لحظه طلایی در جنگ اوکراین /قدرت پوتین در معرض خطر است!
به گزارش اقتصادنیوز، در بحبوحه جنگ، مرگ و ویرانی، پویاییها و روایتهای قدرتمندی شکل میگیرد: استیلا، جمعیتهای محاصره شده، اشغال و بدیلهای آنها، مقاومت، آزادی و رهایی. بخشهای وسیعی از اروپای غربی و شرقی و اتحاد جماهیر شوروی این را در مقاطع مختلف قرن بیستم به خوبی تجربه کردند: پاریس، لنینگراد، سارایوو. عراق و سوریه هم در قرن جاری.
در جنگ نزدیک به نه ماهه روسیه در اوکراین، نام شهرهایی مانند ماریوپول، بوچا، خارکیف و خرسون در آگاهی جهانی ثبت شدند، زیرا آنها شاهد طیف کاملی از وحشت دوران جنگ و اخیراً شادی آزادی بودند.
هشدار موشکی کره شمالی به آمریکا/ پشیمان خواهی شد
نقطه عطفی در جنگ
بنا بر گزارش آسوشیتدپرس، از روز جمعه، صحنههای خیرهکننده شادی بیحدوحصر و تصاویری از خرسون نشان میدهد در حالی که پرچمهای اوکراین بر فراز مناطق آزاد شده به اهتزاز در میآیند، سربازان بهعنوان قهرمان، مورد استقبال قرار میگیرند. فرار روسها از شهر خرسون بیشک نقطهعطفی در این جنگ به حساب میآید.
آزادی و پیروزی در میدان نبرد مشوق قدرتمندی برای متحدانی مانند ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بریتانیا به حساب میآید تا جریان مستمر کمکهای نظامی به اوکراین را حفظ کنند.
واکنش بایدن به پیروزی جمهوریخواهان
تحرک تعیینکننده کییف
موسسه مطالعات جنگ در یک ارزیابی نوشت: ««تحرک یک عامل مهم در جنگ است. اوکراین اکنون آن را دارد. کییف و شرکای آن باید حداکثر استفاده را از آن ببرند.»
اکنون که حزب جو بایدن، کنترل سنا را حفظ کرده، نگرانی در مورد حمایت متزلزل واشنگتن در صورت از دست دادن قدرت دموکراتها در کنگره به جمهوری خواهان، بی اساس به نظر می رسد.
شی جین پینگ، رئیسجمهور چین نیز احتمالا تمایل کمتری به حمایت از ولادیمیر پوتین، همتای روس خود داشته باشد، زیرا زیانهای بزرگ در حال انباشته شدن است. اوکراین یکی از چندین موضوع کلیدی بود که بایدن و شی در روز دوشنبه در نشست حضوری خود در آسیا در مورد آن گفتگو کردند. در حالی که پوتین در گردهمایی گروه 20 کشور در بالی شرکت نخواهد کرد، انزوای جهانی او در طول بیش از 20 سال قدرت او اکنون به اوج خود رسیده است.
آغازِ پایان جنگ؟
از قتلعام غیرنظامیان گرفته تا اشغال شهرها و روستاها، جنگ ادامه دارد. این سؤال که چه اتفاقی افتاده، کجا مین گذاری شده و تله انفجاری گذاشته شده، بمباران مداومتاسیسات آب و برق، بازسازی، محاکمه جنایات جنگی احتمالی و آنچه در آینده خواهد آمد در راس مسائل قرار دارد.
ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین روز شنبه گفت که «ما شاهد پیشرویهای بسیار بیشتر سربازان اوکراینی برای آزادسازی مناطق تحت کنترل روسیه خواهیم بود». بازپسگیری شهر خرسون توسط اوکراین یک شکست بزرگ برای کرملین و آخرین مورد از سریال تحقیر در میدان جنگ بود. این تنها مرکز استانی بود که از زمان آغاز جنگ، تحت کنترل روسیه بود.
اواخر روز یکشنبه، زلنسکی نیروهای روسی را متهم کرد که قبل از اینکه مجبور شوند از خرسون و اطراف آن خارج شوند، «همان جنایاتی را که در سایر مناطق کشورمان انجام میدادند» مرتکب شدهاند. روز دوشنبه او خودش از شهر آزاد شده بازدید کرد. او رویدادهای اخیر را «آغاز پایان جنگ» توصیف کرد.
اوکراین آزاد میشود؟
برای کییف و متحدانش، این امری بدیهی است -یک همسایه متجاوز به آنها حمله و کشور را ویران کرد و اکنون در حال رانده شدن از قلمرو است و مناطقی را که به طور غیرقانونی ضمیمه خاک خود کرد را روز به روز از دست میدهد. اما خود مسکو مدعی شده این مناطق شرقی و جنوبی به عنوان بخشی از خاک روسیه در حال «آزادسازی» هستند و اوکراینیهای روسیزبان به آغوش وطن بازمیگردند. اما این همان استدلالی است که آلمان نازی برای لشکرکشی به سودتنلند چکسلواکی در سال 1938 و شهر آزاد دانزیگ، بعداً گدانسک لهستان، در سال 1939 استفاده کرد.
در آگوست 1944، شارل دوگل، رهبر مقاومت فرانسه در زمان جنگ، این جملات را در پایتخت ایراد کرد: «پاریس خشمگین شد! پاریس شکست! پاریس شهید شد! اما پاریس آزاد شد!» این نقطه عطف کلیدی بود زیرا متفقین از غرب و ارتش سرخ شوروی از جبهه شرقی به سمت برلین پیشروی کردند تا رایش سوم را تا پایان سال ساقط کنند. هنگامی که نیروهای عراقی در ژوئیه 2017 گروه داعش را در موصل شکست دادند، پس از آن همه وحشیگری در بخشهای وسیعی از کشور، باید نبردی تلخ تا انتها صورت میگرفت تا متجاوز را متلاشی میکرد.
چنین مسیرهایی در جنگ روسیه در اوکراین وجود ندارد. روسیه ممکن است در میدان نبرد شکست بخورد، اما همچنان قدرتی باقی خواهد ماند که میتواند با این یا آن راه مبارزه کند. و تهدید استفاده کرملین از تسلیحات هسته ای بر سر این جنگ و جهان وجود دارد.
سئوال کلیدی
اکنون سوال کلیدی این است که آیا اوکراین میتواند بر پیروزی خود در شهر خرسون (بخشی از منطقه هنوز تحت اشغال روسیه است) تکیه کند و ضدحمله جنوبی خود را به سایر مناطق تحت اشغال روسیه، احتمالاً از جمله شبه جزیره کریمه، که مسکو در سال 2014 تصرف کرد، گسترش دهد.
آزادسازی کریمه بزرگترین پیروزی در جنگ برای اوکراین، شکستی وصف ناپذیر برای روسیه خواهد بود، و حتی تسلط خود پوتین بر قدرت نیز میتواند به خطر بیافتد.