عایق ضد حریق شرکت ایران پروف

کدخبر: ۳۵۴۷۶۴
عایق‌های ضد حریق برای بالا بردن مقاومت ساختمان‌ها در برابر حوادث آتش‌سوزی به‌کار برده می‌شوند. این عایق‌ها انواع مختلفی دارند که هریک برای محیط خاصی مناسب است. استفاده از پوشش ضد حریق علاوه بر سازه‌های پالایشگاهی، نفتی و گازی، در ساختمان‌های تجاری و مسکونی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر در ساختمانی حادثه آتش‌سوزی اتفاق بیفتد، وجود پوشش‌های ضد حریق تا حد زیادی از خراب شدن اسکلت ساختمان جلوگیری می‌کنند.
عایق ضد حریق شرکت ایران پروف

این موضوع باعث می‌شود تا نیروهای آتش‌نشانی و سیستم‌های اطفاء حریق، زمان کافی برای مهار آتش داشته باشند. بعد از آتش‌سوزی‌های اخیری که در کشورمان اتفاق افتاد و موجب مرگ چندین آتش‌نشان شد، استفاده از این پوشش‌های عایق حرارت در ساختمان‌سازی‌ها، جایگاه بالاتری پیدا کرده است. امروزه خرید و استفاده از این پوشش‌ها در لیست مصالح اصلی موردنیاز ساختمان‌سازی قرار گرفته است. امیدواریم با به‌کارگیری این عایق‌ها، دیگر شاهد از بین رفتن هم‌وطنانمان در آتش‌سوزی‌‌ها نباشیم.

ایران-پروف

عایق ضد حریق

عایق‌های ضد حریق بر روی سازه‌های بتنی و فلزی اسکلت ساختمان‌ها پاشیده می‌شوند که باعث می‌شوند حرارت دیرتر روی فلزات و بتن‌ تاثیر بگذارد. در واقع این مواد از فروپاشی سریع ساختمان در اثر آتش‌سوزی جلوگیری می‌کنند. همانطور که اشاره کردیم، عایق‌های ضد حریق انواع متفاوتی دارند که کاربری هریک متفاوت از دیگری است؛ ممکن است انتخاب اشتباه این عایق‌ها، باعث ایجاد نقصی در ساختمان‌سازی شود. بنابراین با گرفتن یک مشاوره ساده می‌توان از این اشتباه جلوگیری کرد.

خوشبختانه در کشور ما شرکت‌های زیادی وجود دارند که عایق‌ها و پوشش‌های ضد حریق اصلی و باکیفیت را عرضه می‌کنند. ایران پروف یکی از همین شرکت‌هاست که می‌توان با اطمینان از انواع عایق ضد حریق پایه سیمانی و عایق‌های پایه معدنی آن استفاده کرد. این شرکت با بهره‌گیری از دانش جهانی تیمی از متخصصان برتر در حوزه عایق‌های ضد حرارت و ضد حریق، آماده خدمت‌رسانی به کسانی است که می‌خواهند ساختمانی امن بسازند.

برای دریافت مشاوره در خصوص استفاده از نوع مناسب پوشش ضد حریق برای سازه خود، تنها کافیست با مشاوران ایران پروف تماس بگیرید. مشاوران این شرکت به‌صورت 24 ساعته پاسخگوی سوالات شما هستند.

پروف

انواع پوشش ضد حریق

پوشش‌های ضد حریق دارای انواعی با پایه سیمانی و پایه معدنی هستند. پوشش ضد حریق پایه سیمانی در واقع لایه‌ای محافظت بر روی فولاد و بتن در برابر حرارت ایجاد می‌کند.  حرارت آتش اگر به اسکلت ساختمان‌ها برسد، اسکلت‌ها در درجه خاصی مقاومت خود را از دست داده و فرو می‌ریزند. درصد بالای تلفات جانی و مالی ناشی از آتش‌سوزی‌ها در اثر فرو ریختن سازه‌ها اتفاق می‌افتد.

