ماموریت ویژه «غیرنظامی» برای سردار

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین،  سرانجام پس از مدت ها کش و قوس، صندلی مدیرعاملی استقلال صاحبش را شناخت. بعد از حواشی به وجود آمده اخیر در استقلال و اختلافات بین فرهاد مجیدی و احمد مددی، بالا گرفتن دو قطبی ها در استقلال و ... نهایتا احمد مددی برگه استعفایش را تحویل داد تا همه منتظر انتخاب حمید سجادی، وزیر جدید ورزش و جوانان برای صندلی ریاست استقلال باشند. همانطور که از قبل هم گفته می شد مصطفی آجرلو، مدیرعامل سابق باشگاه تراکتور تبریز که سال‌ها قبل مدیریت تیم‌های استیل آذین و پاس تهران را به عهده داشت، ردای مدیرعاملی آبی ها را بر تن کرد تا حالا یک دوران جدید در استقلال شروع شود و همه منتظر آفتابی شدن هوا پس از مدت ها سایه انداختن ابرهای خاکستری بر آسمان استقلال باشند.

از پاس تهران تا استیل آذین؛ سردار میانه

آجرلو مدیری نیست که مانند بعضی از مدیران سابق سرخابی بدون دانستن الفبای مدیریت به اتاق مدیرعاملی رسیده باشد، او سرد و گرم فوتبال را چشیده و از سختی های مسیر به خوبی آگاه است.مصطفی آجرلو اواخر دهه ۷۰ به عنوان مدیر عامل باشگاه پاس تهران انتخاب شد. او در آن زمان اقدامات مختلفی را در این باشگاه انجام داد و توانست آن باشگاه را به موفقیت های مختلفی برساند. تجهیز استادیوم دستگردی، اقدام به سالن های مختلف و باشگاه بدنسازی از جمله کارهایی بود که آجرلو در پاس انجام داد و ماحصل مدیریت ۵ساله اش در این باشگاه، یک قهرمانی و دو نایب قهرمانی در لیگ برتر، و صعود به یک چهارم نهایی آسیا بود. همین اقدامات باعث شده تا از همین حالا خیلی ها شنل "سوپرمن" را روی دوش اش بیاندازند اما برای این قضاوت ها باید روی دیگر سکه و بخش های دیگر کارنامه آجرلو را هم بررسی کرد.

مدیریت سردار در استیل آذین؛ محکوم به شکست

هر چقدر آجرلو در پاس موفق بود که البته خیلی ها آن را به سخت افزار و منابع مالی که در اختیارش بود ربط می دهند، در استیل آذین نتوانست کاری از پیش ببرد و نهایتا یکی از متمول ترین تیم های خصوصی فوتبال ایران را به قلب تاریخ فرستاد. این تیم که از ابتدا با مالکیت حسین هدایتی قصد داشت یک پروژه کهکشانی را کلید بزند، با جذب ستاره هایی همچون علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، حسین کعبی، فریدون زندی و... خود را آماده افتخار آفرینی در فوتبال ایران کرد اما نهایتا در اولین دوره حضورش در لیگ برتر روی پله ششم ایستاد و در فصل بعدی هم از همان ابتدا نفس هایش به شماره افتاد. آن ها در هفته پنجم لیگ از مسابقات کناره گیری و در پایان فصل به لیگ یک سقوط کردند. همین هم باعث شد تا خیلی ها این بخش از کارنامه آجرلو را مد نظر قرار دهند که او با وجود چنته پر مالی و حضور ستاره های ریز و درشت نتوانست کاری از پیش ببرد و شیوه مدیریتش زیر سوال رفت. او به مدت دو سال هم مدیر عامل تراکتور سازی تبریز بود اما در آنجا هم چندان موفق نبود و نتوانست با این باشگاه به موفقیت خاصی دست پیدا کند.

آجرلو بدون چوب جادو!

