وضعیت شیرخشک ، صدای روزنامه حامی رئیسی را هم درآورد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل ازجوان روزنامه حامی ابراهیم رئیسی، حالا، اما مدتی است شیر خشک نیست. کمبودی که از شهریور ماه خودنمایی کرد و کار را به جایی رساند که بنا شد از ۲۰ مهر ماه شیرخشک با کدملی شیرخوار توزیع شود، اما این ماجرا هم پایان کمبود شیر خشکی که گفتهمیشود، بخشی از آن سر از صنعت در میآورد و بخشی قاچاق میشود، نبود!
برخی از برندهای شیرخشک همچنان در داروخانهها موجود نیست و این مسئله پدر و مادرهای شیرخواران را سرگردان داروخانههای شهر کردهاست. حالا رئیس سازمان غذا و دارو پایان آبان ماه را برای مدیریت کمبودهای شیر خشک وعده دادهاست. غافل از اینکه برخی از شیرخواران هیچ غذای جایگزینی ندارند و چند ماه نبود و کمبود برای شیرخشک خودش حکایت عبور این کودک از دوره شیرخوارگی است!
اگر فرزند شیرخوار داشتهباشید در کانون این ماجرا قرار دارید. فردی که در یکی از شهرهای شمال کشور زندگی میکند برای پیدا کردن شیر برند کیگوز که به فرزندش میسازد، از شهر خودش ناامید شده و به اقوامش در سپاه سپرده تا بلکه برای فرزند شیرخوارش شیر پیدا کنند.
یک بحران قابل پیشبینی
مصرف شیر خشک در کشور با عنایت به تولدها و کودکان در سنین شیرخوارگی قابلپیشبینی است. همچنان که اوایل خرداد ماه امسال هانی تحویلزاده «رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان شیرخشک و غذای کودک» در نامهای به رئیس سازمان غذا و دارو اینگونه نوشتهبود: «به دلیل تغییرات اخیر ضوابط ارزی که منجر به تغییر گروه کالایی مواد اولیه تولید شیرخشک نوزاد از یک به ۲۱ شده، شرکتهای تولیدکننده برای امور مختلفی از قبیل ثبتسفارش، ثبت منشأ ارز، رفع تعهد ارزی و ترخیص کالاهای خود با پیام زیر از سوی بانک مرکزی مواجه میشوند: «درخواست با ضوابط سازگار نیست. با توجه به تغییر گروه کالایی، بانک عامل باید در خصوص اخذ مابهالتفاوت با اداره تخصیص ارز مکاتبه کند.»
تحویلزاده در این نامه پیشبینی کردهبود با توجه به این پیام و تا مرتفعنشدن مشکل، ترخیص تمامی مواد اولیه شیرخشکهای رگولار و رژیمی که مشمول ارز ترجیحی میشوند، کاملاً متوقف شده، کشور دچار مشکل شدید کمبود شیرخشک میشود.
باز هم پای ارز در میان است
تولیدکنندگان شیرخشک در کشور میگویند که ظرفیت تولید ۱۱۷ میلیون عدد شیرخشک در سال را دارند، این در حالی است که مصرف سال گذشته شیرخشک در کشور، ۶۱ میلیون عدد بودهاست. این یعنی تولیدکنندگان داخلی در صورت در اختیار قرار گرفتن مواد اولیه، میتوانند نزدیک به دو برابر نیاز کشور را تولید و حتی به صادرات فکر کنند. این در حالی است که واردات هر شیرخشک، سه برابر ارزبری بیشتر به نسبت تولید در داخل کشور دارد.
با این حال، سازمان غذا و دارو در تاریخ دوم شهریور ماه ۱۴۰۲ فراخوان واردات فوریتی برای تأمین ۳۰میلیون قوطی شیرخشک اطفال رگولار را صادر و اعلام کرد که واردات تا زمان اشباع بازار ادامه خواهد یافت.
در حالی که انجمن صنفی تولیدکنندگان شیرخشک و غذای کودک معتقدند کمبود فعلی شیرخشک کودک، نتیجه کمکاری یا فقدان مسئولیتپذیری تولیدکنندگان داخلی نبوده، بلکه بیشتر معطوف به کمبود و عدم تخصیص به موقع ارز برای تأمین مواد اولیه بوده و چنانچه ارز مورد نیاز جهت واردات محصول نهایی، به تولیدکنندگان داخلی تخصیص داده شود، اعضای این انجمن قادر هستند ظرف حداکثر سه ماه، مشکل کمبود شیرخشک را برطرف کنند.
عدم برنامهریزی و پیشبینی
عبدالحسین روحالامینی نجفآبادی، رئیس کمیته دارو و غذای کمیسیون بهداشت مجلس هم کمبود شیرخشک، دارو و ملزومات پزشکی را ناشی از عدم برنامهریزی و پیشبینی بهنگام و بموقع میداند.
به گفته وی نیاز سالانه شیرخشک کشورمان ۶۰ تا ۷۰ میلیون قوطی بوده در حالی که ظرفیت تولید کشور دهها میلیون قوطی بالاتر از نیاز کشور است و حدود ۱۰۰ میلیون قوطی در سال میتوان تولید کرد.
از نگاه روحالامینی در واقع زمانی که با بحران کمبود، افزایش قیمت، قاچاق و خروج از سیستم رسمی دولت مواجه میشویم، عدهای که مترصد واردات هستند و حتی شیرخشک وارد کردند و منتظر ترخیص از گمرک هستند، به بهانه آشفتگی بازار، مجوز واردات میگیرند.
رئیس کمیته دارو و غذای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با انتقاد از کمکاریهای صورت گرفته در این بین میگوید: «مسئله اصلی این است که دستگاههای نظارتی به ویژه تأمینکنندگان ارز باید بهنگام و بموقع وظیفهشان را انجام دهند و پاسکاری موضوع میان وزارت بهداشت، بانک مرکزی و گمرک و سایر دستگاهها پسندیده نیست؛ هر چند بارها در کمیسیون بهداشت مجلس مسئولان مربوطه را احضار کردیم و در بالاترین سطوح حتی رئیس مجلس هم به موضوع ورود کرده، اما مشکلی حل نشدهاست.»
وی تصریح میکند: «مسئله تفاوت قیمت و قیمتگذاری است. در حال حاضر شیر خشک ۸۰ هزار تومانی با ارز آزادی که قاچاقچی میآورد، ۸۰۰ هزار تومان فروخته میشود و این بازار را بر هم میزند.