شش پرده از نقشه‌راه بایدن برای احیای اقتصاد کرونا‌زده +اینفو

مطلب مرتبط:
سیگنال‌های ارسالی جو بایدن با انتخاب تیم اقتصادی
بایدن: کمک در راه است

شش پرده از برنامه‌های اقتصادی بایدن

او تیمی متشکل از چهره‌های برجسته و مجرب در زمینه نیروهای کار سازمان‌یافته و کارگران به‌حاشیه رانده‌شده را گرد هم آورده تا نشان دهد که تمرکز اولیه دولتش بر تلاش برای تسریع و گسترش سودهای حاصل از بهبودی رکود اقتصادی ناشی از پاندمی کرونا است.

پرده اول؛ انتخاب مهم و تاریخی

جنت یلن (Janet L. Yellen) رئیس سابق فدرال رزرو، به عنوان گزینه وزیر خزانه‌داری در نظر گرفته شده است. یلن که یک اقتصاددان حوزه کار است، یکی از اولین مقاماتی بود که به منظور کمک به بالا بردن دستمزدها و جذب افراد بیشتر به کار، پیشنهاد «بازار داغ» -به معنای پایین آوردن نرخ بهره برای مدت طولانی‌تر- را مطرح کرد. (مطلب مرتبط؛ «جنت یلن» نخستین خزانه‌دار زن آمریکا می‌شود؟)

 جنت یلن یک قهرمان دیرینه کارگران بوده و در برخی مواقع نیز پیشنهاد کرده که بازار کار در سطح بیکاری بسیار پایین - که به عقیده برخی اقتصاددانان بی تدبیری است - ممکن است مفید باشد. اگرچه وی در دوره‌ای که رئیس فدرال رزرو بود، تمایل خود به یک بازار کار قوی را با نگرانی‌های تورمی و محدودیت‌های سیاسی متعادل کرد.

زمانی که باراک اوباما در سال ۲۰۱۴ جنت یلن را به یکی از مهمترین و حساس‌ترین جایگاه‌های تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری اقتصادی جهان گماشت، اقتصاد با یک چهره تاریخ‌ساز مواجه شد. یلن حالا در ۷۴ سالگی به نقطه عطف دیگری در زندگی حرفه‌ای خود رسیده و آماده است تا به عنوان اولین زنی که وزارت خزانه‌داری را رهبری می‌‌کند، بار دیگر تاریخ ساز شود.

هنگام شروع کار یلن به عنوان رئیس فدرال رزرو، نرخ بیکاری ایالات متحده 6.7 درصد بود. وقتی او رفت، این میزان به 4.1 درصد رسیده بود. رئیس جمهور ترامپ علی‌رغم موفقیت یلن، سنت‌شکنی کرد و تصمیم گرفت او را برای دومین دوره ریاست فدرال رزرو منصوب نکند؛ ظاهراً به این دلیل که فکر می‌کرد، خانم یلن برای چنین شغل بزرگی، قد کوتاهی دارد! (قد یلن 5 فوت 3 اینچ یا حدود ۱.۶ متر است). ترامپ در عوض جروم پاول، وکیل جمهوری‌خواه را به عنوان جایگزین انتخاب کرد.

کسانی که یلن را سال‌ها می‌شناسند می‌گویند در کنار تخصص وی ، بزرگترین مهارت او، توانایی اجماع‌سازی است. جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در مورد چگونگی بهترین کمک به اقتصاد، اختلاف دارند و یلن ممکن است بتواند یک تعامل دو حزبی صورت دهد - و با کمک فدرال رزرو دست در دست هم پیش بروند. یلن برای احترام به نظر هر دو جناح حزب دموکرات -لیبرال‌ها (ترقی‌خواهان چپگرا) و میانه‌روها (محافظه‌کاران مرکزگرا)- قدم‌هایی همسو با ایده‌های هر دو جناح برداشه است: چیزی که بایدن هنگام انتخاب او برای شغل خزانه‌داری به آن اشاره کرد.

در حالی که او به اندازه برخی افراد جناح ترقی‌خواه مانند سناتور الیزابت وارن، چپ‌گرا نیست اما او پیامدهای عظیم دستمزد راکد، نژادپرستی سیستمی و گسترش نابرابری در اقتصاد و جامعه را بخوبی درک می‌کند.

