آخرین اخبار احمد زید آبادی

  • ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه سیصد هزار نیروی ذخیرۀ ارتش را به خدمت فراخوانده تا در جنگ علیه اوکراین به کار گرفته شوند.

  • زیدآبادی با اشاره به یادداشت شریعتمداری نوشت: خواستم پیشرفت آقای شریعتمداری را به وی تبریک بگویم! لابد می‌پرسید چه پیشرفتی؟ این که باز هم با همان لحن همیشگی، پیشداوری کرده است!

  • در دهه شصت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی در خطبه‎های نماز جمعه با انتقاد از دنیای غرب گفت: «آنها اصلا نمی‌دانند ما می‌خواهیم چه کنیم.» گویا خبرنگاری، نظرِ فرانسوا میتران رییس‌جمهور فقید فرانسه را درباره اظهارات مرحوم هاشمی جویا شده بود. میتران در پاسخ او گفته بود: «رییس مجلس ایران درست می‌گوید. ما واقعا نمی‌دانیم آنها می‌خواهند چه کنند. دلیلش هم این است که خودشان هم نمی‌دانند می‌خواهند چه کنند!»

  • سید ابراهیم رئیسی گفته است: «مردم رسماً اعلام می‌کنند می‌توان با مقاومت تحریم را بی‌اثر کرد.»

  • اقتصادنیوز: زیدآبادی گفت: اگر سال ۹۷، دونالد ترامپ برجام را به هم زد به این دلیل بود که از نگاه آمریکایی‌ها، جمهوری اسلامی با اقدامات خود روح برجام را به کلی نادیده گرفته بود.

  • در دنیای سیاست، همه ما در شرایط آزاد یکدیگر را نقد می‌کنیم و این نقد را حق قطعی همدیگر و دارای فواید متقابل می‌دانیم. وقتی اما یکی از ما دستگیر و زندانی می‌شود، نقد آرا و عملکرد او حکم تابو پیدا می‌کند؛ تابویی که نزدیک شدن به حریم آن، اقدامی سخت زننده و ناجوانمردانه به نظر می‌رسد. این موضوع البته دلایل سیاسی و روانی دارد. فردی که به دلیل نظراتش زندان، یا در بازداشتگاه تحت فشار است، با چه توجیهی…

  • در ایام زندان گاهی مشکلی در بند پیش می‌آمد که حل آن فقط از طریق گفتگو با رئیس زندان ممکن می‌شد.

  • زنده‌یاد سید محمود دعایی مردی بسیار شاد و خوش به نظر می‌آمد. معمولا طنزهای دست اولی در آستین داشت که با نقل دراماتیک و حرفه‌ای آنها، جماعت را از خنده روده‌بر می‌کرد.

  • در دوران حکومت محمدرضا شاه، هر یک از گروه‌های مخالف آن مدعی بودند که اگر خودشان به قدرت برسند چنان اقتصادی را سامان می‌دهند که سرشار از عدالت و ثروت و وفور نعمت و ارزانی و رفاه و راحتی و پیشرفت باشد.

  • وضعیتی است به خدا! شرایط کشور همچون بیماری روی دست‌مان مانده است. هر کدام به دری می‌کوبیم، یا فریادی می‌زنیم، یا نسخه‌ای می پیچیم، یا هشداری می‌دهیم، یا با هم نزاع می‌کنیم، یا تکه‌ای می‌پرانیم، یا متلکی بار کسی می‌کنیم، یا درون خود غصه می‌خوریم، یا پرخاش می‌کنیم، یا ناسزا می‌گوییم، یا... اما همه‌اش گویی هیچ و پوچ است و راه به جایی نمی‌برد!