راز موفقیت بایدن در ۱۰۰ روز نخست
به گزارش اقتصادنیوز ؛ پل کروگمن، ستوننویس نیویورکتایمز در مطلبی با عنوان «راز موفقیت بایدن چیست؟» نوشت:
اگر قبلاً این مورد را شنیده اید مرا متوقف کنید: رئیس جمهور جدید دموکرات ، یک ملت بحرانزده را به ارث برده است. اولین ابتکار سیاسی اصلی وی لایحه کوتاه مدت تسکین است که هدف آن خروج از این بحران است. وی این لایحه را با پیشنهاداتی برای رسیدگی به مشکلات بلند مدت و در صورت امکان ، برای تغییر بهتر جامعه آمریکا دنبال می کند. حزب وی اکثریت مجلس و سنا را در اختیار دارد، اما هر دو ابتکار عمل وی با مخالفت شدید جمهوری خواهان روبرو می شود.
من می توانم ماههای اولیه دولت اوباما یا بایدن را توصیف کنم. اما یک تفاوت فاحش بین آنها وجود دارد: اگرچه باراک اوباما ریاست جمهوری خود را با رتبه های بالا در تایید شخصی آغاز کرد ، اما سیاست های او هرگز از حمایت عمومی قوی برخوردار نبود. در مقابل ، تأییدیه عمومی برای سیاست های جو بایدن تقریباً فوق العاده زیاد است. چرا؟
برای مشاهده آنچه که من در مورد آن صحبت می کنم ، نظرسنجی در مورد قانون مراقبت مقرون به صرفه - Obamacare - را با نظرسنجی در مورد برنامه بایدن برای مشاغل آمریکایی مقایسه کنید.
مشهور است که در طول سالهای دولت اوباما نرخ تأیید خالصA.C.A. (قانون مراقبت مقرون به صرفه) منفی بوده است. تا زمانی که دولت ترامپ برای لغو آن اقدام نکرد ، تصویر آن بهبود نیافت و حتی پس از آن با مخالفت قاطع رای دهندگان جمهوری خواه روبرو شد.
در مقابل ، آمریکایی ها با حاشیه امن بالایی طرح مشاغل بایدن را تأیید می کنند و در حالی که جمهوریخواهان منتخب در برابر پیشنهاد بایدن قرار دارند ، رأی دهندگان جمهوریخواه به طور نسبی از آن حمایت می کنند.
مطمئناً بخشی از پاسخ، سیاست هویت است. بیایید در اینجا صریح بگوییم: نسخه مدرن "فقط نیکسون می تواند به مصاف چین برود" ممکن است "فقط یک سفیدپوست پیر میتواند یک توافق جدید را بفروشد" باشد.
عامل دیگری که به سود بایدن عمل می کند ، بستن ذهن جمهوری خواهان حرفه ای است. حتی قبل از اینکه تئوری های توطئه کنترل را در دست بگیرند ، سیاستمداران جمهوری خواه در یک حباب ذهنی به سر می بردند. از بسیاری جهاتحزب جمهوری خواه مدرن بیشتر شبیه یک فرقه است تا یک حزب سیاسی عادی.
و در این مرحله به نظر می رسد جمهوری خواهان چنان در عمق فرقه خود فرو رفتهانند که فراموش کرده اند چگونه با یک فرد خارج از فرقه صحبت کنند. هنگامی که آنها هر ایده مترقی را با برچسب سوسیالیسم تقبیح می کنند ، هر سیاستمدار چپ میانه را مارکسیست اعلام می کنند ، درباره "ایجادکننده شغل" یاوهسرایی میکنند و اصرار دارند که رقیب خود را "حزب دموکرات" بنامند، در نهایت تنها با خودیها سخن میگویند و هیچ کس را متقاعد نمی کنند.
اگر می خواهید صدای ضعیف جمهوری خواهان را در عمل مشاهده کنید ، به حمله اخیر سناتور مارشا بلکبرن به برنامه مشاغل بایدن نگاه کنید. او اعلام کرد که در واقع مشکل در مورد زیرساخت ها نیست. چرا صدها میلیارد برای مراقبت از سالمندان هزینه می شود. و او ظاهراً تصور می کرد که رای دهندگان کمک به افراد مسن را امری بد می دانند.
بنابراین ، بایدن از داشتن یک شخصیت غیرتهدیدآمیز و مخالفانی که چگونگی طرح استدلال های متقاعد کننده سیاسی را فراموش کرده اند، سود می برد. اما محبوبیت Bidenomics (برنامه اقتصادی بایدن) همچنین نشان دهنده تأثیر حزبی است که در پوستینه خود بسیار راحت تر از ده سال پیش است.
برخلاف جمهوریخواهان ، دموکرات ها اعضای یک حزب سیاسی عادی هستند که اساساً یک حزب چپ میانه معتدل است که شباهت زیادی به همتایان خود در سراسر جهان آزاد دارد. در گذشته ، به نظر می رسید که دموکرات ها از پذیرفتن این هویت میترسیدند.
با نگاه به گذشته، یک نکته جالب توجه در مورد سالهای اوباما ، احترام دموکراتها نسبت به افرادی بود که اهداف مشترکی با آنها نداشتند. دولت اوباما در مقابل بانکدارانی که هشدار میدادند هر چیزی که قرابتی با پوپولیسم دارد اعتماد را تضعیف می کند و منجر به ایجاد کسری میشود، تسلیم میشد. وی ماهها تلاش محکوم به شکست در راستای جلب حمایت جمهوری خواهان از اصلاحات بهداشتی صرف کرد.
و همراه با این احترام به مخالف، برای انجام کارهای ساده و رایج مانند پول دادن به مردم و مالیات ستانی از شرکتها با اکراه عمل می کرد. در عوض ، تیم اوباما تمایل داشت از سیاست های ظریفی که اکثر آمریکایی ها حتی متوجه آن نبودند ، طرفداری کند.
حالا آن احترام از بین رفته است. وال استریت واضح است که این بار تأثیرگذاری و نفوذ بسیار کمتری دارد. مشاوران اقتصادی بایدن بر این باورند که اگر اقتصاد بهتری بسازید ، منجر به اعتمادی میشود که از خود مراقبت خواهد کرد. وسواس دو حزبی بودن نیز از بین رفته و نگاه واقع بینانه به سوء نیت جمهوری خواهان جایگزین آن شده است. امری که همچنین باعث شده دولت جدید نسبت به موارد گفتگو با جمهوری خواهان بی علاقه باشد.