انتخاب کردند. هر چند الزاما همه این افراد درخواست بازپسگرفتن ودیعه پرداختی خود به شرکت مذکور را اعلام نکردند؛ اما این تغییر رویه نشان میدهد اعتماد گروهی از کاربران دوچرخههای اشتراکی از دست رفته است. با این اوصاف بازگشت دوچرخههای اشتراکی بدون در نظر گرفتن «باید»هایی که برای جلب اعتماد دوباره شهروندان تهرانی لازم است، نمیتواند به موفقیت منجر شود. مهمترین بایسته برای ترمیم اعتماد از دست رفته برخی شهروندان، پایداری در ارائه خدمات است. کاربران دوچرخههای اشتراکی باید با مشاهده دپوی دوچرخهها در داخل و خارج از ایستگاهها مطمئن شوند که از این پس میتوانند روی این مد حمل و نقلی حساب دائمی باز کنند. افزون بر این، سادهسازی هرچه بیشتر شرایط استفاده از نرمافزار درخواست دوچرخه نیز نقش مهمی در بهبود تجربه مشتریان و اقبال به این ناوگان خواهد داشت.