با به تاخیر افتادن ریزش اسکلت ساختمان، تلفات ناشی از حوادث نیز تا حد چشمگیری کاهش پیدا می‌کند. پوشش‌های ضد حریق پایه سیمانی را می‌توان در هر جایی از سازه مورد استفاده قرار داد. از این عایق‌ها می‌توان در ساختمان‌های مسکونی، تجاری، آموزشی، نیروگاه‌ها، بیمارستان‌ها، مراکز صنعتی، انبارها، مراکز فرهنگی و تفریحی، کارخانه‌ها و سالن‌های سینما استفاده کرد. از مزایای عایق‌های پایه سیمانی می‌توان به عملکرد فوق‌العاده آن‌ها در برابر حرارت، مقاومت فشاری بالا و عملکرد بالای 10 سال بدون از دست دادن کیفیت در طول زمان اشاره کرد.

در برابر عایق‌های پایه سیمانی، عایق‌های ضد حریق با پایه معدنی نیز وجود دارند که ماده اصلی استفاده شده در تولید این عایق‌ها «ورمیکولیت» است. از عمده خصوصیات پوشش‌های عایق معدنی برپایه ورمیکولیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مقاومت بسیار بالا در برابر عوامل جوی و رطوبت

  • دانسیته کم

  • مقاومت بالا در جلوگیری از گسترش آتش روی سطوح

  • ممانعت از انتقال حرارت به سطح فولاد

  • عدم ایجاد گازهای سمی و دود

  • غیر قابل اشتعال

  • مقاومت در برابر شوک‌های حرارتی (شوک‌های ابتدای آتش‌سوزی که موجب انفجار می‌شوند)

  • وجود جسباننده‌های قوی مانند گچ و سیمان در ملات این نوع از عایق‌ها

  • عاری از آزبست و سایر مواد حساسیت‌زا

علاوه‌ بر عایق‌های ضد حریق پایه معدنی، عایق‌های ضد حریق آلی متورم شونده نیز وجود دارند. این نوع از پوشش‌های عایق در واقع نوعی رنگ هستند. در ادامه این مطلب سعی داریم تا ملات تشکیل دهنده هریک از این عایق‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. برای دریافت مشاوره در خصوص استفاده از نوع مناسب پوشش ضد حریق برای سازه خود، تنها کافیست با مشاوران شرکت ایران پروف تماس بگیرید. مشاوران این شرکت به‌صورت 24 ساعته پاسخگوی سوالات شما هستند.

سایر مزایای پوشش‌های ضد حریق

پوشش های ضد حریق با اینکه انواع مختلفی دارند اما ویژگی‌هایی وجود دارد که در همه انواع آن مشترک است. از جمله این ویژگی‌های مشترک عایق‌های ضد حریق می‌توان موارد زیر را نام برد:

  • وجود مقاومت لازم در برابر حریق و عدم نیاز به اجرای مجدد آن‌ها

  • بدون نیاز به حلال خاص و دوستدار طبیعت (البته تعدادی محدود در شرایطی خاص به حلال نیاز دارند)

  • چسبندگی مناسب به سطوح فلزی سازه، به ویژه پس از افزایش دما

  • اجرای آسان با استفاده از اسپری و قلمو

  • جلوگیری از رشد باکتری‌ها، کپک و قارچ‌ها

  • مقاوم‌سازی اسکلت فلزی در مقابل رطوبت و خوردگی

  • دارای قدرت مکانیکی بالا

  • عدم انتشار دود و گازهای سمی خطرناک

  • دارای وزن بسیار پایین و عدم ایجاد بار اضافی در سازه

  • قابلیت اجرا در سازه‌های قدیمی و جدید (در بعضی از عایق‌ها ابتدا باید سطوح اسکلت از هرگونه آلودگی پاکسازی شود)

  • ترمیم آسان در صورت خرابی یا کنده شدن

  • تاثیر نداشتن در زیبایی سازه‌ها

اگر یک یا چند مورد از ویژگی‌های فوق در یک عایق ضد حریق وجود نداشته باشد، آن عایق قابل اعتماد و استفاده نیست. البته تشخیص اصلی بودن یک عایق کار ساده‌ای نیست. ممکن است آزمایش‌هایی برای جدا کردن عایق‌های اصلی از غیراصلی وجود داشته باشد که تنها متخصصین بتوانند این آزمایش‌ها را انجام دهند. بنابراین دریافت مشاوره از افراد زبده در زمینه شناخت عایق‌های حریق اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

ملات تشکیل دهنده پوشش ضد حریق

همانطور که عنوان شد، ماده اصلی تشکیل دهنده عایق‌های پایه معدنی، ورمیکولیت است. از دیگر افزودنی‌‌های موجود در عایق‌های پایه معدنی می‌توان به  مواد و الیاف تسلیح‌کننده ملات ضد حریق، مواد کاهنده نرخ خوردگی فولاد در زیر پوشش، موادی بهبود دهنده خواص مقاومت در برابر حریق، رنگ‌دانه‌ها و پرکننده‌های معدنی و رزین‌های لاتکس امولسیونی اشاره کرد.

