جمهوری اسلامی پشت پزشکیان در آمد/ پاسخ صریح به منتقدان کابینه پیشنهادی
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: از مؤیدان و خطاپوشان که بگذریم، واکنشهای منفی بیشتر بر روی افرادی از کابینه متمرکزند و مثلاً فلان فرد را برای فلان وزارتخانه مناسب نمیدانند. در میان انتقادکنندگان، افرادی هم هستند که کل کابینه پیشنهادی را ضعیف یا غیرمناسب میدانند و خواستار تجدید نظر اساسی در آن هستند.
این واکنشها و اظهارنظرها را میتوان در چارچوب پذیرش اصل حرکت آقای رئیس جمهور در نوع حکمرانی تفسیر کرد. به این معنا که ایشان حکمرانی را نوعی تعامل با انواع بازیگران سیاسی در عرصه اجتماعی میداند و معتقد است دولتی میتواند موفق باشد که در چنین زمینی بازی کند و در غیر اینصورت امکان فعالیت نخواهد داشت.
اگر ایرادی به این نوع نگرش وارد باشد اینست که حکمرانی را نباید بازیگری تلقی کرد بلکه باید آن را نقشآفرینی دانست. تفاوت نقشآفرینی با بازیگری اینست که اولی صحنه مربوط به فعالیت را خود میآفریند و دومی در زمینی که دیگران برایش در نظر گرفتهاند بازی میکند. واکنشهائی که در چارچوب اصل حرکت رئیس جمهور پزشکیان صورت میگیرند، از نوع دوم هستند، یعنی اصحاب چنین واکنشهائی پذیرفتهاند که رئیس جمهور در زمینی که دیگران برایش در نظر گرفتهاند بازی کند لکن در نوع بازی کردن او توصیهها و تبصرههائی دارند. این شخص برای آن وزارتخانه و آن شخص برای این وزارتخانه، از مصادیق این توصیهها و تبصرهها هستند ولی اصل بازیگری در فلان زمین مورد قبول است.
کسانی که به نقشآفرینی رئیس جمهور معتقدند، به شأن قانونی او آنگونه که در قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی در نظر گرفته شده است اعتقاد دارند. قانون اساسی، رئیس جمهور را صاحب اختیارات گستردهای میداند که با استفاده از آنها میتواند در تمام زمینهها نقشآفرین باشد. ا
اینکه مقرر شده است رئیس جمهور در نظام جمهوری اسلامی از رجال سیاسی و مذهبی باشد، برای اینست که ذاتاً در سطحی عمل کند که کسی از او توقع بازیگری در زمین دیگران را نداشته باشد. چنین فردی بطور طبیعی در جایگاهی از نظر شخصیت اجتماعی قرار دارد که دیگران هرگز به خود اجازه نخواهند داد از او توقع بازیگری داشته باشند و مباحثی از قبیل معامله سیاسی را مطرح کنند.
متأسفانه تفسیری که در قوانین عادی، آئیننامهها و در عمل از عنوان رجال سیاسی و مذهبی صورت گرفته و میگیرد، بهیچوجه متناسب با جایگاه واقعی مصادیق این عنوان نیست. همین تفسیر نادرست باعث شده عدهای به خود اجازه بدهند از رئیس جمهور توقع داشته باشند در زمین آنها بازی کند و اهل معامله و بده بستان باشد.
چنین نگاه نازل و کاسبکارانهای به رئیس جمهور برای جوامعی که حکمرانی در آنها بر پایه قدرت مادی قرار دارد امری طبیعی است ولی برای جامعه ایران در دوران نظام جمهوری اسلامی بهیچوجه نه زیبنده است و نه جایز.
این نکته در ایام انتخابات اخیر ریاست جمهوری و بعضی موارد قبل تذکر داده شده ولی نه شورای نگهبان که تصمیمگیرنده قانونی است به آن توجه کرد و نه گروهها و احزاب و جناحها و فعالان سیاسی و نه خود نامزدهای ریاست جمهوری. عجیبتر اینکه روشنفکران جامعه که صاحبان قلم و سخن و تریبون هستند و در رشتههای مختلف علوم سیاسی، حقوق، جامعهشناسی و... صاحبنظرند و در عرصه انتخابات به ویژه انتخابات اخیر فعالیت داشتند نیز به این امر کاملاً بدیهی بیتوجهی کردند.
اگر به مجموعه آنچه در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم گذشت با دقت توجه شود، همگان به این واقعیت خواهند رسید که فهرست پیشنهادی کابینه رئیس جمهور پزشکیان دقیقاً همانست که از او میشود انتظار داشت. طبق معیارها از او نباید کسی انتظار نقشآفرینی داشته باشد. جابهجائی یکی دو نفر در فهرست پیشنهادی هم هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد، زیرا اقتضای این گزینه که بعضی جناحها و احزاب و افراد بر روی آن متمرکز شدند، چیزی غیر از این نبود. آدم خوب بودن با رئیس جمهور مقتدر بودن قرار نیست همواره ملازم همدیگر باشند. این قاعده طبیعی را باید همه بپذیرند که از کوزه همان برون تراود که در اوست.