کالا به وفور هست اما گران

 می بینیم همه جا هست و اما گران است. پس مشکل در توزیع است و ضعف نظارت. این استدلال بود که در مراکز تصمیم گیری مثل شورای اقتصاد، دولت، کمیسیون های مجلس توسط عده ای مطرح می شد خریدار هم داشت. 

مبنای بسیاری از تعزیرات و کنترل اداری و تنبیه، بخشنامه و دستور و استخدام ناظر و بازرس... قرار می گرفت. اعتراف هم می کنم بی نتیجه بلکه با نتیجه منفی و آثار زیانبار.

مشکل هم شاید از عدم درک یک قاعده اقتصاد است. برای هر کالا یا خدمت قیمتی وجود دارد که عرضه و تقاضا را برابر می کند، یعنی در آن قیمت به نظر می رسد جنس و کالا هست. در قیمت مثلا دو میلیارد تومان به نظر می رسد بنز آخرین مدل هم موجود است. قیمت بازاری آن را کنترل کنید مثلا دستور دهید باید یک میلیارد  و نیم تومان باشد دیگر نخواهد بود، یعنی نخواهید دید. 

همین در مورد پیاز و سیب زمنی و گوشت..، هم صادق است. بجای این بحث های تکراری و بی نتیجه باید شرایط افزایش عرضه ( تولید و تجارت) را فراهم کرد تا خود بخود همراه با دیده شدن اجناس در مغازه ها قیمت آن ها هم پایین بیاید.

منبع: کانال تلگرامی نویسنده