بدو تعارف نه استقلال امروز پاس یا استیل آذین است، نه آجرلو فرشته نجات! بعد از انتخاب سردار به عنوان مدیر عامل استقلال، دوباره دو قطبی ها شروع شد و خیلی ها او را منجی استقلال دانستند که می تواند طعم روزهای خوب را به کام آبی ها بچشاند. از طرفی  هم افرادی معتقدند که سابقه مدیریتی او در استیل آذین نشان می دهد که آجرلو در دوران جدید مدیریتش در استیل آذین و بعد از آن تراکتور سازی، نشان داده مدیر قابلی نیست و نمی تواند آنطور که باید، مجموعه تحت مدیریتش را روی ریل موفقیت بیندازد. در این بین ذکر این نکته لازم است که استقلالی که آجرلو تحویل گرفته، نه مانند پاس همدان زیر ساخت های مناسب و حساب های پر پول دارد، نه مانند استیل آذین از مالکی پولدار برخوردار است که چشم بسته برای همه خواسته های مدیران چک بکشد. استقلال امروز ویرانه ای است که هر طرفش را بنگری با دیواری فروریخته مواجه می شوی که ترمیم هر کدام از آن دیوار ها به زمان و هزینه های زیادی نیاز دارد. حجم سنگین بدهی های داخلی و خارجی، کمبود امکانات و حتی نبود یک زمین تمرین مناسب، نارضایتی بعضی بازیکنان و مشخص نبودن ورودی های مالی باشگاه، تنها مشتی از خروارها مشکلات استقلال است که قطعا پس از به پایان رسیدن ماه عسل یکی دوروزه آجرلو، به سردردی جدی برایش تبدیل می شوند و باز کردن این گره ها ممکن است حتی سرنوشت مدیریتی او را برای همیشه مشخص کند. 
 

آقای مدیر؛ این خانه از پای بست ویران است

ورود آجرلو به ساختمان سعادت آباد اما بیش از آنکه نکته ای درباره حل مشکلاتی که گفته شد را در ذهن روشن کند، جنبه هایی در ظاهر نمایشی از مدیریت این مدیر باسابقه را نشان داد که مثال همان شعری است که "خانه ای از پای بست ویران است".اقداماتی از قبیل دیدار فوری با سرمربی، بیانیه های کلی و تماس گرفتن با فلان بازیکن شاید برای صفحات هواداری و پوپولیستی خوراک خوبی باشد اما نمی تواند درد استقلال را دوا کند. آجرلو تا اینجا نه برنامه مدون و دقیقی از نقشه راهش را بیان کرده، نه صحبتی از راه حلش برای مشکلات فعلی استقلال و پیش خور شدن پول انتقال قائدی و مشکلات عدیده مالی کرده.او حتی خبری از حل آشوب های درونی این باشگاه هم نداده.با کوهی از مشکلات باید دید سردار آجرلو، که دوبار هم کاندیدای انتخابات فدراسیون فوتبال بوده و به خوبی پیچ و خم های مدیریت در فوتبال ورشکسته ایران را می داند، می تواند کشتی به گل نشسته استقلال را به حرکت در آورد، یا نام او هم به سیاهه مدیران ناکارآمد این باشگاه تبدیل می شود که جز بدهی، مشکلات مالی و بدعت های غلط، هیچ میراثی از خود بر جا نگذاشته اند؟

یک سوال مهم؛ در فوتبال ایران قحط الرجال است؟

جدای از موضوع مدیرعامل استقلال و مطالبی که ذکر شد، انتخاب مدیران در ورزش ایران این سوال را در ذهن ایجاد می کند که ورزش ایران با این جغرافیای وسیع، حضور قهرمانان تحصیل کرده و مدیران کاربلد، قحط الرجال است که دایره مدیران به تعداد اندکی محدود شده و فقط یکسری افراد روی صندلی های مدیریتی می نشینند؟ این مسئله مدیریت شبیه همان صندلی بازی شده که چند نفر دور یکدیگر می نشینند و می چرخند و هر بار که روی صندلی می نشینند، یک نفر از دایره بیرون می ماند اما در دور بعد به صندلی بر می گردد و یک نفر دیگر بیرون می نشیند و این دور باطل به همین شکل تکرار می شود. در مدیریت باشگاه های ورزشی این نکته کاملا مشهود است که صندلی ها فقط به تعدادی اندک می رسند و جابجایی آن ها فقط در صندلی و عنوان مدیریتی شان است. همین هم باعث شده اشتباهات مدیریتی و ناکامی ها مدام تکرار شوند و هیچ گرهی از کار باز نشود.در همین روزها که سردار آجرلو پس از ناکامی در انتخابات فدراسیون فوتبال به عرصه مدیریت کام بک زده،خبر رسیده که احمد مددی قرار است به مدیریت مجموعه آزادی برسد و همین نشان می دهد دایره مدیران در ورزش ایران چقدر محدود است. محدودیتی که باعث شده تا هیچ روزنه امیدی برای بهبود وضعیت ورزش و فوتبال باقی نماند و هوای تازه ای در ورزش جریان پیدا نکند.