امسال از تحصیل خبری نبود/ کلاس‌های جبرانی تشکیل خواهد شد؟
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه همشهری نوشت: اصلا باید تعداد روزهایی را که دانش‌آموزان در این 5ماه سال تحصیلی به مدرسه رفته‌اند، به جای روزهای تعطیل شمرد. این تعطیلی‌های پیاپی و بدون برنامه، هم والدین را بلاتکلیف و سرگردان کرده، هم تدریس معلمان را به چالش کشیده و هم یادگیری دانش‌آموزان را مختل کرده است و از سویی وزارت آموزش و پرورش هم تاکنون اعلام نکرده که برای جبران این تعطیلی‌ها چه برنامه‌ای دارد.
روایت والدین
حلقه اول درگیر با آموزش مجازی، خانواده‌ها هستند و این روزها وقتی پای درد دل والدین دانش آموزان بنشینید، همه آنها حرف‌ها و دردهای مشترکی را بیان می‌کنند.
حمید سلمانی که پسرش سپهر، کلاس سوم ابتدایی است، نگران این است که او نه جدول‌ضرب را درست یاد گرفته و نه در علوم و فارسی آموزش خاصی دیده است. او می‌گوید نگران کم‌سوادی پسرش است و می‌ترسد این کم‌سوادی باعث شود نتواند پایه‌های تحصیلی آینده را خوب یاد بگیرد و به ترک تحصیل منجر شود. « معلم صبح می‌آید، شاد را باز می‌کند و 2تا درس ضبط‌شده را می‌گذارد، یک حضور و غیاب می‌کند و راس پایان 2ساعت می‌رود. حتی زمانی که اینترنتش هم قطع می‌شود، نمی‌گوید مثلا من نیم ساعت بیشتر بمانم تا جبران شود؛ اصلا و ابدا. 8کلاس آنلاین شروع و 10تمام می‌شود.»
او می‌گوید مجبور شده برای فرزندش معلم خصوصی بگیرد.« تا الان 12میلیون پول معلم خصوصی داده‌ایم تا این وضعیت را جبران کنیم، اما مگر همه می‌توانند این هزینه را بکنند. جدا از این، دائم من یا مادرش باید مرخصی بگیریم و خانه بمانیم تا سر کلاس خوابش نبرد، اینترنتش قطع نشود، سر کلاس حاضر شود و....»
ریحانه علیان که فرزندش کلاس دهم ریاضی است می‌گوید: «وضعیت آموزش مجازی در دوره متوسطه، بدتر می‌شود. معلم می‌آید سر کلاس و به بدترین شکل ممکن درس می‌دهد و می‌گوید این فیلم‌ها را ببینید و اگر سؤالی داشتید بپرسید. هیچ نظارتی هم ندارد که کسی درس را یاد گرفته یا نه؟ دختر من امسال 30درصد مطالب درسی را به زور یاد گرفته، پس چطور قرار است سال آینده در پایه یازدهم بنشیند؟ به مدیر و معلمان مدرسه می‌گوییم برای جبران این روزها چه برنامه‌ای دارید؟ می‌گویند از اداره به ما فعلا چیزی جز همین آموزش مجازی تکلیف نکرده‌اند.»
روایت معلم
معلمان که سمت دیگر بحران تعطیلی پیاپی مدارس هستند روایت دیگری دارند. اغلب آنها می‌گویند که در آموزش مجازی، تلاش دارند کم نگذارند و حواسشان به تدریس هست اما برخی هم می‌گویند که ترجیحشان کلاس حضوری است.
هستی امین‌زاده، معلم ریاضیات متوسطه اول می‌گوید: «سخت‌ترین و کم‌بهره‌ترین آموزش، شکل مجازی آن است که حقیقتا ما معلمان در دانشگاه برای آن تربیت نشده‌ایم. شکل آموزش حضوری با مجازی فرق دارد و ما اصلا کنترلی بر کلاس نداریم. ترجیح ما این است که کلاس‌ها حضوری باشد تا هم آموزش مستقیم داشته باشیم و هم سطح یادگیری دانش‌آموز را رصد کنیم. اما فعلا بنا به هر دلیلی هر روز آموزش حضوری تعطیل می‌شود.»
رامین محبی، معلم عربی دوره متوسطه دوم هم می‌گوید: «بچه‌ها با آموزش مجازی همراه نمی‌شوند و اصلا دغدغه یادگیری ندارند. اینترنت ضعیف هم باعث شده که نتوانیم آموزش را کامل کنیم. در نهایت مجبوریم که دائم کتاب کمک آموزشی معرفی کنیم یا روی دروس مهم و پایه تأکید بیشتری کنیم. والدین هم ناراحتند که چرا آموزش اینگونه است؟»
روایت دانش‌آموزان
ضلع سوم این تعطیلی‌های بدون برنامه، دانش‌آموزان هستند که ضررکنندگان اصلی به‌حساب می‌آیند.
رایان غیوری، دانش‌آموز پایه دوازدهم ریاضی می‌گوید: «تعطیلی یعنی یادگیری حداقلی و یادگیری حداقلی یعنی رتبه پایین در کنکور و قبولی در رشته بدون شغل. خیلی از بچه‌ها بی‌خیال شده‌اند و می‌خواهند سال دیگر در کنکور شرکت نکنند. معلمان خیلی بی‌انگیزه‌اند و آموزش‌شان حداقلی است.»
نادیا نادری، دانش‌آموز پایه هفتم هم می‌گوید که باید سال آینده تکرار پایه کند. «من تقریبا هیچ‌چیز از کلاس‌ها نمی‌فهمم. نه من و نه بقیه بچه‌ها! معلم‌ها راحت نمره می‌دهند ولی تعارف نداریم که ما چیزی یاد نمی‌گیریم. با دوپینگ تقلب و نمره‌دادن معلم بالاییم. اغلب بچه‌ها هم برایشان مهم نیست اما برای خیلی‌ها مثل من مهم است. چرا نوبت ما که شد اینقدر آموزش ضعیف و بی‌کیفیت و تازه همان هم که بود تعطیلی پشت تعطیلی آن را نابود کرد؟»
