زمان دقیق تغییر ساعت در سال 1400/ دلیل تغییر ساعت در هر سال

به گزارش اقتصاد نیوز،ساعت رسمی کشور در ساعت ۲۴ (یکم فروردین) یک ساعت به جلو کشیده شد.براساس قانون تغییر ساعت رسمی ایران مصوب سال ۱۳۸۶، ساعت رسمی ایران هر سال در ساعت ۲۴ روز اول فروردین ماه یک ساعت به جلو کشیده می‌شود و در ساعت ۲۴ روز سی‌ام شهریور ماه به حالت قبلی برگردانده می‌شود و این کار به منظور استفاده بیشتر از روشنایی روز صورت می‌گیرد.

تغییر ساعت رسمی ایران ،بر مبنای قانونی است که به موجب آن ساعت رسمی  هر سال در ساعت ۲۴ روز اول فروردین ماه یک ساعت به جلو کشیده می‌شود و در ساعت ۲۴ روز سی‌ام شهریور ماه به حالت قبلی برگردانده می‌شود. این کار به منظور استفادهٔ بیشتر از روشنایی روز و نور خورشید انجام می‌شود.

سابقه تغییر ساعت در جهان

استفاده بیشتر از نور خورشید در طول روز، برای نخستین بار در سال ۱۷۸۴ در فرانسه مطرح شد. در این سال، بنیامین فرانکلین، وزیر مختار آمریکا در فرانسه طی مقاله‌ای که در یکی از مجلات فرانسه چاپ شد، از مردم خواست که صبح‌ها یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوند. فرانکلین معتقد بود که به این ترتیب، مردم می‌توانند روزها از روشنایی خورشید استفاده بیشتری کنند و شب‌ها شمع کمتری مصرف کنند البته فرانکلین پیشنهادی مبنی بر تغییر ساعت رسمی کشور ارائه نکرد. این پیشنهاد، برای اولین بار در سال ۱۹۰۷ در انگلستان توسط فردی به نام ویلیام ولت پیشنهاد شد؛ هرچند که در آن مقطع زمانی عملی نشد.

اما تغییر ساعت رسمی برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی، برای اولین بار در سال ۱۹۱۶ در کشور آلمان عملی شد. بعداً برخی دیگر از کشورها از جمله آمریکا، انگلستان، و برخی از کشورهای اروپایی نیز دست به اقدام مشابهی زدند. عاملی که این دولت‌ها را برای استفاده از این تکنیک متقاعد کرد، کمبود شدید انرژی در اثر جنگ جهانی اول بود.

اکنون هفتاد و هفت کشور جهان با استفاده از این تکنیک، ساعات رسمی خود را تنظیم می‌کنند. اما زمان جلو و عقب کشیدن ساعت در این کشورها یکسان نیست.

سابقه تغییر ساعت در ایران

ایران برای نخستین بار، پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷، ساعت رسمی کشور به ساعات تابستانی و زمستانی تقسیم شد.بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ایران این روند به حالت تعلیق درآمد.

در سال ۱۳۷۰ در زمان ریاست‌جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانیهیات وزیران مصوب کرد که ساعت رسمی کشور همه ساله در اول مهر یک ساعت عقب کشیده شود و در اول فروردین به حالت اول بازگردد. ادامه مطالعات در آن دوره نشان داد که حدود ۱۰۰ مگاوات کاهش مصرف در زمان پیک (اوج مصرف) حاصل شده‌است. اما پس از پیروزی احمدی نژاد در انتخابات و تشکیل دولت نهم سخنگوی دولت در اسفند ماه سال ۱۳۸۴ (پس از ۱۵ سال ) این مصوبه را ابطال کرد. غلامحسین الهام سخنگوی وقت دولت، در زمان اعلام این تصمیم دولت اعلام کرد که بررسی کارشناسانه‌ای مبنی بر این که تغییر ساعت در کشور منجر به صرفه‌جویی در مصرف انرژی در کشور شده باشد، وجود ندارد. وی دلیل لغو مصوبه قبلی هیئت دولت را «سردرگمی بخش‌های زیادی از جامعه در اثر تغییر ساعت رسمی کشور» و «عدم وجود بررسی‌های دقیق و کارشناسانه برای تأیید صرفه جویی در مصرف برق با روش تغییر ساعت» اعلام کرد.

