پیش‌بینی نتیجه نبرد نیابتی بایدن و ترامپ + اینفوگرافیک
نشریه هفتگی اکونومیست در شماره جدید خود -۲۳سپتامبر۲۰۲۰- ضمن ارائه مدل پیش‌بینی این نشریه برای انتخابات مجلس سنای آمریکا، در مقاله‌ای به تشریح احتمالات، سناریوها و پیامدهای مربوط به نتیجه انتخابات سنا پرداخته است. اکونومیست نوشته است:
اگر ترامپ برای یک دوره دیگر را انتخاب شود، تقریباً می‌توان گفت که جمهوریخواهان کنترل سنا را نیز حفظ خواهند کرد. و چنانچه ترامپ شکست بخورد و اکثریت سنا جمهوریخواه بماند، دولت جو بایدن با چالش بزرگی روبرو خواهد بود؛ اگر سوابق میچ مک کانل ، رهبر جمهوریخواهان در سنا را به عنوان الگوی رفتاری در نظر بگیریم، احتمالاً یک مجلس علیای خصمانه، مانع کل دستورکارهای قانونگذاری دولت بایدن می‌شود و از تایید اکثر گزینه‌های پیشنهادی وی برای کرسی‌های قضایی نیز خودداری خواهد شد؛ حتی اگر پیروزی بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری قاطعانه بوده باشد.سنا حتی می تواند از پر کردن کابینه فرضی رئیس‌جمهور بایدن جلوگیری کند. برعکس، اگر دموکرات‌ها اکثریت کرسی‌های سنا را تصاحب کنند، هماهنگی کاخ سفید و مجلس اعلا می‌تواند فرصت‌های بی‌شماری را برای رئیس‌جمهوری بایدن ایجاد کرده و امکان پیشبرد سریع‌تر و وسیع‌تر سیاست‌های مورد نظر دو قوه را فراهم می‌کند. سهم فزاینده‌ای از سناتورهای دموکرات اکنون می‌گویند که آنها در نظر دارند به دعواهای دو حزب خاتمه دهند.
بر اساس قوانین سنا اغلب لوایح به رأی موافق اکثریت سه پنجم آرا (۶۰ رأی از مجوع ۱۰۰ رأی سناتورها) نیاز دارد تا در دستورکار تصویب قرار گیرد. اگر اکثریت دموکرات موارد خلاف نظر حزب را رد کند، و یا اقلیت جمهوریخواه در تصویب طرح‌های مورد نظر ناکام بماند، دموکرات‌ها از نظر تئوری در تصویب طیف وسیعی از قوانین مربوط به موضوعات مختلف -از حق رأی و مهاجرت گرفته تا آب‌و‌هوا و بهداشت عمومی- قدرت و اختیار قابل توجهی دارند. دموکرات‌ها همچنین می‌توانند به دلخواه خود هر تعداد قاضی همسو با حزب را به دیوان عالی کشور اضافه کنند و یا به پورتوریکو و ناحیه کلمبیا حقوق ایالتی بدهند تا ۴ عضو جدید از مناطق حامی دموکرات‌ها را به ۱۰۰ کرسی مجلس سنا اضافه کنند.
در عمل ، دموکرات‌ها به دلیل نیاز به برگزاری مجمع نمایندگان خود محدود می شوند. اگر آنها مجلس سنا را دوباره به دست آورند، بیشتر اعضای جدید آنها میانه‌رو (Centrist) خواهند بود. نامزد آنها در کانزاس تا سال 2018 یک جمهوریخواه بود. آخرین انتخابات میان دوره‌ای ، زمانی که دموکرات‌ها به خوبی عمل کردند، از مناطق حامی محافظه‌کاران، معتدلانی را به نمایندگی به انتخاب کردند.
با این وجود، اختلاف در خط مشی سیاسی آمریکا در سناریوهایی که در آن دموکرات‌ها ۴۹ کرسی سنا را تصاحب می‌کنند و حالتی که ۵۰ کرسی را به دست می‌آورند قابل توجه است. (در صورت لزوم رأی‌گیری توسط معاون رئیس‌جمهور و همراه با او انجام می‌شود.)
همانطور که در شکل زیر مشهود است از ۱۰۰ کرسی مجلس سنا تنها ۳۵ کرسی در معرض آرای انتخابات نوامبر قرار خواهند گرفت. بر اساس مدل اکونومیست از این ۳۵ کرسی احتمالا ۱۵ کرسی به سناتورهای دموکرات و ۱۸ کرسی به سناتورهای جمهوریخواه می‌رسد. درباره ۲ کرسی باقی‌مانده که یکی در ایالت جورجیا و دیگری در ایالت آیووا تعیین تکلیف می‌شوند، رقابت بسیار شانه‌به‌شانه بوده و پیش‌بینی آن بسیار دشوار است.
