احمدینژاد؛ از نسخه 88 تا 1403/ درهای پاستور به روی مرد خطابهها گشوده میشود؟+جدول و عکس
به گزارش اقتصادنیوز، محمود احمدینژاد 68 ساله -رئیس جمهور پیشین- امروز یکشنبه 13 خردادماه 1403 برای سومین بار پس از پایان دوران ریاست جمهوریاش احساس مسئولیت کرد و پا به عرصه چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری گذاشت.
با گذشت 15 سال از آخرین باری که احمدینژاد بر صندلی ریاستجمهوری تکیه زد تا امروز که پا به ساختمان آجری و معروف میدان فاطمی گذاشت، تغییر در «ترکیب همراهانش»، «پوشش» و « محتوای گفتار» مهمترین نکاتی بود که جلب توجه کرد.
اقتصادنیوز در این گزارش تلاش کرد احمدینژاد 53 ساله را در سال 1388 -که در اوج قدرت بود- با احمدینژاد 68 در سال 1403 به محک آزمون بگذارد و تغییرات عنوان شده در بالا را به ترتیب مورد بررسی قرار دهد.
تغییر در ترکیب یاران
بررسیهای اقتصادنیوز نشان میدهد که احمدینژاد زمانی که برای دومین بار به وزارت کشور رفت تا بخت خود را برای ابقا در پاستور بیازماید، روز جمعه 18 اردیبهشت ماه سال 1388 همراه با غلامحسین الهام، مهدی کلهر، علی سعیدلو، اسفندیار رحیممشایی، مجتبی ثمرههاشمی و عبدالرضا شیخالاسلامی برای تصاحب دولت دهم برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری به خیابان فاطمی رفت و رسما پا به میدان رقابت گذاشت؛ حلقه یارانی که در گذر زمان، برخی به او وفادار ماندند و برخی دیگر از جرگه یاران احمدی نژاد کنار رفتند.
او اما امروز یکشنبه 13 خردادماه 1403 با همراهی تعدادی از چهرههای سیاسی به وزارت کشور رفت. با یاران غارش؛ آنها که در این سالها به او وفادار ماندند. جالب آنکه از میان جمعی که او را در سال 88 همراهی می کرد تنها 2 نفر امروز هم با او به وزارت کشور رفتند؛ یعنی عبدالرضا شیخالاسلامی، مجتبی ثمرههاشمی. البته احمد علیرضابیگی ، علیاکبر جوانفکر و مرتضی تمدن نیز احمدی نژاد را امروز همراهی کردند؛ افرادی که در کابینه اول و دوم او در زمان ریاستجمهوریاش مناصب مختلفی داشتند و همچنان از همراهان وفادارش محسوب میشوند.
اما غایبان جنجالی در لیست امروز احمدینژاد، اسفندیار رحیممشایی، حمیدرضا بقایی و غلامحسین الهام بودند که اگرچه همواره در انظار عمومی با هم مشاهده می شدند اما این بار رئیس جمهور محبوبشان را برای ثبت نام همراهی نکردند.
یاران احمدینژاد در ثبتنام انتخابات ریاستجمهوری سال 1403
احمدینژاد چه ساعتی به وزارت کشور رفت؟
به گزارش اقتصادنیوز، خبرنگاران سیاسی سال 1388 که در وزارت کشور مستقر بودند، ورود احمدینژاد به سالن وزارت کشور را اینگونه روایت کرده بودند: «از ساعات اولیه روز جمعه 18 اردیبهشت ماه به طور غیررسمی اعلام شد که قرار است احمدینژاد حوالی ظهر برای ثبتنام در انتخابات به وزارت کشور آید اما رئیسجمهوری کمی دیرتر از زمان غیر رسمی اعلام شده و در ساعت 18 و 33 دقیقه برای ثبتنام آمد.»
او اما امروز یکشنبه 13 خردادماه سال 1403 در نخستین ساعات آغاز به کار فرایند ثبتنام در چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری به حضورش برای احراز صلاحیت توسط شورای نگهبان رسمیت بخشید.
تغییرات ظاهری احمدینژاد و یارانش
به گزارش اقتصادنیوز، بررسی تصاویر ثبتنام انتخاباتی سال 1388 گویای آن است که احمدینژاد 53 ساله برای شرکت در ماراتن دهمین انتخابات ریاستجمهوری به همراه یارانش و با پوشش کتوشلوار وارد ساختمان فاطمی شدند. در حالی که او در سال 1384 با ردایی متفاوت و معروف به کاپشن احمدینژادی بر مسند ریاستجمهوری تکیه زده بود؛ سالی که برای اولین بار بختش را برای ریاست جمهوری می آزمود. این پوشش در زمان ریاست جمهوری او به نمادی از مشی و رویکرد رئیس جمهور وقت تبدیل شده بود اما به نظر می رسد احمدی نژاد، خود نیز به آن سبک پوشش پشت کرده است.
