تزریق دوز چهارم برای این گروه ضروری است

وی اظهار داشت: گرچه در برخی کشورهای همسایه ما هنوز درصد کمی از موارد جدید از گونه دلتا گزارش می شود، اما در همه جای دنیا سویه قبلی یعنی دلتا رو به افول است.  اصولا وقتی واریانتی می آید که سرایت پذیری بیشتری دارد، واریانت قبلی را تقریبا از بین می برد و برگشت ندارد. پس امکان برگشت دلتا وجود ندارد.

این اپیدمیولوژیست افزود: دو زیر سویه ی Xd , xf، که حاصل امتزاج دلتا و امیکرون هست، نتوانستند سهمی پیدا کنند و زیر سویه غالب هنوز در کشور ما BA2 هست و جایی برای نگرانی وجود ندارد.

آیا دیگر در آینده پیکی نخواهیم داشت؟

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص زمان فرارسیدن پیک بعدی کرونا گفت: در مورد اینکه در ماه ها و فصول بعدی با پیک های بعدی امیکرون روبرو خواهیم شد یا اصلا پیکی نداشته باشیم، به سادگی نمی توان اظهار نظر کرد چون دانسته های ما از ناداسته های ما کمتر است. 

وی بیان کرد: پس زمان موج بعدی کرونا قابل پیش بینی نیست  و شرایط شکننده ای داریم. از طرفی پیدایش یک واریانت جدید که امکانش بالا نیست و صفر هم نیست می تواند تعادل شکننده ی ما را به سمت موج جدید ببرد.

تزریق دز چهارم برای این گروه ضروری است

یونسیان در خصوص ضرورت تزریق دز چهارم کرونا عنوان داشت: عمده محافل علمی، ضرورت تزریق دز چهارم به شکل عموم را توصیه نکرده اند، البته اگر بیماری بومی شد ما هر سال نیاز به یک واکسن یادآور داریم مانند آنفلوانزا. 

این استاد اپیدمیولوژی گفت: تزریق دز چهارم فقط به افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند توصیه می شود؛ مانند سالمندان، بیماری های شناخته شده که با سیستم ایمنی در تضادند و یا افرادی که داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند مانند پیوندی ها و سرطانی ها. 

چرا تزریق دز چهارم برای عموم مردم پیشنهاد نمی شود؟

وی ادامه داد: اما در خصوص تزریق دز چهارم برای گروه های کم خطرتر مثل کودکان، جوانان و افرادی که دو دز واکسن گرفته اند،  کمی باید درنگ بیشتری کرد چون تزریق واکسن به افرادی که در صورت ابتلا، خطر بیماری شدید یا مرگ در آن ها بسیار پایین می باشد، ملاحظات اقتصادی و نیز بهداشتی دارد.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: از نظر اقتصادی باید دید چقدر ضرورت دارد منابع کشور را صرف واکسیناسیون افرادی کنیم که کمترین بهره را از آن می برند (هم به دلیل اینکه کشندگی بیماری در این گروه های سنی خیلی پایین است و هم به دلیل اینکه این گروه ها ممکن است ایمنی نسبی پیدا کرده باشند که دیگر واکسن ارزش افزوده ای برای آن ها نداشته باشد.)

یونسیان تأکید کرد: از نظر بهداشتی، گرچه واکسن های موجود عوارض بسیار پایینی دارند، اگر شدت بیماری در گروهی از افراد خیلی پایین باشد، ممکن است تعادل بین منافع واکسن و عوارض احتمالی آن به سمت عوارض غلبه پیدا کند، بنابراین در خصوص تزریق دوز چهارم نیاز به بررسی بیشتری داریم.  

در اکوایران ببینید؛

می توانیم ماسک خود را برداریم؟

وی در رابطه با شرایط کنار گذاشتن پروتکل های بهداشتی تصریح کرد: برداشتن ماسک، دست دادن، رعایت نکردن فاصله فیزیکی و بغل و روبوسی کردن همه به زمانی برمی گردد که تعادل ما شکننده نباشد. اما همچنان تعادل ما شکننده است و هنوز ممکن است تلنگری منجر به پیداش موج جدیدی شود. 

این اپیدمیولوژیست توصیه کرد: مردم همچنان ماسک بزنند اما می توانند تعاملاتشان را کمی راحت تر برگزار کنند مانند بازگشایی مدارس، دانشگاه ها و ورزشگاه ها، اما در کل برداشتن محدودیت ها باید مرحله به مرحله باشد. 

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص بازگشایی مدارس گفت: جامعه ی علمی خیلی نگران باز شدن مدارس به دلیل بیمار شدن دانش آموزان نیست بلکه دانش آموزان به عنوان یک حامل می توانند ویروس را به اعضای بزرگسال و سالمند خانواده انتقال دهند، چون عوارض کووید 19 در کودکان بسیار پایین است ولی همین ویروس می تواند در بزرگسالان به بیماری پر مخاطره ای منجر شود.

چرا آمار ما هنوز شکننده است؟

وی توضیحی هم در رابطه با دلیل شکنند بودن آمار ارائه داد و مطرح کرد: اینکه می گوییم آمارها همچنان شکننده است به این دلیل است که بعد از تعطیلات نوروزی، به مدت یک الی دو هفته مراجعات بیماران سرپایی ما کمی زیاد شدند. 

یونسیان افزود: این افزایش آمار به دو دلیل می توانست باشد؛ یکی اینکه واقعا در تعطیلات افزایش انتقال بیماری رخ داده و دوم اینکه افزایش ابتلا رخ نداده و افراد چون در تعطیلات بودند مراجعه نمی کردند و بعد از باز شدن به مراکز بیشتر مراجعه کنند.

این استاد اپیدمیولوژی گفت: باید توجه داشت که در اتخاذ تصمیم در بهداشت عمومی معمولاً باید بسیار محافظه کارانه صحبت و عمل کنیم. لذا در خصوص بازگشایی ها باید 2 الی 4 هفته کامل از هر مداخله (بازگشایی) بگذرد تا مداخله بعدی منطقی باشد. 

همچنان پروتکل های بهداشتی را رعایت کنید

وی تشریح کرد: به عنوان مثال، بعد از بازگشایی مدارس و دانشگاه ها (که منطقاً بهتر بود همزمان صورت نگیرد و خود این بازگشایی ها هم با فاصله انجام می شدند) بهتر است تا نیمه دوم اردیبهشت صبر کنیم تا بتوانیم بگوییم آیا شرایطمان ثابت و مطلوب است یا اینکه افزایش موارد بستری و مرگ مشاهده می شود، چون امکان دارد مثلا انتقال بیماری هفته ی سوم فروردین رخ داده و فرد در هفته دوم اردیبهشت بستری شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: اگر آمار بستری ها بالا رفت، عمده ی انتقال بیماری قبل از بروز علائم رخ داده، یعنی من اگر آلوده باشم، امکان دارد هفت روز بعد علائمم ظاهر شود اما از چند روز بعد از آلودگی، ویروس را بدون اینکه بدانم منتقل می کنم. پس همه این ها باعث می شود اگر احساس سلامت کامل هم می کنیم، باز روابط اجتماعیمان را خیلی باز نکنیم و پروتکل ها را رعایت کنیم.