یلن به خونسردی معروف است، اما یکی از معدود افرادی که او را به هم ریخت، ترامپ بوده است. وی در سال 2019 به رادیو Marketplace گفت که ترامپ در مورد فدرال رزرو و سیاست های اقتصادی "درک کافی" ندارد. جنت یلن اغلب در جلسات با نوشیدنی کک رژیمی با کت و شلواری که یقه کت آن بطور نمادین بالا زده بود، ظاهر می شود؛ انتخاب مدی که در محافل اقتصادی به اندازه نمادهای تزئینی روث بدر گینزبرگ در دادگاه عالی، برای زنان نمادین است.

یلن در فدرال رزرو، حدود ۲۸۰۰ کارمند، و بودجه‌ای در حدود 750 میلیون دلار را نظارت و مدیریت کرد. به عنوان وزیر خزانه‌داری ، یلن باید بر ۸۷۰۰۰ کارمند و بودجه ای در حدود 20 میلیارد دلار نظارت خواهد کرد. خزانه داری مسئول جمع آوری مالیات، صدور بدهی، چاپ پول، نظارت بر بانک‌ها و مشاوره به رئیس جمهور در زمینه سیاست های اقتصادی و مالی است.

پرده دوم؛ انتخاب جنجالی

نیرا تندن (Neera Tanden) مدیر اجرایی مرکز پیشرفت آمریکایی، که برای مدیریت دفتر مدیریت و بودجه (OMB) در نظر گرفته شده است. خانم تندن در صورت تأیید سنا اولین هندی-آمریکایی خواهد بود که دفتر مدیریت و بودجه را رهبری می‌کند. وی از هزینه‌های سنگین برای کاهش آسیب‌های اقتصادی ناشی از پاندمی کرونا حمایت کرده و نگرانی‌ها در مورد افزایش کسری بودجه را در وضعیت حاضر رد کرده است.

به طور خاص، تصمیم به انتخاب نیرا تاندن، چهره‌ای جنجالی و پارتیزانی در حزب دموکرات، می‌تواند اختلاف درون‌حزبی و نبرد بین حزبی برای گرفتن تأییدیه سنا را به اوج خود برساند. اعلام نام نیرا تاندن بیش از هر نامزدی تاکنون مناقشه‌برانگیز بودهاست. جناح چپ حزب دموکرات (مترقی‌ها) از یک‌سو، و جمهوری‌خواهان از سوی دیگر به صراحت با نامزدی وی مخالفت کرده‌اند.

یک سخنگوی جان کورنین، سناتور جمهوری‌خواه تگزاس، گفت که تاندن «جریان بی‌پایانی از اظهارات تفرقه‌انگیز و تحقیرآمیز درباره سناتورهای جمهوری‌خواهی که به رای آنها نیاز خواهد داشت، دارد. تاندن هیچ شانسی برای تأیید شدن ندارد». بعید است جمهوری خواهان که در یک‌قدمی حفظ اکثریت در سنا هستند، از خانم تندن که به کمپین ریاست‌جمهوری هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۶ مشاوره می‌داد و یکی از صریح‌ترین منتقدان ترامپ بوده، به راحتی بگذرند. با این حال انتظار می‌رود سایر گزینه‌های اقتصادی بایدن، کمتر بحث‌برانگیز باشند.

پرده سوم؛ حمایت از کارگران

سسیلیا رُوس (Cecilia Rouse): اقتصاددان حوزه کارگری از دانشگاه پرینستون، برای مدیریت شورای سه نفره مشاوران اقتصادی در نظر گرفته شده است. وی که یک اقتصاددان حوزه کار است، به مدت دو سال در شورای مشاوران اقتصادی اوباما بوده و در شورای اقتصاد ملی کاخ سفید در زمان دولت کلینتون نیز کار کرده است.

بایدن با انتخاب ۳ اقتصاددان زن به عنوان ۳ مقام ارشد اقتصادی دولت -یلن برای ریاست خزانه‌داری، تاندن برای ریاست سازمان برنامه‌وبودجه، و رُوس برای ریاست شورای مشورتی- پیام روشنی فرستاده است. هر سه آن‌ها به لحاظ تجربه آکادمیک و شغلی متخصص حوزه کار و کارگران محسوب می‌شوند و هر سه بر تلاش برای افزایش درآمد کارگران و کاهش تبعیض نژادی و جنسیتی در اقتصاد متمرکز بوده‌اند.

