یوسفیان ملا: دولت صادقانه بگوید اهل مذاکره نیستیم/ وزیر پیشنهادی رئیسی رأی نمی‌آورد

او با بیان اینکه دولت و مجلس هیچ فکری برای اداره کشور ندارند، اشاره می کند روزی نیست که این خورشید از دریچه خاور بیرون بیاید و از دریچه باختر پایین برود و ما گرانی کالا را نداشته باشیم و بگویند امروز به لطف خدا قیمت کالا متوقف بود و افزایش پیدا نکرد.

مشروح مصاحبه  با عزت الله یوسفیان ملا از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید؛

******

*آقای یوسفیان ملا! با توجه به اینکه الان دولت و مجلس هم سو هستند، از نگاه شما وضعیت دولت و کابینه بعد از این صد روزی که از عمر دولت گذشته است را چگونه می‌بینید؟ به نظر شما مجلس از دولت آقای رئیسی می‌تواند توضیح بخواهد، الان زمان آن رسیده است یا خیر؟

 اگر این مجلس همسو را با بعضی از مجالس غیر همسو با دولت مقایسه کنیم، نشست و برخاست و جلسات مشترک این مجلس و دولت بسیار بیشتر بود. در حال حاضر ضروری است مجلس و دولت یک جلسه‌ای برگزار کنند تا ببینند باید چه کارهایی انجام دهند. مثلا مجلس یا رؤسای کمیسیون های سیزده گانه کمیسیون های تخصصی مجلس با دولت، جلسه برگزار کنند یا نخبه های مجلس با دولت، جلسه برگزار کنند.

وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش رأی نمی‌آورد

 الان نزدیک 3 ماه شده اما هنوز دولت شکل نگرفته است و نزدیک به 10 استان هنوز استاندار ندارد، یعنی استانداری که الان مستقر است می داند  به زودی کنار می رود. بنابراین دولت هنوز تکمیل نشده است برای تکمیل دولت وزیر معرفی می‌کنند. فضای مجلس به گونه ای است که اگر از همین الان کسی با مجلس سر و کار داشته باشد می داند این وزیر رأی نمی آورد (وزیر آموزش و پرورش) یعنی دولت 2 بار به مجلس همسو دو وزیر معرفی می کند مگر اینکه یک اتفاقی رخ دهد و در روزهای آخر یک لابی ناگهانی حاصل شود، اما در شرایط عادی این وزیری که معرفی شد قطعا رأی ندارد.

دولت و مجلس همسو بعد سه ماه هنوز نتوانستند کابینه را کامل کنند/حتی یک استاندار از 31 استان خوب نبود که بماند!

بنده از متخصصان آموزش و تحقیقات پرسیدم و گفتند در کمیسیون تخصصی آموزش و تحقیقات که شامل آموزش و پرورش و وزارت علوم است و این وزیر هم متعلق به آن کمیسیون است فضای وزارت آموزش و پرورش خوب نیست، ببینید هنوز ظرف 3 ماه دولت و مجلس همسو نتوانستند دولت را تکمیل کنند، هنوز یک وزارتخانه وزیر ندارد. به عنوان مثال، یکی، دو  استاندار تعیین شد در حالی که معمولا دولت ظرف دو هفته اول، یک هفته را برای انتخاب وزرا، اختصاص می‌دهد و یک هفته را هم برای استانداران اختصاص می‌دهد و بعد اعلام می‌کند آن استاندارانی که در زمان ما تغییر نکردند ما بنای تغییر نداریم و همه مشغول کار باشند، اینجا بنا را بر تغییر گذاشتند و گفتند از 31 استاندار کشور حتی یک نفر هم به درد این مملکت نمی خورد و باید کنار بروند، از دولت هم همه باید بروند جز یکی دو نفر که توانستند یک لابی کنند.

