چرا ذهن‌های ساده رمانتیک‌های عوام‌گرا برندگان چالش‌های جهانی بوده‌اند؟

۱-ساده دیدن جهان: ذهن‌های ساده جهان را ساده تفسیر می‌کنند و گمان می‌کنند جهان به دو طبقه بالا و پایین تقسیم شده است. مردم یا شهری هستند یا روستایی، یا اینکه شهروندان یا نیک سرشت هستند یا بد سرشت. منطق دوگانه ایدئولوژیک است و مطلق دیدن و تعمیم سراسری، می‌تواند خطاهای سیاست‌گذاری را شکل دهد. شهروندان به‌خصوص در عصر اطلاعات در دهک‌های متفاوت با تحرک طبقاتی قرار دارند و بر هر وضعیت، اخلاق جایگاهی خاصی حکمفرما است. ذهن ساده توانایی از خود خارج شدن را ندارد؛ یعنی نمی‌داند استعلا چیست و چون در علم مشخصی تخصص و در رشته خاصی تجربه عمیق سلسله‌مراتبی ندارد، از چشم‌انداز خودخواهانه جهان را تفسیر می‌کند.

۲- بی‌اعتنایی به تخصص و تجربه: داشتن دانش عمیق در یک موضوع، کسب طاقت‌فرسا و تدریجی تجربه در یک زمینه، تحرک و مهاجرت و سفر و دسترسی و استفاده از تکنولوژی اطلاعات می‌تواند درمانگر ذهن‌های ساده باشد. رمانتیک‌ها معمولا یک کانال اطلاعاتی دارند و هیچ تلاشی برای گوش دادن و یادگرفتن ندارند. رمانتیک‌ها قبول نمی‌کنند تکنولوژی، ابعاد انسانی، طبیعی، اجتماعی و مهندسی دارد و سعی می‌کنند با انتخاب شکل‌های مهندسی و پزشکی سطوح تکنولوژی انسانی و اجتماعی را سرکوب کنند. جهان از تکنیک‌های سنتی و دم‌دستی در عرصه حکمرانی به حکومت‌مندی‌های مکانیکی و دیجیتالی قدم نهاده است؛ اما رمانتیک‌ها راهبردهای ارتجاعی انتخاب می‌کنند و اغلب صورت مساله را حذف می‌کنند. شهروندان زمانی از سطح آموزش، بهداشت، امنیت و رفاه اقتصادی برخوردار می‌شوند که سیاست‌گذاران آنها از تخصص و تجربه بهره‌مند باشند که غیر از این عوام‌گرایان را بر سیاست جهانی صدرنشین خواهد ساخت.

۳- نفی ساختارها و بی‌اعتنایی به گذشته و آینده: ذهنیت‌های ساده با قوه غریزه و احساس جلو می‌روند و با عقلانیت و سطح پیچیده روابط انسانی کنار نمی‌آیند. زندگی انسان‌ها در ساختارهای قدرت، لذت و ثروت قرار گرفته است؛ اما رمانتیک‌ها تصویری ساده که اغلب با احساسات و خلق اتوپیا است و با بهره‌گیری از سازوبرگ‌های ایدئولوژیک دولت، خلق را همراه خویش می‌سازند. در سطح بین‌الملل نیز رویه‌های احساسی و غریزی و ذهن‌های ساده عوام‌گرا مراجع و سلسله‌مراتب را به هم زده است. ساختارها در حالی نفی می‌شوند که بنای اجتماع در به رسمیت شناختن، گرفتن نیرو و کنترل و توزیع منصفانه آنها است. ذهن‌های ساده هرگونه مرجعیت فکری و هر سلسله‌مراتبی را به هم می‌زنند و جریان‌های سیاسی سطحی و عوام‌گرایانه‌ای را هدایت می‌کنند. در این فضا آنچه اصالت دارد، حال است و نسبتی با گذشته و آینده برقرار نمی‌کند. ذهن‌های ساده حتی چند دهه قبل را به یاد نمی‌آورند و نمی‌توانند با تاریخ ارتباط برقرار کنند. منطق رمانتیک فهمی از آینده و احتمالات مبتنی بر متغیرهای تکنولوژی نیز ندارد و آنچه حاکم است غرایز و احساساتی است که با نام نهادن‌های تاریخی از یکسو و با پیشرفت علم و تکنولوژی از سوی دیگر دشمنی دارد.

از ابتدای قرن بیست‌ویکم تا کنون ذهن‌های ساده رمانتیک عوام‌گرا پیروز شده‌اند و این کاستی است از جانب نخبگان و رهاشدگی افکار عمومی که چشم‌انداز و آینده‌ای روشن را رقم نخواهد زد. باید از جامعه دفاع کرد و اجازه رونق گرفتن فرهنگ رمانتیک را سلب کرد. ذهن‌های ساده ضد علم و تخصص هستند؛ چراکه به سادگی فکر می‌کنند پاسخ همه مشکلات را می‌دانند. رمانتیک هستند و جهان را با منطقی سیاه و سفید و ایدئولوژی‌زده تقسیم می‌کنند و راهکار را در حرکت‌های ناگهانی و هیجان‌زده می‌بینند. عوام‌گرا هستند و علاقه دارند سیاست را در اختیار بگیرند و با قدرت تبلیغات توده‌ای یک‌دست و بی فکر شکل دهند. جهان سیاست در حال حرکت به سمت عوام‌گرایی است و اگر از نخبگان، متخصصان، سلسله‌مراتب و فهم پیچیده و تجربی و محافظه‌کار اجتماعات انسانی دفاع نشود، باید هر روز شاهد ظهور شبکه‌های قدرت مبتنی بر ذهن‌های ساده و رمانتیک باشیم. ذهن‌هایی که در بلندمدت جامعه را از هم می‌پاشند و موجب گسست نهادی از مسیر رشد و ترقی آن می‌شوند. بخشی از علل اعتراضاتی که امروز در آمریکا شاهد آن هستیم، وجود همین ذهن‌های ساده رمانتیک در مدیریت آن کشور است.