هشدار ؛ روی زخم بتادین نریزید

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از بهداشت نیوز، همه ما می دانیم زمانی که زخمی روی هر نقطه از پوست بدن ما به وجود می آید ، باید از آن مراقبت کنیم ، آن را تمیز نگه داشته و ضدعفونی کنیم تا دچار عفونت و مشکلات بعدی نشود.

روش هایی مناسب در مورد مراقبت از زخم های بدن وجود دارند که می توانند زخم های عمیق ، درد شدید ، خطر ابتلا به عفونت و غیره را کاهش دهند اما گاهی اوقات به اشتباه از آن ها استفاده می شود.

هرگز روی زخم ها بخصوص زخم باز بتادین نریزید

 برای درمان زخم نباید بتادین را داخل حفره زخم بریزید ، بلکه باید آن را اطراف حفره زخم استفاده کرد، زیرا بتادین حاوی ید است که به شدت برای سلول‌های زایا و ترمیم‌ کننده زخم کشنده است. اگر بتادین در حفره زخم ریخته شود، موجب تاخیر در ترمیم زخم می شود جوشگاه و اسکار بیشتری از زخم به جا می ماند.

انواع زخم ها:

زخم ها گسیختگی اپی‌تلیوم یا پوشش قسمت های مختلف بدن مانند پوست، مخاط دستگاه گوارشی و… که به دو نوع حاد و مزمن تقسیم بندی می شوند و درمان ها بر اساس نوع زخم در هر قسمتی از بدن، متفاوت خواهند بود.

روند ترمیم یک زخم:

پس از ایجاد یک زخم ابتدا سلول های التهابی به سمت مرکز زخم حرکت می کنند و آن را مورد حمله قرار می دهند و با این کار باکتری ها و آلودگی ها را از محل پاک می کنند و موادی ترشح می کنند که التهاب را سرکوب و به درمان زخم کمک می کند.

از روز چهارم تا دهم یا دوازدهم بعد از ایجاد زخم سلول های التهابی ای که وارد حفره زخم شده اند شروع به تکثیر می کنند تا زخم را ببندند و ترمیم کنند.

در مرحله سوم ترمیم زخم از روز دهم تا دوازدهم حمله سلول ها و تکثیر آنها نظم و انضباط خاصی پیدا می کنند و بدن زوائد را از زخم برداشت می کند و زخم تغییر کرده و به شکل بافت های اطرافش می شود. به مرحله برداشت اضافه ها از زخم اصطلاحا «جوشگاه» یا «اسکار زخم» می گوییم. جوشگاه به مرور زمان از بین خواهد رفت و به یک بافت طبیعی تبدیل خواهد شد.

مزمن شدن زخم

ما باید زخم حاد را در روند ترمیم طبیعی خودش نگه داریم و اجازه ندهیم که زخم، مزمن شود، زیرا در این صورت مجبوریم از تکنیک های خاصی استفاده کنیم تا آن را درمان کنیم. عواملی مختلفی وجود دارد که سبب مزمن شدن زخم می شود.

مزمن شدن زخم در افراد دارای بیماری های زمینه ای مانند بیماری های کبدی ، کلیوی، دیابت، افرادی که فقر تغذیه ای دارند، افرادی که شیمی درمانی می شوند، افرادی که کورتیکواسترویید مصرف می کنند، افرادی که به علتی خونرسانی کافی شریانی یا وریدی ندارند، مانند بیمارانی که دچار واریس های مزمن و شدید اندام های تحتانی هستند، افرادی که کم خونی و تصلب شرایین دارند، افرادی که قطع نخاع هستند یا طولانی مدت در بستر می‌مانند ، بیشتر است. هرچند که در بعضی از افراد نمی توان از مزمن شدن زخم پیشگیری کرد ، رسیدگی به موقع و پیشگیری از مزمن شدن زخم ها بسیار موثر است.

جلوگیری از مزمن شدن زخم ها

کنترل خونریزی و مراجعه به پزشک در صورت عمیق بودن زخم از مزمن شدن زخم جلوگیری می کند زیرا پزشک با معاینه دقیق، نوع زخم، لبه های آن و وجود جسم خارجی را در زخم بررسی می کند و با توجه به زخم، درمان مناسبی را آغاز می‌کند تا ترمیم صورت گیرد و از مزمن شدن آن جلوگیری شود.

 یک ایده خوب :تمیز کردن سریع زخم با یک محلول ملایم

عفونت ها نه تنها به دلیل در معرض باکتری قرار گرفتن و یا پاتوژن ها ایجاد می شوند ، همچنین می توانند در برخورد با سطوح نیز به وجود بیایند . مثلاً باکتری های شاخه ای به دلیل برخورد با باکتری های روی سطوح ایجاد می شوند که معمولاً روی کارد آشپزخانه بیش از بقیه جاها دیده می شود.

پس بهتر است مراقب باشید که زخم شما با هیچ جایی تماس نداشته باشد . بهترین شستشو دهنده زخم، سرم شستشو یا نرمال سالین است. اگر سرم در دسترس نبود، یک محلول آب نمک نیز می تواند در این شرایط کمک کننده باشد تا ph داخلی بدن را تنظیم کند.

همچنین می توانید از صابون های پاک کننده بسیار ملایم که حلال در آب هستند ، هم استفاده کنید . مراقب باشید که آب تصفیه شده باشد و سپس یک پد را به این آب آغشته کرده و روی محل زخم بزنید. هرگونه چرک و آلودگی را با استفاده از موچین های استریل شده مخصوص این کار جدا کنید.