 دولت و مجلس هیچ فکری برای اداره کشور ندارند

حال از سوی این مجلسی هم که همسو با دولت است، اگر انتقادی از دولت صورت گیرد از سوی شخصیت حقوقی مجلس نیست بلکه از شخصیت حقیقی یک نماینده، یک حرفی علیه دولت مطرح می‌شود. فضای مجلس همانند فضای دولت است، هیچ فکر و هیچ کاری برای اداره کشور وجود ندارد یعنی روزی نیست که این خورشید از دریچه خاور بیرون بیاید و از دریچه باختر پایین برود و ما گرانی کالا را نداشته باشیم و بگویند امروز به لطف خدا قیمت کالا متوقف بود و افزایش پیدا نکرد.

مصوبه‌ای به دردبخور از مجلس و دولت برای کاهش گرانی‌ها ندیدیم

 کشوری که ما هر روز در آن گرانی داریم آن هم ابتدایی ترین غذای مردم مثل تخم مرغ و مرغ (کسی نمی‌گوید چرا کالباس و کوکتل انقدر گران شد یعنی ابتدایی ترین غذای مردم روز به روز دارد افزایش پیدا می‌کند. به عنوان مثال قبلا اگر وقتی می‌گفتیم این آقا فقیر و بیچاره است شب نان و پنیر میل می کرد یا روز نان و تخم مرغ می خورد اما الان حتی امکان درست کردن نان و تخم مرغ هم برای او نیست، در این شرایط ما از مجلس و دولت در این 3 ماه یک مصوبه ای که به درد این کشور بخورد ندیدیم تا بعضی از مسائل را متوقف کنند.

خودرو گران می‌شود در حالی که سازنده آن دولت و ناظرش مجلس است

خودرو روز به روز گران تر می شود که سازنده آن دولت است و نظارت کننده اش مجلس است. در این کمیسیون تخصصی با 23 الی 24 نماینده ای که قبلا همه اهل ایران خودرو و سایر شرکت ها بودند و همینطور با وجود وزارت صمت و آن قدرتش نشد یک روز بگویند قیمت خودرو متوقف شد و هر روز گران و گران تر می شود، گفته می‌شود پراید به 170 میلیون رسید یعنی هیچ سودی از مجلس همسو با دولت نه دولت و نه مجلس برده است، هیچ تصمیمی که حتی مؤثر نباشد اما امیدوار کننده باشد مثلا دولت و مجلس تصمیم گرفتند از 2 ماه دیگر نگذارند تخم مرغ گران شود یعنی حتی وعده ای ندادند و حرکتی نکردند. در دنیا این واقعیتی است و می گویند هیچ وقت مجری و ناظر نباید همسو باشند، ناظر و مجری اگر همسو باشند شریک هم می شوند، ناظر باید از فضای و جریان دیگری باشد چون باید نظارت کند و ایراد بگیرد. بنابراین زمانی که مجلس مشاهده می‌کند دولت شبیه آن است، ایرادهایش را نمی گوید.

تعامل دولت و مجلس گویا بدین معناست که ایرادات و اشتباهات را نگویند!

*یعنی می‌گویید به دلیل این همسو بودن است که مجلس از آقای رئیسی توضیح نمی خواهد؟

بله. می‌گویند تعامل داشته باشید اما در اینجا معنی تعامل بدین معناست هر ایرادی و اشتباهی که وجود دارد را نگویید. معنی تعامل این است که چوب لای چرخ دولت نگذارید، دولت را فلج نکنید و اگر امروز قرار است 2 لایحه برای دولت تصویب کنید آن را برای هفته بعد نگذارید که دولت منتظر بماند یا همین کابینه ای که آمده است، اگر این کابینه در مجالس دیگر بود قطعا 5، 6 وزیرش می افتادند. در مشروح مذاکرات مجلس، نماینده‌ها به گونه‌ای حرف می‌زدند که آحاد ملت فکر می‌کردند 5 ، 6 وزیر رأی نمی‌آورند ولی بخاطر این همسو بودن این تعداد به یک وزیر رسید و الان جای این یک وزیر هم فرد دیگری معرفی شد.

