فشارها زیاد است؛ رئیسی با چراغ خاموش،کابینه را می چیند
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از شرق،به نظر آنها حرکت چراغ‌خاموش باعث می‌شود فشارها و سهم‌خواهی‌ها کمتر شود. دیروز ناصر ایمانی یک فعال سیاسی اصولگرا درخصوص رابطه حامیان رئیس‌جمهور منتخب و دولت آینده گفت: آن چیزی که اکنون برای آقای رئیسی مهم است و کمک محسوب می‌شود، این است که دست ایشان را باز بگذارند. فشاری به ایشان وارد نکنند، آن جاهایی که ایشان طلب مشورت و کمک کرد، بیایند و به ایشان کمک کنند اما فراتر از آن نباشد به شکلی که تعبیر به زیاده‌خواهی شود.
«عباس سلیمی‌نمین» هم با تأکید بر اینکه انتصابات باید چراغ‌خاموش صورت بگیرد، خاطرنشان کرد: خوشبختانه تابه‌حال برای تصمیم‌گیری در مورد کابینه مقداری چراغ‌خاموش حرکت شده و مشخص نشده چه کسانی برای وزارتخانه‌ها درنظر گرفته شده و همین موجب شده مقدار زیادی از فشارها یا لابی مراکز مختلف، مصونیت ایجاد شود ولی درعین‌حال باید تلاش شود، افرادی انتخاب شوند که قابلیت‌های بالایی داشته باشند. شاید بحث برخی از جوانان مطرح شود یا افرادی مطرح شوند که قبلا در زمینه‌های مدیریتی آزمونی از خود به ثبت نرسانده‌اند و این کار را بسیار سخت می‌کند.
محمد مهاجری کنشگر سیاسی اصولگرا هم اظهار کرد: خبری از اینکه آیا اختلافات وجود دارد یا نه ندارم؛ منتها در تحلیل می‌شود به این نتیجه رسید که اختلافات قاعدتا به وجود می‌آیند؛ اولا وقتی یک جریان سیاسی قدرت را به دست می‌آورد، چه اصلاح‌طلب باشد چه اصولگرا در درون خودش دچار یک‌سری اختلافات می‌شود، به‌ویژه در جریان اصولگرا که گرایش‌های متعددی وجود دارد و این گرایش‌های متعدد عملا کار را برای رسیدن به وحدت سخت می‌کند. وی با اشاره به مصاحبه‌ای از احمد توکلی مبنی بر اینکه «برخی از اصولگراها هیچ ارادتی به شخص آقای رئیسی ندارند بلکه دنبال این هستند که سمت‌هایی برای خودشان در دولت پیدا کنند»، گفت: حرف آقای توکلی با یادداشت روز سه‌شنبه کیهان را در کنار هم می‌شود به‌عنوان قرینه‌هایی برای وجود اختلاف در جریان اصولگرا در نظر گرفت. این روزنامه‌نگار اصولگرا درباره واکنش تندروها درخصوص اقبال نشان‌ندادن رئیسی به آنها، بیان کرد: آقای رئیسی با توضیحاتی که در جریان مناظره‌ها و سخنرانی‌هایش در دوران انتخابات داشت، نشان داد که باید فاصله‌اش با جریان تندرو، فاصله معناداری باشد. رئیسی با آنها خیلی دم‌خور نخواهد بود اما جریان تندرو هم رسانه دارد و هم نیروهایی دارد که می‌تواند عرصه را بر آقای رئیسی تنگ کند. یعنی در تهران و در برخی از استان‌ها از جریان‌های فشار برخوردارند و می‌توانند فشار خودشان را از طریق برخی از علما و سیاست‌مداران دولت آقای احمدی‌نژاد و دیگران دنبال کرده و به نتیجه برسند. عده‌ای هم هستند که در دولت آقای احمدی‌نژاد قدرت‌های قابل‌اعتنایی داشتند و اکنون رنگ عوض کرده و به شکل دیگری خودشان را به دولت فعلی عرضه می‌کنند.
