کودک آزاری مدرن قابل پیگیری است
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از پانا ،حمیده موسوی‌زاده، جامعه‌شناس اجتماعی با اشاره به آسیب‌های کودک‌آزاری در جامعه به پانا گفت: «کودک‌آزاری مصادیق مختلفی دارد اما امروزه سبک کودک‌آزاری به دلیل پیشرفت فناوری و تکنولوژی، تغییر کرده و اصطلاحا مدرن شده است و شاهد هستیم کودک‌آزاری در قالب‌های مختلفی از جمله در فضای مجاری شکل می‌گیرد که نمونه آن را اخیرا در اینستاگرام و از سوی یک مادر مشهدی شاهد بودیم.»
این جامعه‌شناس ادامه داد: «اگر اثبات شود که آن زن که کودک را مورد آزار قرار می‌دهد مادر کودک است، کودک باید به بهزیستی تحویل داده شود و اگر مادر کودک نباشد که پروسه خاص خود را دارد اما نباید فراموش کرد که طبق پیمان‌نامه حقوق کودک، کودکان از کرامت و حریم خصوصی برخوردارند و تمامی جرائمی که در فضای مجازی علیه افراد زیر ۱۸ سال رخ می‌دهد، قابل پیگیری است.»
موسوی‌زاده در پاسخ به این سوال که آیا کودک‌آزاری در فضای مجازی قابلیت پیگیری قانونی دارد، بیان کرد: «قوانین در این زمینه وجود دارد و امکان پیگرد قانونی نیز وجود دارد اما نکته‌ای که اهمیت دارد این است که حل مشکلات کودک‌آزاری نیاز به فرهنگسازی از طریق آموزش و افزایش آگاهی عمومی دارد تا والدین با آگاهی از حقوق اساسی کودک و نحوه استفاده صحیح از فضای مجازی به حریم خصوصی و سلامت روان کودک خود احترام بگذارند.»
کودکانی که عکس‌ها یا فیلم‌هایشان در فضای مجازی منتشر می‌شود یا با انتشار این عکس‌ها به شهرت می‌رسند، اغلب در شرایطی قرار می‌گیرند که کودک دچار اختلالات شخصیتی می‌شود و در ارتباط گیری با همسالان خود دچار مشکل می‌شوند
وی تاکید کرد: «بدون آنکه فرهنگ استفاده از فضای مجازی را بیاموزیم از فضای مجازی استفاده می‌کنیم و استفاده از فضای مجازی روز به روز در حال رشد است اما ورای استفاده از این فضا، امروزه شاهد کودک‌آزاری روانی در فضای مجازی هستیم که مصادیق مختلفی دارد. از انتشار عکس‌های کودکان توسط والدین تا کودک‌آزاری که اخیرا از سوی یک مادر در مشهد صورت گرفته را می‌توان از مصادیق این کودک‌آزاری روانی دانست که ریشه در بسیاری از عوامل دارد.»
این استاد جامعه‌شناسی در ادامه با اشاره به قربانی شدن کودکان در فضای مجازی گفت: «کودکانی که قربانی این تفکرات والدین می‌شوند، طبیعی است که از حقوق خود آگاه نیستند و اگر آگاه هم باشند حق انتخاب ندارند. جرائمی که در فضای مجازی علیه کودکان زیر ۱۸ سال رخ می‌دهد، قابلیت پیگیری دارد و طبق قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان نیز این رفتارها اگر با سوء نیت یا ناآگاهانه انجام شود، کودک آزاری تلقی می‌شود.»
موسوی‌زاده خاطرنشان کرد: «کودکانی که عکس‌ها یا فیلم‌هایشان در فضای مجازی منتشر می‌شود یا با انتشار این عکس‌ها به شهرت می‌رسند، اغلب در شرایطی قرار می‌گیرند که کودک دچار اختلالات شخصیتی می‌شود و در ارتباط گیری با همسالان خود دچار مشکل می‌شوند.»
وی تصریح کرد: «یکی از عواقب منفی وادار کردن کودک به انجام برخی کارهای غیر مناسب برای سن آنان این است که آنها از لحاظ روانشناختی اعتماد به نفس‌شان کاهش می‌یابد، کودکی که از ابتدای دوران زندگی خود عادت کرده توجه مردم را به سمت خودش جذب کند در غیاب عوامل خارجی هویت اصلی خود را از دست می‌دهد، همین مسأله منجر به تضعیف روحیه او می‌شود و در بلند مدت و کوتاه مدت سلامت کودک تحت شعاع قرار می‌گیرد.»
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: «کودک آزاری به طبقه خاصی مربوط نمی‌شود و معتقدم فقر فرهنگی به اندازه فقر اقتصادی خطرآفرین است و در این زمینه ضعف آموزش و خلا آموزش صحیح تربیتی توسط نهادهای مربوطه موجب کودک آزاری از سوی والدین می‌شود.»
این جامعه‌شناس در پاسخ به اینکه آیا قوانین در راستای کاهش کودک‌آزاری بازدارنده هستند، گفت: «ماده دو قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال 81 می‌گوید هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد، ممنوع است.»
کودک آزاری به طبقه خاصی مربوط نمی‌شود و معتقدم فقر فرهنگی به اندازه فقر اقتصادی خطرآفرین است و در این زمینه ضعف آموزش و خلا آموزش صحیح تربیتی توسط نهادهای مربوطه موجب کودک آزاری از سوی والدین می‌شود
موسوی‌زاده گفت: «چیزی که به ذهن اکثر افراد می‌رسد این است که قانونگذاری انجام شود اما ما یکسری قوانین داریم که می‌توانیم با استفاده از همان قوانین نظارت را بیشتر کنیم و کارهایی انجام دهیم که از کودک‌آزاری جلوگیری شود تا اینکه صرفاً قانونگذاری انجام شود منتهی وجود قانون به تنهایی کفایت نمی‌کند.»