نظارت با چشم پوشی واقعا سازگار نیست

 دولت 3 ماه روی کار آمده و مدت زمان آن برای سرپرستی یک وزارت خانه که تا 3 ماه است در حال منقضی شدن است. یک وزیری هم برای وزارت آموزش و پرورش معرفی کردند که با توجه به فضای حاکم بر مجلس، به نظر می‌رسد نمایندگان به این وزیر رأی نمی‌دهند این همسویی و همراهی نیست. همسویی یعنی با هم بنشینند فردی را تعیین کنند که بگویند ما خبر نداشتیم و اصلا با کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درمورد وزیر عاملش صحبت نشده بود که ما نظر دهیم و زمانی که معرفی کردند این ها نظر دهند، اگر قرار است همسو باشند نباید حرف نزنند! متاسفانه این نوع همسویی دوام نمی آورد، این نوع همسویی به نفع ملت و مردم نیست.

قیمت خودرو اگر در دولت قبلی به این قیمت می‌رسید و این مجلس روی کار بود قطعا وزیر را استیضاح می‌کردند اما الان چون همسو و رفیق هستند این اتفاق رخ نمی‌دهد. رنگ این نظارت کاملا خودش را باخته است و فیتیله اش را پایین آوردند و متاسفانه ما تعامل را بر عدم نظارت و چشم پوشی می گیریم، نظارت با چشم پوشی واقعا سازگار نیست.

برخی بزرگان اصولگرا در انتصابات دولت رییسی دخالت داشتند

*از نظر شما چرا بزرگان اصولگرا در این خصوص سکوت کردند؟ به ویژه در مورد انتصاباتی که صورت گرفته و همین وزیری که انتخاب نشده است....

برخی می‌گویند بعضی از آقایان در انتصابات دخالت داشتند، بالاخره یکی به دولت گفته است فلانی استاندار شود دولت هم قبول کرده است بنابراین فلان شخص، دیگر چیزی علیه دولت نمی گوید، یکی وزیر معرفی کرده است . از سوی دیگر چون 3 ماه از دولت گذشته است  دائما می گویند فرصت دهید!، فرصت دهید!. اگر به سمت نظارت بروند همان بازرسی ها و همان نیروهای دولت قبل روی کار هستند و هیچ پوستی نینداختن. دستگاه های نظارتی برای این همه سازمان ها اعم از سازمان حمایت از مصرف کننده و... چرا به کار نمی‌افتد؟ چرا دولت از این ها تقاضا نمی کند که ظرف 1 هفته ببینند چرا این قیمت ها این گونه شد.

مجلس قبلی هم با دولت همسو بود اما تا این حد نه!

مجلس و دولت وقتی می گویند ما همسو هستیم به این معنا است که نباید نظارتی بر یکدیگر داشته باشیم وگرنه قطع به یقین این اتفاقاتی که هر روز در ارتباط با ارزاق عمومی رخ می‌دهد قابل توجه است.  نمی گویم دولت قبلی دولت مساعدی بود، آن هم اشتباهات زیادی داشت ولی حداقل در این حد همسو نبود، مجلس قبلی هم با دولت همسو بود اما در این حد رعایت جریان خودی را نمی‌کردند. به هر حال شرایط فعلی، شرایط خوبی نیست. یک وزیر الان وارد وزارت خانه می شود و به محض اینکه به وزارت خانه وارد می‌شود خودش است و خودش. هرکسی تمایل دارد معاون برای خودش انتخاب می کند، هر کسی بخواهد فلان مسئول را برمی دارد، در حالی که برنامه ای ندارد و مردم هم بی اعتنا هستند، دولت هیچ برنامه ای ندارد که مردم بگویند این دولت قول داده است.

متاسفانه عدم اعتماد در دولت قبل، مجددا در این دولت هم بروز می کند

حال  دولت قبلی به دروغ هم که بود می گفت ظرف صد روز من فلان کارها می‌کنم اما این دولت در این حد هم برنامه ندارد که مردم بگویند ظرف 6 ماه قیمت نان فلان قیمت می شود و متاسفانه آن عدم اعتماد که در دولت قبلی بود مجددا در این دولت هم بروز می کند. عدم اعتماد اینگونه بود که روحانی اگر بخواهد یک حرف درست هم بزند مردم می گفتند دروغ می گوید و دولت قبلی را یک دولت دروغگو می دانستند و این یک واقعیت است، الان آن شرایط در حال رخ دادن است و مردم در حال بی اعتماد شدن هستند. هیچ کاری برای بورس نشده و قیمت غذای مردم هم روز به روز بالا می رود و هیچ برنامه ای هم ندارند.