پس از آن در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ نمایندگان مجلس شورای اسلامی، طرح‌هایی را در دستور کار خود قرار دادند تا دولت را مکلف به تغییر ساعت رسمی کشور در شش‌ماهه نخست سال نمایند اما در نهایت این طرح‌ها به‌صورت قانون در نیامدند. این در حالی بود که منابع مختلف پیشنهادهای مختلفی، هم‌چون تاریخ‌هایی جدید برای آغاز و پایان تغییر ساعت در سال را مطرح می‌کردند.در نهایت در روز ۳۱ مرداد ۱۳۸۶ قانونی مشتمل بر یک مادهٔ واحده مبنی بر تغییر ساعت رسمی کشور به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

فایده تغییر ساعت

مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی  با اشاره به تحقیقات و مطالعات انجام شده پیرامون تغییر ساعت در مناطق مختلف جهان در باره مزیت های این تاکتیک نوشته است:علاوه بر مسلم بودن صرفه جویی در مصرف انرژی، فوایدی نظیر کاهش تصادف اتومبیل و آسایش بیشتر مردم را با توجه به ازدیاد ساعت خواب (زود خوابیدن و زود بیدار شدن) به دنبال داشته است.

در این گزارش خاطر نشان شده است، تغییر ساعت در اغلب کشورهای پیشرفته دنیا (به جز ژاپن) بعنوان یک رویه کاملا منطقی نهادینه شده و همه ساله اعمال می شود و میزان انرژی صرفه جویی انرژی از این بابت نیز بین یک تا ۳،۵ درصد متغیر است که در مورد ایران این میزان ۲،۶ درصد برآورده شده است.

در این گزارش ضمن تشریح اثرات مثبت ناشی از تغییر ساعت در کاهش مصرف انرژی در بخشهای بازرگانی، تجاری و خانگی آمده است، باتوجه به دستورالعمل اداره اماکن و وزارت کشور مبنی بر لزوم تعطیل شدن تمامی مغازه ها اعم از رستوران ها، اغذیه فروشی ها، میوه فروشی ها، لوستر فروشی ها و امثال آنها قبل از ساعت ۱۲ شب، میزان برق مصرفی با جابجایی ساعت رسمی مقدار قابل توجهی کاهش پیدا می کند.

این گزارش افزوده است، چنانچه ساعت رسمی جابجا نشود مدت زمانی که این مجموعه های بازرگانی احتیاج به روشنایی دارند از ساعت ۱۹،۳۰ تا ۲۴ و تقریبا حدود چهارساعت و نیم خواهد بود در حالی که با جابجایی ساعت رسمی این مدت از ۲۰،۳۰ تا ۲۴ به سه ساعت و نیم کاهش پیدا می کند و در نتیجه مصرف برق یک ساعت کاهش می یابد که در این بخش معادل ۸،۵۵۶ میلیون کیلووات ساعت در روز خواهد بود.

«همچنین حدود ۱۵ میلیون مشترک برق خانگی در ایران وجود دارند که یک ساعت کاهش مصرف برق آنها معادل ۱۲،۸۳۶ میلیون کیلووات ساعت می شود».

مرکز پژوهشها با اشاره به صرفه جویی دو میلیون کیلوواتی حاصل از کاهش یک ساعته مصرف برق لوازم صوتی و تصویری در منازل تصریح کرد که طبق محاسبات انجام شده جمع صرفه جویی انرژی برای یک ساعت معادل ۲۳،۳۹۲ میلیون کیلووات ساعت در روز می شود.

در این گزارش آمده است، این میزان با در نظر گرفتن چراغانی مراسم و اعیاد مختلف در هر شش ماه حدود ۳ میلیارد و ۳۶۸ میلیون کیلووات ساعت برق خواهد بود که این رقم معادل ۲،۶ درصد کل انرژی برق مصرفی کشور است.

محاسبات همچنین نشان می دهد که تغییر ساعت مصرف در نقطه اوج (اوایل شب) را به میزان ۵۰۰ مگاوات کاهش می دهد که برای پایداری سیستم شبکه بسیار با ارزش است.