این انتخاب‌ها بر اساس تعهدی است که بایدن دو هفته پیش در نشست با گروه‌های تجاری داده بود، مبنی بر اینکه «قدرت اتحادیه‌های کارگری در دولت وی افزایش خواهد یافت». آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که تیم بایدن در ابتدا باید تمرکز خود را بر افزایش هزینه‌های فدرال در راستای کاهش بیکاری و گسترش یک شبکه ایمنی جهت پشتیبانی از خانوارهایی که همچنان از ادامه شیوع ویروس و کندی بهبودی اقتصادی رنج می‌برند، بگذارد.

پرده چهارم؛ سیاست‌گذاری با متفکران لیبرال و متخصصان بازار کار

جرد برنشتاین (Jared Bernstein) و هدر بوشِی (Heather Boushey) به تیم سه نفره شورای مشاوران اقتصادی، تحت هدایت  سسیلیا رُوس می‌پیوندند تا به رئیس جمهور در زمینه سیاست‌های اقتصادی مشورت دهند. جرد برنشتاین اولین اقتصاددان ارشد در حلقه مشاوران بایدن در دولت اوباما بود. هدر بوشی نیز مشاور عالی سیاسی هیلاری کلینتون در انتخابات سال ۲۰۱۶ بوده است.

بی‌دلیل نبود که نیویورک‌تایمز گزینه‌های انتخابی جو بایدن برای مناصب ارشد اقتصادی را نشانگر تمرکز وی بر بهبود شرایط کارگران و درآمدهای عادلانه می‌داند. برنشتین و بوشی، دو دستیار سسیلیا رُوس در شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید، اقتصاددانانی هستند که مدتهاست خواستار پیشبرد سیاست‌هایی در جهت ارتقاء کارگران و حقوق کار هستند. 

این دو اقتصاددان در تهیه دستورکار کمپین انتخاباتی بایدن به وی مشاوره دادند تا برنامه‌ای را تدوین کند که شامل چندین هدف بلندمدت برای سازمان‌یافتگی حوزه کار است، مانند افزایش حداقل دستمزد فدرال و تقویت الزامات "خرید کالای آمریکایی" در قراردادهای فدرال.

 هر دو آن‌ها طرفدار یک بسته محرک اقتصادی بزرگ برای کمک به کارگران و مشاغل آسیب دیده از رکود ناشی از پاندمی کرونا هستند. هر دوی آنها از یک مدرسه اقتصادی لیبرال با رویکرد متمایل به حمایت از کارگران می‌آیند. رویکردی که افزایش نابرابری را تهدیدی برای اقتصاد قلمداد می‌کند و بر تلاش‌های دولت برای حمایت و توانمندسازی کارگران تأکید دارند.

بایدن با این انتخاب‌ها سیگنال واضحی را ارسال می‌کند مبنی بر اینکه "سیاستگذاری اقتصادی در دولت وی توسط متفکران لیبرال با تمرکز جدی بر توانمندسازی کارگران به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی" شکل می‌گیرد.

بایدن به نشانه اینکه قصد دارد تا بر گسترش ثروت اقتصادی تمرکز کند، او مسئله برابری و توانمندسازی کارگران را در مقدمه بیانیه مطبوعاتی اعلام تیم اقتصادی دولت قرار داد و اعلام کرد که این تیم به دولت آینده کمک خواهد کرد تا "اقتصادی را بسازیم که به یکایک افراد در سراسر آمریکا یک فرصت منصفانه و یک شانس برابر جهت پیش افتادن دهد."

نیرا تاندن در ماه فوریه گفته بود که افزایش شکاف و نابرابری درآمدی در دهه‌های گذشته نتیجه "دهه‌ها حملات محافظه‌کارانه به حق سازماندهی کارگران" است و اتحادیه های کارگری "وسیله قدرتمندی برای انتقال کارگران به طبقه متوسط ​​و حفظ آنها در این طبقه هستند."

رد پای تمایل تیم اقتصادی بایدن از هزینه‌های کسری بودجه برای تقویت اقتصاد در بحران فعلی را می‌توان در مقاله‌ای که نیرا تاندن و هدر بوشی با همکاری ۲نویسنده دیگر در ماه مارس منتشر کردند یافت. آن‌ها از سیاست‌گذاران خواستند تا هزینه‌های زیادی را برای کمک به مردم، مشاغل و دولت‌های ایالتی و محلی که متحمل رکود اقتصادی شده‌اند، صرف کنند.