وزیر باید روی میزش برنامه داشته باشد 

 وقتی یک وزیر به مجلس می آید صحبت هایش را  که گوش می دهید او مواردی را به عنوان برنامه می‌نویسد اما زمانی که وارد وزارت خانه می شود یک برنامه یا راهی روی میزش نمی گذارد که به مدیران کل و معاونین خودش بگوید این برنامه ما است و ما در این نقطه هستیم و باید به این نقطه برسیم که این کارها باید انجام شود ولی اصلا چنین چیزی نیست.

اصلا نشستی بین کمیسیون های اقتصادی دولت و مدیران اقتصادی دولت و مجلس وجود ندارد

*این برنامه نداشتن می تواند در این قضیه مؤثر باشد؟

اگر مصاحبه های اقتصادی همین مجلس همسو با دولت را با دولت در کنار هم بگذارید می بینیم این ها ظاهرا همسو هستند ولی حرفشان چیز دیگری است در واقع مثل این است که دو نفر ضد هم باشند. برای اینکه اصلا نشستی بین کمیسیون های اقتصادی دولت و مدیران اقتصادی دولت و مجلس وجود ندارد و همسویی ندارد. این ها الان باید هماهنگ کنند که ما چه کنیم به هر حال قیمت این تخم مرغ روز به روز دارد بالا می رود، مجلس باید چه کاری انجام دهد؟ دولت باید چه کاری انجام دهد؟ فقط حرف مطرح می‌شود که ما آینده را خوب می بینیم و خیلی خوش بین هستیم اما خوش بینی با کدام برنامه؟ در ایران، اگر دولت و رئیس جمهوری بخواهد بیاید برنامه نمی دهند بلکه شعار می دهند، آنچه که در بنرهایشان مشاهده می‌شود یا آن چند شبی که مناظره می‌کنند مردم باید برنامه هایشان را از میان آنها، خودشان استخراج کنند یعنی هر کس با فهم خودش! کدام دولت را دیدید که برنامه داده باشد؟ آن کس که برنامه داده گفته است ظرف صد روز فلان کار را می کنم که همان خرخره اش را گرفت و بیچاره اش کرد و تا آخر دولت دوم هم می‌گفتند طی صد روز هیچ کاری نکردند و آنها منکر می شدند و می گفتند ما نگفتیم صد روزه انجام می شود بلکه گفتیم صد روزه اقدام می کنیم.

سوال یوسفیان ملا از رییسی: چه برنامه‌ای دارید؟/بی برنامگی رییس جمهور و وزرا برای همه ایجاد مشکل کرده است

الان هیچ وزیری نقشه راهی روی میزش ندارد مثلا به معاونین وزرا بگوییم برنامه شما چیست؟ او می گوید نمی دانم برای اینکه چیزی به او ندادند. از ریاست محترم جمهور سوال کنید برای ورزش چه برنامه ای وزیر باید خدمتتان بیاورد که شما از این وزیر راضی باشید، نمی داند! واقعا نمی داند. این بی برنامگی برای همه و برای خودشان ایجاد مشکل کرده است.

