به جای دفع زباله های پلاستیکی، آنها را بخورید!
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از برنا، گروه علمی و فناوری؛ شرکتهای فناوری وابسته به ناسا خبر از تولید غذا برای مسافران مریخ با استفاده از پسماندهای پلاستیکی داده است!بر اساس گزارش پایگاه خبری آیای در نمایشگاه CES ۲۰۲۳ از یک بیوراکتور پیشرفته رونمایی شد که امکان تغییر آیندۀ رژیم غذایی انسان در فضا را دارد.
سازمانهای فضایی مختلف همچون آژانسهای فضایی آمریکا، ژاپن و اروپا سعی دارند تا ضمن همکاری با نشانهای تجاری معتبر غذایی کیفیت غذای فضانوردان را اتقاء دهند به زعم آنها عصر بستنیهای یخزده در دنیای فضانوردان به پایان خود رسیده است.
استیک پلاستیکی غذای مخصوص فضا!
عرضۀ غذا در فضا به کمک فناوریهایی مانند چاپ سه بعدی ایدهای جاهطلبانه است که شرکت «Beehex» تلاش به توسعۀ آن دارد. این شرکت توسط یکی از کارآفرینان وابسته به آژانس فضایی آمریکا تشکیل شده است و تلاش دارد با استفاده از روشهای تکنولوژیک مانند بهرهگیری از فناوری چاپ سهبعدی مشکل کمبود فرصت جهت پخت و پز توسط فضانوردان را مرتفع سازد!
این شرکت برای تولید غذا از زبالههای پلاستیکی کاربری یک کانتینر حمل بار را تغییر داده است، این ماشین غذاساز عجیب از یکسو زبالههای پلاستیکی ورودی مخزن خود را دریافت میکند، سپس آنها را به بیوراکتور حاوی باکتریهای مهندسی شده انتقال میدهد و چیزی که در نهایت بیرون میدهد، زیست تودهای است که امکان بهرهگرفتن از آن برای تولید انواع بافتها و اشکال وجود دارد، در نهایت این دستگاه میتواند یک استیک پلاستیکی به شما تحویل دهد.
راهکاری برای مقابله با بحران غذا
علاوه بر رفع مشکل تنوع غذایی فضانوردان، این روش فناورانه را میتوان برای مقابله با بحران جهانی غذا نیز به کار برد. کارشناس موادغذایی سه بعدی وابسته به ناسا که راوی این خبر است، طی اظهارات خود فاش میکند که پشتیبان مالی این طرح سازمان پروژههای پژوهشی پیشرفتۀ دفاعی (دارپا) وابسته به دولت آمریکا است.
وی همچنین اضافه میکند که طرح فوق کمک شایانی به رفع نیازهای عملیاتی ارتش و تفنگداران دریایی آمریکا در صحنههای نبرد میکند به علاوه میتوان از آن برای امدادرسانی به آسیبدیدگان بلایای طبیعی و پناهندگان نیز استفاده کرد.
پیشبینی میشود که این طرح در حدفاصل سالهای ۲۰۲۶ تا ۲۰۲۷ به بهرهبرداری عملیاتی برسد و کاربرد اولیۀ آن در جهت رفع نیازهای غذایی افراد شاغل در پروژههای مرتبط با ماه باشد. محققان در تلاش هستند این دستگاهها طوری عملیاتی شوند که قابل استفاده در مدار پایین زمین(LEO) و مکانهایی مانند ایستگاه فضایی بینالمللی باشند.