هر ایالت آمریکا فارغ از جمعیت و وسعت ۲ سناتور در مجلس سنا دارد. در شکل زیر ۲ مربع ترسیم شده درون هر ایالت نماد کرسی سناتوری آن ایالت است. مربع‌ها با ۴ طیف رنگی آبی و ۴ طیف رنگی قرمز پر شده‌اند. قرمز تیره نشانگر احتمال نزدیک به یقین برای انتخاب یک سناتور جمهوریخواه است و آبی تیره پیروزی قاطعانه یک سناتور دموکرات را نشان میدهد دموکرات.
به همین ترتیب با کمرنگ‌تر شدن مربع‌های قرمز و آبی از میزان این قطعیت کاسته می‌شود. ۲ مربع سفید نیز همانطور که گفته شد مربوط به انتخابات یکی از ۲ کرسی سناتوری در هریک از ۲ ایالت جورجیا و آیووا است و حاکی از رقابت تنگاتنگ ۲ حزب بر سر این ۲ کرسی مجلس سنا است. همچنین مربع‌های قرمز و آبی بسیار کم‌رنگ مربوط به سایر ۶۵ کرسی مجلس سنا است که در انتخابات ۲۰۲۰ به رأی گذاشته نخواهند شد. (هر ۲ سال تقریباً یک‌سوم کرسی‌های سنا به رأی گذاشته می‌شوند.)
برای مرتب سازی این پیچیدگی‌ها، اکونومیست یک مدل آماری برای تخمین احتمال کسب اکثریت کرسی‌های سنا برای هر حزب طراحی کرده است (و به همین ترتیب برای مجلس نمایندگان، که اکنون دموکرات‌ها اکثریت آن را در اختیار دارند).
فرضیه‌ها
مانند همه پیش‌بینی‌های کمی، مدل اکونومیست فقط به خوبی مفروضات آن است. این مدل بیش از هر چیز، به این امید متکی است که روابط آماری که نتایج انتخابات قانونگذاری را در گذشته به بهترین وجه پیش بینی کرده‌اند ، همچنان کمابیش بدون تغییر باقی بمانند. از آنجا که هیچ یک از رقابت‌های گذشته که این مدل بر اساس آنها طراحی شده، در طول شیوع یک ویروس همه‌گیر رخ نداده است، بنیان‌های این مدل ممکن است کمی ضعیف‌تر باشد. به عنوان مثال، این مدل درباره افزایش احتمالی سهم آراء غیرحضوری (پستی) و اینکه کدام طرف از این تغییرات سود بیشتری می‌برد، ایده‌ای ندارد. چنین فاکتورهایی میزان خطا را افزایش میدهد و نااطمینانی جدیدی به رقابت‌ها تزریق می‌کند.
مدل اکونومیست برای پیش‌بینی دقیق‌تر از طیف گسترده‌ای از شاخص‌ها، از جمله نظرسنجی‌های ملی ، ایالتی و منطقه ای کنگره استفاده می کند. تاریخ رای گیری در هر ایالت و منطقه، تجربه نامزدها در حوزه انتخابی، موقعیت ایدئولوژیک، مسئولیت‌های پیشین، جمع آوری کمک مالی، درگیر شدن در رسوائیها، رتبه تأیید عملکرد رئیس جمهور، نتایج انتخابات ویژه برگزار شده برای پر کردن جای خالی قانونگذاران در سراسر کشور، و موارد دیگر بهره برده است.
با اعمال نتایج حاصل از رقابت‌های پیشین در مدل کنونی، انتظار می‌رود در روز انتخابات ۲ کرسی مجلس سنا و ۸ کرسی مجلس نمایندگان به نفع دموکرات‌ها تغییر کند.
از ۸ کرسی سنا که تغییر حزبی برای آنها پیش‌بینی شده، ۲ مورد در کارولینای شمالی قطعی به نظر می‌رسد -به لطف اجرای مجدد محدودیت‌های خاص در این ایالت- اما ۶ کرسی دیگر با قطعیت کمتری احتمال تغییر دارند. این کرسی‌های آسیب‌پذیر اغلب مربوط به مناطق حومه‌شهری یا مناطقی که تعداد زیادی رای‌دهنده سفیدپوست با تحصیلات دانشگاهی دارند، هستند. جمهوریخواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۱۸ در این مناطق به سختی توانستند پیروز شوند، و به نظر می‌رسد در انتخابات نوامبر با چالش‌های عمیق‌تری روبرو شوند.
سنا بر روی لبه تیغ قرار گرفته است. اگر زوج بایدن و هریس در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شوند، دموکرات ها با ۴۷ کرسی کنونی در سنا برای رسیدن به اکثریت، به ۳ کرسی دیگر نیاز دارند. اما در صورت عدم پیروزی بایدن، نیازمند کسب ۴ کرسی سناتوری هستند (با در نظر گرفتن این نکته که معاون رئیس‌جمهور به لحاظ حقوقی یک عضو سنا تبدیل می‌شود) . از آنجا که یک کرسی داوطلب حزب دموکرات، داگ جونز از آلاباما، احتمالاً از دست خواهد رفت -وی در سال 2017 در مقابل حریفی که به تجاوز جنسی به نوجوانان متهم شده بود، کرسی خود را به دست آورد- حزب برای کسب اکثریت حداقل به ۴ کرسی جدید احتیاج دارد.