آنها نوشتند: "با توجه به بزرگی بحران، اکنون وقت آن نیست که سیاست‌گذاران هنگام بررسی گام‌های لازم نگران افزایش کسری‌ها و بدهی‌ها باشند."

پرده پنجم؛ تیم متنوع با چاشنی فمنیزم

آدِوال آدِیِمو (Adewale Adeyemo) معروف به والی (Wally) مشاور اقتصادی ارشد حوزه بین‌المللی در دولت اوباما، به عنوان قائم‌مقام وزیر خزانه‌داری در نظر گرفته شده است. وی که یک مهاجر نیجریه‌ای‌تبار است، در دولت اوباما زمانی‌که مشاور ارشد و معاون رئیس ستاد کارکنان بود، تجربه گسترده کاری در وزارت خزانه‌داری دارد.

جو بایدن با چنین انتخاب‌هایی، تعهد خود نسبت به لحاظ قرار دادن تنوع‌های نژادی را ادا کرد. بایدن همچنین پس از انتخاب یک تیم روابط عمومی کاملاً زنانه، حالا با انتخاب ۴ زن برای مناصب ارشد اقتصادی، بر شعار خود مبنی بر مبارزه با تبعیض جنسیتی در حوزه‌های مختلف بار دیگر تأکید ورزید.

والی  آدِیِمو، اولین سیاه‌پوستی خواهد شد که به قائم‌مقامی وزارت خزانه‌داری می‌رسد؛ جایی که رئیس احتمالی آن جنت لوییس یلن -رئیس سابق فدرال رزرو- در صورت تأیید سنا اولین زنی است که به عنوان وزیر خزانه‌داری خدمت می‌کند؛ سسیلیا رُوس -از دانشگاه پرینستون- اولین سیاه‌پوستی خواهد بود که ریاست شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید را بر عهده دارد؛ و نیرا تاندن -از اندیشکده مرکز پیشرفت آمریکایی- نیز در صورت تأیید اولین زن رنگین‌پوستی‌ است که دفتر مدیریت و بودجه را اداره می‌کند. 

پرده ششم؛ تعامل کج‌دار و مریز بایدن با جناح مترقی

چپ‌گراهای حزب دموکرات نسبت به گزینه‌هایی چون جنت یلن، هدر بوشی و جرد برنشتین موضع نسبتاً مثبتی دارند. همچنین چهره‌های دیگر این تیم یعنی نیرا تاندن و سسیلیا رُوس به رغم برخی انتقادهایی که ترقی‌خواهان به آن‌ها دارند، هرگز مانند کسانی چون لری سامرز -معروف به قاتل پراگرسیوها- در جناح چپ منفور نیستند.

با این حال این انتصابات ممکن است برای آن دسته از مترقی‌های حزب دموکرات که انتظار داشتند کسی چون الیزابت وارن گزینه وزیر خزانه‌داری باشد، یاآن‌هایی که خواستار انتخاب برنی سندرز به عنوان وزیر کار هستند، چندان رضایت‌بخش تلقی نشود. این گزینه‌ها ممکن است پراگرسیوها را به این دلیل که ایده‌های‌شان به اندازه کافی در تصمیمات پرسنل اولیه بازنمایی نمی‌شود، ناامید کرده باشد.

گروه های مترقی همچنین با استناد به اظهارات پیشین جنت یلن و نیرا تاندن این نگرانی را مطرح کرده‌اند که با فروکش کردن شیوع کرونا تیم بایدن ممکن است خیلی سریع به تلاش برای کاهش کسری بودجه فدرال روی آورد.

اقتصاددانان چپ با هزینه‌های کسری بودجه به طور فزاینده‌ای موافقت داشته‌اند و جنت یلن مدت‌هاست که مداخله دولت را به عنوان راهی برای تداوم حرکت اقتصاد در مواقع بحرانی ترجیح می‌دهد. اما در عین حال او گفته است که بار بدهی آمریکا پایدار نیست و به طور کلی با وضع مالیات به عنوان روشی برای جبران هزینه‌ها موافق است.