تکرر ادرار نشانه ابتلا به این بیماری‌ها است

تکرر ادرار در بسیاری از موارد یک عارضه مربوط به افزایش سن است. با افزایش سن شما مقدار کمتری از هورمونی را ترشج می‌کند که به بدن امکان نگهداشتن مایعات در بدن را می‌دهد. بنابراین با افزایش سن، مثانه با سرعت بیشتری از ادرار پر می‌شود و نمی‌تواند مقدار زیادی از ادرار را در خود نگهدارد. تکرر ادرار ممکن است در دوران بارداری هم به علت فشار رحم بزرگ‌شده روی مثانه رخ دهد.

تکرر ادرار همچنین ممکن است نشانه‌ای بیماری‌های جدی‌تر مانند دیابت، نشانگان مثانه بیش‌فعال، عفونت‌های مجاری ادراری و مشکلات پروستات باشد. فاصله میان ادرار کردن‌های شما بر حسب اینکه چه میزان مایعات نوشیده‌اید، چه نوع مایعاتی نوشیده‌اید و نیز چه داروهایی مصرف می‌کنند، هم تغییر می‌کند. برای مثال مصرف قرص‌های ادرارآور یا مدر که برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند، می‌توانند تکرر ادرار ایجاد کنند. مصرف برخی از مواد غذایی ماند نوشیدنی‌های الکلی، قهوه، انگور و ماست نیز می‌توانند مثانه را تحریک کنند و باعث افزایش احساس نیاز به ادرار کردن شوند.

چند اقدام ساده می‌تواند به جلوگیری از شب‌ادراری کمک کند.

یادداشت‌های روزانه درباره ادرار کردنتان نگهدارید: میزان مایعی در طول روز می‌نوشید، غذاهایی را که می‌خورید، اینکه قرص مدر یا ادرارآور مصرف می‌کنید و به چه میزان و شمار موارد ادرار کردن و زمانی را که صرف ادارر کردن می‌کنید، یادداشت کنید. اگر مجموع زمان‌های ادرار کردن بیش از ۱۰ دقیقه در طول ۲۴ ساعت باشد، می‌توان آن را بیش از حد عادی شمرد.

داروی ادرارآورتان را بعدازظهرها مصرف کنید: اگر برای فشار خون بالا، تورم پا یا نارسایی احتقانی قلب داروهای ادرارآور یا مدر مصرف می‌کنید، ممکن است مصرف این داروها در بعدازظهرها سودمند باشد. به این شیوه مصرف، این داروها باعث خواهند شد ادرار بیشتری در بعدازظهر و غروب تولید شود و احتمالا تولید ادرار در طول شب کاهش یابد. البته قبلا این موضوع را به دکترتان اطلاع دهید و تایید او را برای تغییر زمان مصرف دارو بگیرید.

مصرف مایعات را برای دو ساعت پیش از زمان خواب محدود کنید: نوشیدن مایعات در فاصله زمانی بیش از حد نزدیک به زمان خواب ممکن است به نیاز به ادرار کردن در شب بینجامد. همچنین مصرف نوشیدنی‌های الکلی و کافئین‌دار را که باعث تحریک مثانه می‌شوند، نیز در طول روز محدود کنید.

قطع تنفس حین خواب را وارسی کنید: بدن‌ ما در طول دوره خواب عمیق هورمون‌ ضد ادراری تولید می‌کنند که امکان باقی ماندن مقدار بیشتری مایعت در بدن را در طول شب می‌دهند. افراد دچار قطع تنفس یا آپنه حین خواب به مراحل عمیق خواب وارد نمی‌شوند، بنابراین بدنشان مقدار کافی هورمون ضد ادراری تولید نمی‌کند. به علاوه، افت میزان اکسیژن خون در حین یک حمله قطع تنفس باعث تحریک کلیه‌ها به دفع مقدار بیشتری آب می‌شود. بنابراین، درمان قطع تنفس حین خواب باید به کاهش نیاز به ادرار کردن در طول شب بینجامد.

ورزش کنید و برای تورم پایتان جوراب فشار بپوشید: اگر دچار تورم در پاهیتان هستید، احتمالا در طول شب در شمار بیشتری از موارد مجبور خواهید شد تا ادرار کنید. علت این است که مایع تجمع‌یافته در اندام‌های تحتانی (پاها) در طول روز هنگامی که دراز می‌کشید و پاهایتان در سطح قلب قرار می‌گیرید، دوباره وارد گردش خون می‌شود و به کلیه می‌رود و به صورت ادرار دفع می‌شود. برای جلوگیری از این امر، ورزش کنید و جوراب فشاری بپوشید تا این مایع پیش از هنگام خواب دفع شود.

در طول روز پاهایتان بالا نگهدارید: در اواخر بعدازظهر یا غروب، اگر پاهایتان برای یکساعت در سطح قلب‌تان نگهدارید، به افزایش ادرار کردن در طول روز ( و نه در شب) کمک خواهد کرد.

چه تعداد ادرار کردن در شب طبیعی است؟

چهار تا هشت بار ادرار کردن در طول یک شبانه‌روز طبیعی شمرده می‌شود، اما اگر بیش ازتعداد به دستشویی می‌روید یا مجبورید چند بار در طول شب برای ادرار کردن از بستر برخیزید- ممکن است لازم باشد به پزشکتان مراجعه کنید تا معلوم شود آیا یک بیماری زمینه‌ای علت ایجاد آن است یا نه.

اگر علت تکرر ادرارتان افزایش سن باشد، به یاد داشته باشید که بزرگسالان با سن بالاتر از ۶۰ سال باید انتظار داشته باشید که دست کم یک بار در شب برای ادرار کردن از بستر برخیزید. اگر بین ۶۵ تا ۷۰ سال دارید و بیش از دو بار در شب به دستشویی می‌روید، باید برای ویزیت شدن به نزد دکترتان بروید. همچنین اگر بالاتر از ۷۰ سال دارید و بیش از سه بار در شب ادرار می‌کنید، نیز باید به دکتر مراجعه کنید.