در برنامه هفتم توسعه، نه قرار است فقر کاهش پیدا کند، نه اشتغال افزایش یابد
به گزارش اقتصادنیوز حجت میرزایی تحلیلگرا اقتصادی به روزنامه اعتماد گفت: توسعه کسبوکارهای خانگی معمولا کمک چندانی به حل مسئله بیکاری نمیکند؛ سهم آن از اشتغال کل کمتر از یک درصد است و عمده آن در بخش غیررسمی است و معمولا از سطح فناوری و خلاقیت و بهرهوری پایینی برخوردار است و قابلیت اتصال آن به بازار یا به بنگاههای بزرگ بسیار پایین است؛ ولی این مهمترین سیاستی است که برای توسعه اشتغال در برنامه هفتم پیشبینی شده است.
هیچ سیاست فعال دیگری وجود ندارد و ردی از آن پیدا نیست. درواقع نه بهطور مستقیم و نه بهطور غیرمستقیم، هیچکدام از راهبردها یا سیاستهایی که در برنامه وجود دارد ارتباطی به کاهش فقر ندارد و اساسا کاهش فقر اولویت برنامه نیست.
ما در 50 سال اخیر یکی از پایینترین نرخهای رشد اقتصادی در دنیا را تجربه کردیم که حدود 1.6 درصد بوده و در 10 سال گذشته هم نرخ رشدمان تقریبا به صفر رسیده است. نرخ رشد پایین درآمد سرانه در کنار نابرابری بزرگ منجر به رشد و تعمیق فقر شده است.
دو عامل مهم یعنی تحریمها و کرونا در کنار یک محیط فسادزده منجر به افزایش غیرمتعارف فقر شده است. از 1397 تا امروز چند اتفاق مهم رخ داده؛ یکی اینکه نرخ رشد تشکیل سرمایهمان منفی شده و فرار سرمایه تشدید شده و دیگر اینکه جمعیت فقیر ما حداقل دو برابر شده است و در همین سالها به واسطه تورمهای خیلی بالا، شاخصهای فقر غذایی و فقر مسکن به وضعیت بیسابقهای رسیده است. در این شرایط بهطور طبیعی، یکی از اولویتهای مهممان باید کاهش فقر قرار میگرفت حداقل در سطح مقدمه و در حد اشاره باید این موضوع مورد توجه قرار میگرفت، ولی هیچ اثری از آن نمیبینید و امروز هم ماشین تولید فقر هر روز با شتاب خیلی بیشتری در حال حرکت است.