فضای مجازی بی در و دروازه است!
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آستان مقدس حضرت معصومه(س)، آیت الله سیدمحمد سعیدی در دیدار اعضای ستاد عفاف و حجاب کشور که در سالن محراب حرم مطهر بانوی کرامت انجام شد با تبریک میلاد امیرالمؤمنین(ع) اظهار کرد: این یک قاعده و ضابطه قرآنی است که اگر بخواهیم تغییری در جامعه ایجاد شود بنا نیست خدا تغییر را ایجاد کند بلکه خود مردم باید بخواهند و علاوه بر اراده عمل هم پشتوانه اش باشد.
وی افزود: نسبت به بدنه دولت هم کار اول توضیح و توجیه است و باید اهداف و مأموریت ها را به آنها تفهیم کرد زیرا بسیاری از افراد که در ادارات کار می کنند تابع هستند و نگاه می کنند که مدیر یا رئیس چه می گوید و از آنها چه می خواهد و به همان عمل می کنند.
نماینده ولی فقیه در استان قم با اشاره به این که با اکثریت نیروها با زبان توضیح و توجیه می شود کار کرد، گفت: ما دو رسالت داریم که یکی کار خوب کردن است و دیگری احیای نیروها است تا خوب و در جهت مثبت کار کنند.
وی ادامه داد: فقط تعداد کمی از افراد هستند که شرارت دارند و نمی خواهند که اطاعت کنند که با این افراد باید مثل خود آنها برخورد کنیم و نمی‌شود که با همه انعطاف و ترحم داشته باشیم.
سعیدی با اشاره به این فرمان رهبر معظم انقلاب که کالای قاچاق را باید نابود کرد و از بین برد، افزود: برخی افراد در برابر فرمان مقام معظم رهبری دلسوزی از خود نشان می دهند.
وی فضای مجازی را یک فضای بی در و دروازه دانست که خیلی از کشورها موانعی برای آن ایجاد می کنند تا هر چیزی در این فضا منتشر نشود، افزود: در صدر اسلام هم یکی از عللی که تبلیغات و فرمایشات پیامبر(ص) را خنثی می کرد کارهایی بود که ابولهب انجام می داد که از نزدیکان پیامبر بود و بر علیه ایشان تبلیغات و شلوغ کاری می کرد تا پیامبر(ص) نتوانند حرف بزنند و مردم حرف پیامبر(ص) را گوش ندهند.
سعیدی با بیان اینکه مردم در امر عفاف و حجاب می توانند بهترین ناظر باشند، گفت: نباید ذوق مردم را در امر به معروف و نهی از منکر بسوزانیم و به آنها بگوییم به شما مربوط نیست زیرا مردم بهترین ناظر هستند به شرطی که برخی با تبلیغات و عملکرد خود کار مردم و مسئولان را خنثی نکنند.
تولیت حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه تبلیغات ما در جامعه نباید با حرف آمران به معروف و ناهیان از منکر تضاد داشته باشد، افزود: از کارهای هیجانی هم باید پرهیز کنیم و این طور نباشد که در یک خیابان و یک شهر قوانین را اجرا کنیم و بقیه شهر و کشور را رها کنیم.