ملات سازنده و افزوذنی‌هایی که باعث ایجاد پوشش‌های ضد حریق بر پایه مواد آلی متورم شونده هستند نیز شامل رزین‌هایی هستند که تولید گاز غیر آتش‌گیر HCI یا HBr می‌کنند، مثل کلروکائوچو و تترابروموفتالیک انیدرید. همچنین پوشش‌های آلی شامل رنگ‌دانه‌هایی معدنی هستند که انتشار و گسترش آتش را به تاخیر می‌اندازند، مثل کربنات کلسیم و رنگدانه‌های سیلیکاتی. البته مواد افزودنی اسید دهنده از جمله نمک اسیدهای معدنی مثل اسید فسفریک و مواد افزودنی تقویت‌کننده که پوشش‌ها را در مقابل تخریب مکانیکی محافظت می‌کند نیز در این عایق‌ها وجود دارند؛ مانند ذرات سرامیکی یا الیاف معدنی.

در کل، ملات ضد حریق هر یک از پوشش‌ها برای نوعی خاصی از ساز‌ه‌ها مناسب‌تر است؛ چراکه مقاومت هر سازه با دیگری تفاوت دارد. ممکن است سازه‌ای در دمای زیر 500 درجه سانتی‌گراد و سازه‌ای دیگر در دمای بالای 2000 درج سانتی‌گراد فرو بپاشد.

چگونگی محافظت از سازه‌ها در ضد حریق‌های پایه سیمانی و معدنی

اسکلت‌های فلزی در دمای بالای 540 درجه سانتی‌گراد کم ‌کم مقاومت خود را از دست داده و به فروپاشی نزدیک می‌شوند. کابل‌های فشار قوی نیز مقاومت خود را تا 140 درجه سانتی‌گراد حفظ می‌کنند؛ اگر دما در نزدیکی این کابل‌ها از 140 درجه بالاتر باشد، مقاومت خود را از دست می‌دهند. هر سازه‌ فلزی تا رسیدن به یک دمای خاص مقاومت خود را حفظ می‌کند.

این دما از 140 درجه تا 2000 درجه در انواع فلزها متفاوت است. کاری که عایق‌های ضد حریق انجام می‌دهند، به تاخیر انداختن دمای بحرانی در این سازه‌ها است. بیشتر ضدحریق‌ها در دمای بین 200 تا 1000 درجه سانتی‌گراد شروع به انبساط 5 تا 200 برابری حجم اولیه خود می‌کنند. منبسط شدن عایق‌ها باعث می‌شود تا دما دیرتر به لایه‌های زیرین نفوذ کند. معمولاً این مقاومت تا حداکثر 300 دقیقه ادامه پیدا می‌کند.

گاهی فاصله فروپاشی یک ساختمان تا نجات چند نفر از آتشِ تنها چند ثانیه است. پس به تاخیر افتادن فروپاشی یک ساختمان تا چندین دقیقه، می‌تواند باعث نجات جان انسان‌ها و منابع زیادی شود. تحقیقات انجام گرفته نشان می‌دهد که بیشتر مرگ‌و‌میر افراد در حوادث آتش‌سوزی بر اثر خفگی ناشی از دودهای سمی محیط بوده است.

عایق‌های ضد حریق با جلوگیری از تصاعد این گازها باعث می‌شوند تا علاوه بر افزایش مقاومت اسکلت ساختمان، فضای آتش‌سوزی نیز عاری از دودهای سمی باشد. با این وجود افراد می‌توانند با سرعت خود را به بیرون ساختمان رسانده و جان خود را نجات دهند.

هنچنین آتش‌نشان‌ها نیز فرصت و فضای کافی برای کمک‌رسانی به این افراد را در دسترس دارند. امیدواریم که موضوع استفاده از مصالح ایمن در ساختمان‌سازی‌ها چه در سازه‌های بزرگ و چه در سازه‌های کوچک، بیشتر از پیش مورد توجه قرار بگیرد.

تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.

اخبار روز سایر رسانه ها
    تیتر یک
    کارگزاری مفید