حال این سوال مطرح است که آیا احمدی نژاد، دیگر کاپشن پوشی را نماد ساده زیستی نمی داند یا آنکه اساسا به دنبال شعار پرطمطراق سالهای ریاست جمهوریاش که رد پای آن در اغلب سیاست هایش نیز دیده می شد، نیست؟
او اما امروز یکشنبه 13 خردادماه 1403 با یک تغییر چشمگیر وارد صحنه انتخابات شد. به گزارش اقتصادنیوز، محمود احمدینژاد که آن کاپشن معروفش را نماد سادهزیستی و مردمی بودنش حتی در انتخابات سال 1388 معرفی کرده بود، امسال در حالی، شناسنامه به دست مقابل لنز دوربین عکاسان حضور یافت که دیگر خبری از آن پوشش و حتی صورت چروکیده نبود.
بهمن ماه سال گذشته بود که تصاویری از محمود احمدی نژاد با صورتی کبود مورد توجه رسانه ها قرار گرفت؛ تصاویری که برخی آن را مربوط به اعمال زیبایی نسبت دادده بودند و البته یکی از نزدیکان او با تایید این ماجرا، چهره کبود احمدی نژاد را متاثر از جراحی پلک دانسته بود.
تغییرات محتوایی در شعارها و وعدههای احمدینژاد
حائز اهمیتترین تغییر احمدینژاد مربوط به گفتههای او بعد از ثبتنام در دهمین و چهاردهمین انتخابات ریاستجمهوری است. به گزارش اقتصادنیوز، بررسی محتوایی سخنرانی محمود احمدینژاد هنگام ثبتنام در انتخابات ریاستجمهوری سال 1388 و مقایسه آن با سخنرانی انتخاباتی هنگام ثبتنام در انتخابات سال 1403 گویای زوایای پیدا و پنهانی بود.
نخست، تغییر رویکرد او نسبت به مسائل و مشکلات کشور در فاصله سال 1388 تا 1403 است. بررسی اقتصادنیوز از عبارات کلیدی استفاده شده در سخنرانی 2 سال یادشده، از سوگیری احمدی نژاد حکایت دارد. به نظر میرسد به دلیل اینکه دولت مستقر در سال 88 به ریاست او فعالیت می کرد، اظهاراتش نیز درباره مسائل کشور تنها محدود به چشمانداز پیشرو به شکل مثبت بود. این در حالیست که 15 سال فاصله گرفتن از قدرت، او را به تغییر رویه سوق داده و شائبه سوگیری اظهاراتش را در سال 1388 جدیتر میکند.
اقتصادنیوز در این جدول، به بررسی عبارات کلیدی احمدینژاد در سخنرانیهای پس از ثبتنام انتخابات ریاستجمهوری سالهای 1388 و 1403 پرداخته است که در ادامه از نظر میگذرانید.
گسست معنایی در شعارهای انتخاباتی احمدینژاد
به گزارش اقتصادنیوز، بر اساس جدول بالا، بررسی عبارات کلیدی سخنان احمدینژاد نشان میدهد حتی از نظر مفهومی و معنایی، این 2 سخنرانی هیچ قرابتی با هم ندارند و کاملا متفاوت است.
احمدینژاد در سخنرانی پس از ثبتنام سال 1388 تأکید بسیار زیاد بر انتخابات دارد و بارها این کلید واژه را به کار برد. در حالی که به این موضوع در سال 1403 اشارهای نکرد.
از سوی دیگر، احمدینژادی که دولت دهمش فاصله چشمگیری با مراودات جهانی و بینالمللی داشت و سختترین تحریمها در دولت او بر گُرده ایران گذارده شد، روز یکشنبه 13 اردیبهشت ماه 1403 بر «همزیستی مسالمتآمیز و تعامل سازنده با جهان و اولویت دادن به توسعه مناسبات به ویژه اقتصادی در عرصه بینالمللی» تأکید کرده است.
دستاوردهای تحریمی مرد خطابهها!
