ارتش برزیل کودتا می‌کند؟/تلاش «ترامپ برزیل»برای بقا

این چهره سیاسی که در نظرسنجی ها از حمایت کم تری نسبت به رقیب خود برخوردار است، اعلام کرده که در صورت لزوم با متخلفان( در کارزار) خواهیم جنگید.

سوال این است؛ مراد بولسونارو از دزدان کیست؟ او قرار است رویاروی کدام طبقه قرار بگیرد؟ آیا او درباره یقه سفیدها و تبهکاران خرده پا حرف می زند، آن هم در شرایطی که ژانویه 2019 با تکیه بر پلتفرم مقابله با فساد به قدرت رسید و متعهد شد تا آن را ریشه کن کند؟ خبرگزاری سی ان ان در پاسخ  این سوال نوشت: خیر، رئیس جمهوری برزیل هم به سان بسیاری از سیاستمداران مستبد دیگر که در خطر حذف از مدار قدرت قرار دارند، تلاش دارد تا با تمرکز بر تخلف های انتخاباتی بی دلیل و واهی، یکپارچگی نظام انتخاباتی برزیل را هدف قرار داده و با پاشیدن بذر تردید، مدعی تقلب در انتخابات شود.

رویارویی که یادآور جنگ سرد است!

 این فرضیه و عبارات بولوسنارو آشنا به نظر می رسد، شاید به این دلیل که بولسونارو به سان همتای خود دونالد ترامپ، از راهنمایی های سیاسی ایدئولوگ برجسته جناح راست، یعنی استیون بنن، استفاده کرده تا بدین طریق بتواند از استراتژی «دروغ بزرگ ترامپ» در رویارویی با لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهوری محبوب پیشین جناح مترقی کارگران به نفع خود استفاده کند.

ناظران با استناد به نتایج نظرسنجی ها و پیشتازی 13 درصدی لولا از بولسونارو به واسطه عملکرد منفعلانه اش به عنوان رئیس جمهوری و اتهام فساد در دولت، می گویند: «ترامپ برزیلی» شاید برای پیروزی به  دنبال راه حلی ضد دموکراتیک باشد.زیرا برزیلی ها دلایل بسیاری برای ناامیدی از نحوه حکومت مداری بولسونارو در چهار سال گذشته دارند.

پس از رویکرد منفعلانه و سهل انگارانه «ترامپ برزیل» به مقوله همه گیری کووید 19، او توسط کمیته سنای برزیل به جنایت علیه بشریت متهم شد. بعد از آن چالش های دیگری چون تخریب جنگل های بارانی آمازون او را منفورتر هم کرد. با همه این ها، پاسخ بولسونارو به انتقادها این است: اگر روند کارزار مطابق خواست من پیش نرود، به اهرم های دیگر متوسل خواهم شد. این عبارات یعنی القای خشونت سیاسی. همان استراتژی که ترامپ هم بدان متوسل شد. اما بولسونارو تا جایی پیش رفته که مدعی است در صورت عدم پیروزی ردای ریاست را در نمی آورد. از همین رو برخی از برزیلی ها کارزار ریاست جمهوری را با جنگ سرد قیاس می کنند.

تلاش برای جلوگیری از بازگشت به گذشته

 برزیلی ها به خوبی می دانند که از دست دادن حقوق دموکراتیک شان به چه معنا است، پس تهدیدهای بولسونارو آنها را متقاعد نکرده است. برزیل بیش از 20 سال دیکتاتوری نظامی را تحمل کرد؛ رژیمی خشن که بولسونارو بارها عصر قدرت نمایی آنها را ستایش کرده است.

پس همانگونه که ناظران می گویند، تجربه تلخ دیکتاتوری توضیح دهنده تلاش های فوق العاده سازمان های مدنی و گروه های اپوزیسیون است. اینگونه این اطمینان حاصل خواهد شد که سیستم انتخاباتی در برزیل توسط دادگاه های انتخاباتی فدرال به ریاست دادگاه عالی انتخابات، آنگونه که باید، رصد می شود.

یکی دیگر از اهداف کلیدی کسانی که از دموکراسی برزیل حراست می کنند، این است که به رای دهندگان این اطمینان داده شود، که نتیجه کارزار منصفانه خواهد بود. البته این روزها تعداد اندکی از چهره های اقتدارگرا می توانند به سیستم انتخابات پایان دهند، به همین دلیل آنها تلاش خواهند کرد تا این فرایند دموکراتیک را به چالش کشیده و با دور زدن آن، اعتبار انتخابات را کاهش دهند.

مقابله با کتاب بازی اقتدارگرایی

کنگره تلاش های بولسونارو برای بازگشت به برگه های رای کاغذی را رد کرد( ماشین های رای گیری الکترونیکی برزیل در ارزیابی ها، این فرایند را بدون تقلب برگزار کردند)در همین حال، مقام های انتخاباتی با همکاری گروه های مدنی و کارشناسان فن آوری یک کمیسیون شفافیت برای گسترش بهترین شیوه ها تعریف کرده اند و رهبران تجاری و سایر افراد با نفوذ در باب امنیت انتخابات موضع گرفته اند.

همه این ها به دور از این فرضیه است که انتخابات برزیل، کانون تقلب است، مقوله ای که موجب شده تا برزیل به موضوعی برای مطالعه موردی تبدیل شود؛ مطالعه ای در باب تلاش ها برای مقابله با کتاب بازی اقتدارگرایی قرن بیست و یک.

احتمال وقوع کودتا

در این میان یک کارت خطرناک وجود دارد و آن ارتش برزیل است. بولسونارو بیش از هر زمان دیگری، دولت خود را با حضور چهره های از مقام های نظامی تعریف خواهد کرد و یکی از ژنرال های ذخیره ارتش را برای رهبری شرکت پتروبراس، شرکت دولتی انرژی برزیل منصوب می کند. ارتش نیز غالبا برای دریافت بازپرداخت بدهی احتمالی بولسونارو، غالبا از پیشبرد برنامه های ضد دموکراتیک ترامپ برزیل و همچنین تردیدهای ادعا شده توسط او در باب کارزار حمایت کرده است.

در کشوری چون ایالات متحده دسیسه های ترامپ توانست شکاف عمیقی را ایجاد کند، حال تصور کنید در کشوری مانند برزیل که ژنرال های نظامی اش در گذشته، دموکراسی را زیرپایشان نابود کرده اند، ایجاد تردید تا چه اندازه می تواند موجب دخالت ارتش در امور داخلی و سیاسی کشور شود.

با این حال این حقیقت را نمی توان کتمان کرد که نیروهای مسلح برزیل در تضمین امنیت انتخابات ریاست جمهوری این کشور مشارکت دارند. پس باید امیدوار بود که میزان مشاکت نظامیان در کارزار تا همین اندازه باشد. کودتاهای نظامی و فعل های ضد دموکراتیک بالاخص در برزیل همیشه به بهانه نجات کشور از ظلم و فساد توجیه شده است. پس باید امید داشت که این کشور تاریک ترین و خشن ترین بخش از گذشته اش را بار دیگر تجربه نکند.