رشد بیش از ۲ برابری فروش نفت ایران به چین
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: در طول یک سال اخیر اخبار جستهوگریخته زیادی بهطور غیررسمی از افزایش فروش نفت ایران حکایت داشته است. با این حال، دو برابر شدن صادرات نفت به مشتری اصلی یعنی چین نشانه تحولی در این زمینه است. در گزارشی به نقل از یک شرکت ردیابی نفتکش به نام «کپلر» آمده واردات چین از ایران به حدی افزایش یافته که موجب ایجاد ترافیک در بندر شاندونگ شده است. بر اساس این گزارش، صادرات نفت ایران به چین احتمالا در ماه جاری (مارس) به ۸۵۶هزار بشکه در روز برسد که بیشترین میزان در دو سال اخیر بوده و رشد ۱۲۹درصدی نسبت به ماه گذشته را نشان میدهد. همچنین زمان انتظار نفتکشها در شاندونگ به همین دلیل از ۸ روز به ۱۲ روز افزایش یافته است. چنین تحولاتی از یکسو به کاهش عرضه نفت عربستان و دیگر تولیدکنندگان نفت اوپک بازمیگردد و از سوی دیگر میتوان آن را به سهلگیری یا بیتجربگی دولت جدید آمریکا برای ممانعت از تجارت نفت ایران ارتباط داد.
کاهش تولید یکجانبه عربستان همزمان با سیاست محدودیت عرضه اوپکپلاس به کشورهایی نظیر ایران که معاف از کاستن تولید نفت هستند، از دو سو کمک کرده است: هم درآمد کشور از طریق رشد قیمت نفت بالا میرود و هم تقاضا برای نفت سنگین ایران که مشابه گریدهای تولیدی در کشورهای منطقه است، افزایش یافته است. در همین راستا، چهارشنبه بلومبرگ به نقل از تحلیلگر شرکت ردیابی نفتکش کپلر گفت صادرات ایران در ماه جاری میلادی به چین شدیدا افزایش یافته و پیشبینی میشود با پایان مارس متوسطی برابر ۸۵۶ هزار بشکه در روز داشته باشد. این رقم به معنای رشد ۱۲۹ درصدی نسبت به ماه فوریه خواهد بود. با این حال، بسیاری از پیشبینیها حاکی از این موضوع است که رونق بازار نفت در سال جاری و احتمالا اندکی پس از آن آخرین جشن تولیدکنندهها خواهد بود، چراکه تقاضا در دهه ۲۰۳۰ به پیک تاریخی خود خواهد رسید و پس از آن باید منتظر قیمتهای پایینتر در نتیجه کاهش تقاضا باشیم. در چنین شرایطی، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تمام تلاش خود را برای بهره بردن از درآمد نفتی در سالهای آینده به کار خواهند بست؛ امری که ممکن است مستلزم بیرون نگه داشتن رقبا از بازار باشد. به این ترتیب، عربستان همچنان که پیش از این هم نشان داده، تلاش خواهد کرد تحریمها علیه ایران پابرجا بماند و در صورت رفع آنها هم از طریق گسترش روابط با کشورهای بزرگ مصرفکننده مانند چین و هند سعی بر حفظ سهم بازار خود خواهد کرد. با قبول مثبت بودن این خبر افزایش صادرات به چین باید گفت ایران برای اینکه بتواند در آینده اقتصاد غیرنفتی خود را تقویت کند، نیازمند درآمد بسیار بیشتری از محل فروش نفت است. در دورهای که نفت ارزش کمتری خواهد داشت، بخشهای دیگر فشار بیشتری برای چرخاندن چرخ اقتصاد متحمل خواهند شد که اگر سرمایه کافی برای تقویت آنها در زمان رونق بازار نفت جمعآوری و تزریق نشده باشد، سخت بتوان به آنها امیدوار بود.
دربخش دیگر این گزارش آمده است: چین تنها کشوری است که بهطور قطع میتوان گفت واردات خود از ایران را متوقف نکرده است اما صادرات به دیگر مشتریهای سنتی یا به صفر رسیده یا بسیار کمتر از گذشته است.
به گزارش «ایسنا» به نقل از بلومبرگ، در حالی که کشورهای دیگر منتظر معافیت رفع تحریمهای آمریکا برای ازسرگیری واردات نفت ایران هستند، چین نفت بیشتری از ایران خریداری میکند.
بلومبرگ به نقل از معاملهگران و تحلیلگران نوشت: صادرات نفت ایران به استان شاندونگ که مرکز یک چهارم از ظرفیت پالایش چین است، ماه میلادی جاری به حدی افزایش پیدا کرد که باعث ترافیک در بنادر و پر شدن مخازن نفت شد.
کوین رایت، تحلیلگر شرکت کپلر در سنگاپور اظهار کرد: «واردات نفت چین از ایران در مارس به ۸۵۶ هزار بشکه در روز خواهد رسید که بیشترین میزان در دو سال گذشته است و رشد ۱۲۹ درصدی نسبت به واردات فوریه خواهد داشت. این آمارها صادرات از طریق انتقال میان دو کشتی در خاورمیانه یا در آبهای سنگاپور، مالزی و اندونزی را هم به حساب آورده است.»
طبق گزارش شرکت کپلر، زمان انتظار برای تخلیه محموله نفتکشها در شاندونگ هفته گذشته ۱۲ روز در مقایسه با هشت روز در هفته پیش از آن بود. آمارSCI۹۹ نشان داد سطح ذخایر نفت در بنادر این استان ماه گذشته به بالاترین میزان در یک سال اخیر صعود کرد.
بر اساس گزارش بلومبرگ، به گفته معاملهگران، محمولههای نفت ایرانی ارزانتر هستند و در چین قیمت آنها معمولا ۳ تا ۵ دلار در هر بشکه پایینتر از قیمت نفت برنت است. این قیمت جذاب باعث شده است شرکتهای چینی همزمان با صعود قیمتهای جهانی، به افزایش خرید نفت ایران اقدام کنند.
علاوه بر چین، خبرگزاری رویترز در گزارشی به ناخشنودی هند از محدودیت عرضه اوپک و متحدانش پرداخته است. رویترز هفته جاری به نقل از دو منبع آگاه گزارش داد هند از پالایشگاههای دولتی خواسته است متنوعسازی منابع واردات نفت را سرعت ببخشند تا وابستگی به خاورمیانه که منبع اصلی تامین نفت این کشور است، کاهش پیدا کند.
با این همه اگر قرار باشد هند منابع واردات نفت خود را متنوع کرده و خرید کمتری از خاورمیانه داشته باشد، با مشکل تامین گریدهای نفتی مدیوم و سنگین روبهرو خواهد بود که گریدهای محبوب پالایشگاههای هندی است. نفت زیادی از سوی صادرکنندگان غرب آفریقا مانند نیجریه و آنگولا موجود است اما این نفت عمدتا گریدهای سبک هستند که بازدهی بنزین بیشتر و دیزل کمتری دارند. هند برای اینکه وابستگی خود به نفت عربستان و کویت را کاهش دهد، ایران و ونزوئلا را بهترین گزینه برای خود میبیند که گرید سنگین تولید میکنند اما فعلا تحریم اجازه واردات از ایران را دستکم بهطور رسمی نداده است.