مرور تاریخی حکایت از آن دارد که دور دوم ریاستجمهوری احمدینژاد در حوزه سیاستخارجی و روابط بینالملل با مهمترین پرونده ایران و مناقشه هستهای با غرب همراه شد. محمود احمدی نژاد در حالی در سخنرانی انتخاباتی روز ثبت نام در سال 88 هیچ اشاره ای به مراودات بین المللی دولت خود و همچنین برنامه های پیش رو نکرد که موضوع تحریم های گسترده و صدور قطعنامه ها علیه ایران در دولت دوم او به اوج رسید. پازل قطعنامه های ضد ایرانی در دولت دوم احمدی نژاد با قطعنامه 1929 یعنی ششمین قطعنامه شورای امنیت علیه ایران تکمیل شد تا کشور برای اولین بار ذیل ماده ۴۲ فصل هفتم منشور ملل متحد برود و حتی میتوانست منجر به صدور مجوز اقدام نظامی علیه ایران شود.
ماده 42 منشور ملل متحد میگوید: «هرگاه شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیشبینیشده در ماده 41 ممکن است نامتناسب بوده و یا در عمل غیرمتناسب بودن آنمعلوم گردد، میتواند به وسیله قوای هوایی یا دریایی و یا زمینی، عملیاتی را که برای نگاهداری یا برقراری صلح و امنیت بینالمللی لازم بداند، انجامدهد؛ این عملیات ممکن است شامل نمایش نظامی و یا اقدامات محاصرهای و یا عملیات دیگری که به وسیله قوای هوایی یا دریایی و یا زمینیاعضاء ملل متحد انجام میگیرد، باشد.»
به گزارش اقتصادنیوز، قطعنامه شماره ۱۶۹۶ شورای امنیت سازمان ملل در 9 مرداد ۱۳۸۵ اولین قطعنامه بود که در کلکسیون قطعنامه های ضد ایرانی در دوره احمدی نژاد قرار گرفت. این روند با قطعنامه های شماره ۱۷۳۷ دی ماه 85، قطعنامه 1835 درچهارم فروردین ۱۳۸۶، قطعنامه 1803 در 13 اسفند 1386، قطعنامه 1835 در تاریخ 6 مهر 1387ادامه یافت و در نهایت با قطعنامه 1929 تکمیل شد.
احمدی نژاد با این پیشینه و با اظهاراتی همچون «آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامهدان شما پاره شود» در سالهای ریاست جمهوری، حالا دست فرمان خود را تغییر داده و در اولین سخنان انتخاباتی اش در سال 1403 از ضرورت بهبود روابط ایران با دنیا می گوید!
وقتی مردم چشموچراغ شعارها میشوند
از سوی دیگر، بررسیهای اقتصادنیوز از شعارهای احمدینژاد در فاصله 15 حکایت از آن دارد که او پس از ثبتنام در انتخابات ریاستجمهوری سال 1388 بر «همبستگی مردم ایران برای شرکت در انتخابات» تأکید دارد و «اصالت انتخابات» را به مردم نسبت داده است؛ اما در سال 1403 مردم ایران را با لفظ «دُردانه» خطاب کرده و خود را «خادم ملت ایران» میداند که با «فرمان» آنها پا به این میدان گذارده اما حتی یک بار هم از واژه «انتخابات» استفاده نکرده است.
واکاوی ثبتنام احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری
احمدینژاد همچنین دلیل شرکت در انتخابات ریاستجمهوری سال 1388 را اینگونه بیان کرده بود که «خادم ملت» است و برای خدمت به ملت ایران به میدان آمده است. این در حالی است که امروز احمدینژاد، علاوه بر آنکه دلیل ثبت نام در انتخابات را «عمل به فرمان ملت» دانست، «زدودن فقر از سیمای هموطنان»، «آمادگی برای پذیرش مسئولیتهای بزرگتر»، «آگاهی از اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم»، «پایان دادن به دخالتهای بیرویه دولت» و چند علت دیگر را نیز به عنوان احساس مسئولیت برای آزمودن شانسش در انتخابات ریاستجمهوری بیان کرد؛ موضوعاتی که احمدی نژاد هرگز در سال 88 به آنها اشاره ای نکرده بود و اساسا به موضوع اقتصاد و معیشت در سخنرانی انتخاباتی خود توجهی نداشت.
لبه تیغ برای مرد دولت بهار
احمدینژاد که ساعات اولیه روز یکشنبه 13 خرداد 1403 احساس مسئولیت کرد و نامش را در لیست کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری جا داد، باید روز 22 خردادماه منتظر اعلام نامش در لیست تأیید یا رد صلاحیت شدهها باشد. هر چند تاریخ بیانگر آن است که احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری سالهای 1396 و 1400 نیز نتوانست از سد شورای نگهبان عبور کند و پشت ماراتن انتخابات ریاستجمهوری جا خوش کرد.