ژاپنیها قطار سریعالسیر تهران – مشهد را میسازند
نگاه روندی این مزیت را دارد که تاثیر اقتصاد بر سایر موضوعات جامعه ایرانی و تاثیر گرفتن اقتصاد از آنها را بتوانیم در یک مجموعه تجزیه و تحلیل کنیم و همچنین پاسخ به چراهای وضعیت کنونی اقتصادی داشته باشیم. اکنونِ اقتصاد ما محصول تلاش ها و تصمیم گیری ها در دهه های گذشته است. امسال در این پروژه سال های 1394،1384،1374،1364،1354 از هر دهه انتخاب شده است.
در سال 1403، اقتصادنیوز در «نیمقرن با اقتصاد ایران» با استفاده از اخبار و گزارشهای روزنامههای «اطلاعات» و «دنیای اقتصاد» هر روز روایتی اختصاصی از اقتصاد ایران و جهان تقدیم مخاطبان میشود.
15 خرداد 1354؛ ژاپنیها قطار برقی پرسرعت تهران – مشهد را میسازند
احداث راهآهن برقی تهران – مشهد به کشور ژاپن واگذار شد. کارشناسان و مهندسان این کشور نتیجه مطالعات نهایی خود را تسلیم وزیر راه و ترابری کردند.
طول این خط 930 کیلومتر است و به صورت دو خطه ساخته می شود.
هیاتی مرکب از کارشناسان راهآهن ژاپن به ریاست معاون فنی راهآهن این کشور چندی پیش به تهران وارد شد و پس از ملاقات با جواد شهرستانی، وزیر راه و ترابری و سایر مسوولان و بازدید از مسیر راهآهن تهران – مشهد، مطالعات مقدماتی خود را خاتمه داد و قرار شد پس از دو ماه پروژههای نهایی را به وزارت راه و ترابری تسلیم کند.
براساس طرحهای مقدماتی پیشبینی میشود که ساخت راهآهن تهران – مشهد بر مبنای راهآهن ژاپن ساخته میشود.
در این طرحها نسبت به ازدیاد سرعت قطارها از 200 تا 250 کیلومتر و ایجاد ایستگاههای مدرن که با وسایل الکترونیکی مجهز باشد، بررسیهایی بهعمل آورده است.
چون راهآهن تهران – مشهد یک خط مسافری است و در ایام سوگواری و جشنهای مذهبی بر تعداد مسافران آن افزوده میشود، لذا لزوم احداث راهآهن برقی از لحاظ تامین رفاه مسافران و صرفهجویی در وقت حائز اهمیت فراوان است.
با احداث راهآهن برقی زمان مسافرت از تهران به مشهد به 4 تا 5 ساعت تقلیل مییابد.
اخذ جرایم سنگین رانندگی به مصلحت نیست
کمیته ملی حمایت از مصرفکننده از تولیدکنندگان سوهان کنجد عسلی که محصولات خود را به طور غیرمجاز به عنوان درمانکننده روماتیسم عرضه میکنند، خواست از نوشتن کلمه «درمانکننده روماتیسم» روی بسته بندیهای کالای تولیدیشان خودداری کنند.
کمیته مبارزه با گرانفروشی با قاطعیت کامل اعلام کرد که دو مورد پیشنهادی شهرداری تهران درباره اخذ جرائم سنگین و معافیت راننده از برخورد با عابر پیاده در نقاط خطکشینشده به هیچ وجه به مصلحت نبوده و در این باره باید تمام سازمانهای ذینفع مملکتی با دقت کامل بررسی کنند و راهحل منطقی و اساسی پیشنهاددهنده و از مشکلاتی که ممکن است با اجرای دو مورد پیشنهادی شهرداری برای همه مردم پیش آورد جلوگیری کنند.