نامه یک اصلاح‌طلب به وزیر ارشاد/ چه چیزی شما را تا این اندازه عصبانی کرده؟/ نگذارید براندازان از تصمیمات قهری شادمان شوند
جناب آقای اسماعیلی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام
در گرماگرم انتخابات 1400 و در مناظره‌های انتخاباتی، تصویری از دولت جناب رییسی در میان افکار عمومی ایجاد شده بود «که با انتخاب ایشان قرار است شاهد فضایی بسته و محدود باشیم» اما هر بار این نگرانی توسط ایشان و افراد منتسب به ایشان به شدت تکذیب می‌شد. متاسفانه هنوز یک‌سال از شروع به کار دولت سیزدهم نگذشته که شاهد رویه‌های تاسف‌بار در حوزه فرهنگ هستیم و آن تصورات نگران‌کننده شکل عینی به خود گرفته است. متاسفانه مدتی است که هجمه‌ها از همه طرف؛ براندازان خارج از کشور، تعدادی شومن افراطی داخل و حتی نفراتی از درون وزارتخانه شما، هنر و هنرمندان را نشانه گرفته‌اند. این رویه نه حمایت از فرهنگ است، نه آهنگ ارشادی دارد و نه نگاه اسلامی در آن جاری است. مقوله فرهنگ را با واژه‌های تنبیه و مجازات نمی‌توان راهبری کرد. ارشاد در ذات خود همراهی و نگاه سازنده دارد و اخلاق اسلامی هم جذب حداکثری را توصیه می‌کند . مسوولیت ذاتی وزارتخانه تحت امر شما حمایت و همراهی با هنرمندان است و نه نگاه قهری و سلبی.
متاسفانه فقط در یک ماه اخیر بیش از سی هنرمند - میانگین هر روز، یک هنرمند- مورد هجمه، تخریب و تهدید ظاهرا سازماندهی شده‌ای قرار گرفته‌اند. تخریب چهره‌های فرهنگی تاثیرگذار دقیقا چه دستاوردی برای کشور دارد؟ آیا بعد از پروژه تخریب چهره‌های سیاسی/ اجتماعی تاثیرگذار، اکنون نوبت به هنرمندان رسیده است؟
متاسفانه در باور عمومی این تصور در حال تقویت است که چنین تخریبی برای انحراف افکار عمومی از ناکارآمدی‌های اقتصادی، گرانی و تورم کمرشکن و اتفاقاتی همچون فرار از مسوولیت‌پذیری در حوادثی نظیر متروپل است که زدودن این تصور یکی از ماموریت‌های وزارتخانه شماست و نه دامن زدن به آن.
متاسفانه تنها در بیست و چهار ساعت گذشته سه بار واژه توقیف در رسانه‌ها پیچیده است؛ توقیف فیلم سینمایی «برادران لیلا»، تهدید به توقیف سریال نمایش خانگی «شهرک کلیله و دمنه»، تهدید به توقیف پلتفرم «فیلم‌نت» و به اینها سایه سنگین ممنوع‌الکاری و ممنوع‌الخروجی بخشی از سینماگران را هم اضافه کنید.
آیا عملکرد هنرمندان جوان مملکت‌مان در جشنواره کن یا فعالیت پلتفرم‌ها برای سرگرم کردن مردم -ولو با اندک حواشی- «اقدام علیه فرهنگ و امنیت ملی است؟» یا این نگاه قهری که موجب افزایش ریسک سرمایه‌گذاری در تولید داخلی شده و نهایتا منجر به فرار سرمایه‌گذاران و نخبگان هنری از کشور می‌شود؟
جناب وزیر چه چیزی شما را تا این اندازه عصبانی کرده است؟ شما وزیر محترم فرهنگ و ارشاد هستید نه مسوول تنبیه و مجازات، از شما انتظار می‌رود با نگاه خردمندانه سعی در حل مشکلات سینما کنید و اجازه ندهید در وزارتخانه شما نگاه امنیتی و سلبی حاکم شود که این اتفاق نتیجه‌ای جز خشکاندن چشمه‌های خلاقیت ندارد.
امروز سینمای ایران جایگاه رفیعی در جهان دارد و از معدود عرصه‌هایی است که جمهوری اسلامی در سطح بین‌المللی می‌تواند به داشتنش افتخار کند. یادمان نرود کیارستمی، فرهادی و امثالهم هنرمندان همین کشور بودند و هستند که برای ما افتخار آفریدند و از ایران چهره‌ای فرهنگی در سطح جهان ارایه دادند.
امیدوارم با پذیرفتن مسوولیت ذاتی وزارتخانه متبوعه، نگذارید که براندازان و افراطی‌های داخل -که در این‌گونه موارد دست در دست هم عمل می‌کنند- از تصمیمات قهری در حوزه فرهنگ و هنر شادمان شوند که دود این افتراق فقط در چشم نظام و حکومت خواهد رفت.