شاخه شاخه شدن اصولگرایان به معنای مسئولیت  دولت را نپذیرفتن است

*به نظر شما موفقیت یا شکست دولت سیزدهم به حساب اصولگراها نوشته می شود یا خیر؟

به هر حال زود می توانیم مسائل را تغییر دهیم. الان اصلاح طلبان چند گروه و دسته شدند و حرف هایشان یکی است و در دادن پُست چندان تفاوتی ندارند، اگر اصولگرا شکست بخورد، آن اصولگرا بگوید این ها از ما نبودند و ما شاخه دیگر اصولگرا هستیم، این شاخه شاخه شدن یعنی مسئولیت همدیگر را نپذیرفتن وگرنه تخم مرغ، مرغ، گوشت و نان کاری با اصولگرایی و اصلاح طلبی ندارد، ارزاق عمومی و فقر و بیچارگی کاری به این مسائل ندارد و این ها هیچ برنامه ای ندارند یعنی این هایی که از افزایش حقوق و همسان سازی می گویند واقعا مردم نمی دانند این اتفاق می افتد یا اتفاق نمی افتد، آیا وضعیت و شرایط کارگرها بهتر می شود یا نمی شود، آیا بخش درمان در سال 1401 یا همین قدری که از 1400 مانده است وضعیتی در آن پیش می آید یا خیر؟ الان همه مشغول واکسن هستند، 10 تا واکسن که زدند همین را در بوق و کرنا می کنند  و همه جا می گویند ببینید ما واکسن زدیم این در حالی است که مردم با بیماری های گوناگون روبرو هستند و داروهای مختلف نیاز دارند.

مردم برای تامین دارو به ناصر خسرو می روند اما دولت برنامه ای ندارد

شاهدیم که مردم برای دارو به ناصر خسرو و جاهای دیگر چگونه مراجعه می کنند، بعضی ها میلیاردر شدند ولی دولت هیچ برنامه ای اعلام نکرد البته کشور ما بی برنامه نیست ولی این ها دنبال برنامه نرفتند. ما الان برنامه 5 ساله ششم هستیم ولی اسمی از آن نیست، ما چشم انداز 20 ساله و سیاست های کلی نظام را داریم که رهبری تصویب کرده است ولی خروجی ندارد یعنی از صبح که می آیند به فکر همان روز و بحث همان روز که مرغ یا تخم مرغ و... است، هستند و آینده نگری ندارند و الان از این یکدست بودن اصولگراها و همه قطب اصولگرایی (مجلس، دولت و قوه قضاییه) خروجی وجود ندارد.

مردم نمی خواهند مباحث اقتصاد کلان را از زبان وزیر اقتصاد بشنوند 

*الان هنوز سخنگوی دولت منصوب نشده ، نظر شما در این باره چیست؟

اشکالی ندارد، آقایان ظاهرا گفته اند وزیر اقتصاد سخنگوی اقتصادی دولت است ولی تا الان هیچ سخنی نگفته است. اصلا الان چه بگوید؟ مردم نمی خواهند مباحث اقتصاد کلان را بدانند که مثلا معادن کشور چقدر درآمد داشته است بلکه می خواهند بدانند آیا قیمت بنزین باز بالا می رود یا خیر یا قیمت مرغ و تخم مرغ ثابت باقی می‌ماند یا خیر. مسئله کشور مسئله اقتصادی است، مردم الان گرفتار هستند و نیاز صبح، ناهار و شامشان است. رئیس جمهور اعلام کرد سخنگوی اقتصادی داریم ولی ما یک مصاحبه ندیدیم، این ها همه پاسخگو نبودن است. این مجلسی که می گوید من نظارت دارم یعنی هیچی نمی تواند در خصوص این مسئله بیان کند و بگوید الان 3 هفته است که سخنگوی اقتصادی اعلام شده است، چرا برای مردم توضیح نمی دهد که این شرایط تا چه زمانی حاکم است؟ همه امید ما این بود که در دولت رئیسی آن اعتمادی که به حق یا ناحق در دولت قبل از بین رفته است دوباره برگردد ولی همین که این وضع برای بنزین پیش آمد، شما دیدید که عده ای از مردم می گفتند دوباره می خواهند بنزین را گران کنند در حالی که اینطور نبود ولی خدا نکند این اعتماد کم کم برود.

اعتماد عمومی زمانی حاصل می شود که واقعیت را بگویند

اعتماد عمومی زمانی حاصل می شود که واقعیت را بگویند. در اینکه الان اشکالات دولت قبلی حاکم است تردیدی نیست ولی قرار است چه کنیم؟ آیا همین شرایط ادامه دارد؟ یعنی یک ماه آینده، تخم مرغ و مرغ گران تر می شود؟ ارز 4200 تومانی را بردارید و نان گران تر شود؟ الان اگر از مجلس هم بپرسید تکلیف ارز 4200 تومانی چیست نماینده مجلس نمی داند!

