یورش تروریست‌ها و راه ایران
برندگان و بازندگان انتخابات، با وجود جنگ لفظی کم‌سابقه، کماکان پاره‌های مکمل و مجتمع زیر چتر حاکمیت یکپارچه‌اند. برگزاری چنین انتخاباتی در کشوری که زخم‌های پرشمار جنگ و محاصره اقتصادی و جدال‌های جناحی بر پیکر دارد، معنایی نداشت و ندارد مگر اینکه ساکنان چهارگوشه ایران‌زمین، توانسته‌اند همه تکثرهای زبانی و قومی و مرامی را در موجودیت ایران مستحیل کنند و صدایی که از ایران برمی‌خیزد، واحد است و بانگ آن پر پژواک.
ایران در سال‌های اخیر بر بحران‌های چندلایه تورم و تحریم و ناامنی فضای کسب‌وکار فائق آمده و ماشین اشتغال را به حرکت در آورده است و خود را برای سال شکوه اقتصادی و سیاسی یعنی 1404 آماده می‌کند. قرار است در آن سال هدف‌های سند چشم‌انداز محقق شود و ایران به جایگاه منطقه‌ای در خور شأن تاریخی‌اش دست یابد. این حرکت امیدبخش که مستظهر به اراده ملی ایرانیان و کوشش دولتمردان است، طبعا رشک‌انگیز است و بدخواهان را که به ظن قوی ریشه بیرونی دارند به تکاپو انداخته است که بهار ما را خزان کنند.
بهار ایران از جنبه منطقه‌ای و بین‌المللی هم در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس و یمن و عراق و شام در حال شکوفایی است و این شکفتن چیزی نیست که خوشایند رقیبان منطقه‌ای باشد. تحولات یک هفته اخیر در حاشیه جنوبی خلیج فارس-از سفر رئیس‌جمهور بی‌احتیاط آمریکا به عربستان تا قطر ستیزی پرریسک عربستان سعودی- واکنش‌هایی به پویش جوشان ایران بود.
کامیابی‌های داخلی و خارجی ایران، احتمالا کسانی یا دولت‌هایی را بر آن داشته که به کام شیرین ایرانیان شرنگ ناامنی بیفشانند. عملیات ایذایی و تروریستی دیروز احتمالا گام نخست این بدخواهی بوده است و مادام که انگیزه‌ها و عوامل دیگری کشف نشده است، ناچار باید فرض را بر این گذاشت که «به ایران حمله شده است». پاسخ حمله، منطقا ضدحمله است؛ اما سابقه جمهوری اسلامی نشان داده است که به راحتی نمی‌توان آن را تحریک کرد و به دامن فتنه انداخت. گام نخست ایران، تامل در این رویداد است و گام بعدی پاسخ درخور، همسنگ و درست‌هنگام. جایی که اکنون ایستاده‌ایم منطقه آگاهی ملی و آمادگی بسیج ملی است برای خشکاندن بهنگام نطفه تروریسم و جایی که فردا باید بایستیم نمایش همبستگی ملی و بالا بردن دستان به هم پیوسته80 میلیون ایرانی است که با هم در برابر تروریسم و حتی حرکت‌های کوچک آن سینه سپر خواهند کرد.