امیدی به مذاکره نیست/دولت رییسی با صراحت و صادقانه به مردم بگوید اهل مذاکره نیستیم

*الان بیشتر امیدواری به چیست؟ آیا به مذاکره است؟

این امیدواری هم نیست، امیدواری یعنی اینکه باید به صراحت به مردم بگویند ما اهل مذاکره نیستیم و نمی‌خواهیم مذاکره کنیم و شرایط همین است و این شرایط ممکن است کمی سخت تر هم شود و به این دلایل ما نمی خواهیم مذاکره کنیم اما از آنطرف می گویند ما اهل مذاکره هستیم و حتما مذاکره می کنیم ولی 2 یا 3 ماه دیگر. الان شما می بینید 3 یا 4 ماه گذشته است و اگر قرار بود مذاکره شود، انجام می‌شد و اگر قرار است مذاکره نشود بگویید نمی شود یعنی الان این هم برای مردم سوال است که چرا صادقانه برخورد نمی شود. حالا یک تاریخ و یک پیش فرض هایی دادند ولی آیا واقعا این مذاکره اتفاق می افتد؟ اگر اتفاق می افتد چه باید شود و تا کجا این ها تمایل دارند جلو بروند بالاخره مذاکره بده بستان است و این ها تا کجا می‌خواهند امتیاز بدهند و چه امتیازاتی را می‌خواهند به دست آورند؟ کسانی که الان برای مذاکره مسئولیت دارند کسانی هستند که قبلا ضد مذاکره بودند، این ها می گفتند باید برجام را در نطفه خفه کرد و آن را دفن کرد.

بلاتکلیفی کشور را گرفتار می کند و مردم را سردرگم!/از وزرا بپرسیم برنامه‌تان برای مشکلات چیست نمی‌دانند!

الان همین افراد می خواهند بروند درمورد برجام و آینده برجام مذاکره کند، اصلا نتیجه آن مذاکره چه می شود؟ پس این شعارهایی که می دادیم واقعا ما ضد برجام نبودیم بلکه ضد افرادی بودیم که برجام را داشتند. الان دولت خائن و جنایتکار آمریکا می گوید ما می خواهیم مازاد برجام مذاکره کنیم و جمهوری اسلامی می گوید ما مازاد برجام مذاکره نمی کنیم یعنی هنوز هم در موضوع مذاکره به تفاهم نرسیدند که آیا فقط برجام است یا آنها می خواهند مسائل منطقه و موشکی را پیش بکشند. این مسائل باید روشن شود و واقعا بلاتکلیفی کشور را گرفتار می کند و مردم را در حالت انتظار و سردرگمی قرار می دهد وگرنه اگر صادقانه بگویند که اهل مذاکره نیستیم و این مذاکره به سود آنها و به ضرر ما است پس برای همین باید این شرایط را تحمل کنیم و ما برای زمان مشکلات این برنامه ها را داریم. شما الان بروید از وزرای دولت و اعضای دولت سوال کنید می گویند نمی دانیم در حالی که در صحن مجلس، دولت آمده بود و اعضای دولت یکدیگر را نمی شناختند در حالی که طبق قانون اساسی ضامن هم هستند.

وزرای دولت ضامن یکدیگر هستند در حالی که الان سردرگم و منتظرند!

بنابراین معلوم است وقتی در دولت اعضا یکدیگر را نمی شناسند و جلسه ای نداشتند از برنامه های هم خبر ندارند. الان وزیر امور خارجه در ارتباط با وزارت ورزش مسئولیت دارد چون تصمیمات دولت و مسئولیت های تضامنی باهم است لذا اگر همه موارد را کنار هم بگذاریم مردم در بی اطلاعی هستند و در حالت انتظار و سردرگمی به سر می برند و این سردرگمی در کمال تاسف اعتماد را کم کم از دولت می گیرد و این سرمایه بزرگی است و انشاالله دولت کاری کند که اعتماد به وجود آمده از بین نرود.