امین منوچهری: فنر مردم ایران جمع شده است!/ کشورهای عربی آرزوی دکل های نفتی ما را دارند
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، در سال ۱۴۰۱ بازیکنان زیادی از دنیای فوتبال خداحافظی کردند و بعضی از آن‌ها تصمیم گرفتند وارد دنیای مربیگری شوند. امین منوچهری، مهاجم سابق تیم‌های استقلال، سپاهان، سایپا و نفت تهران یکی از این نفرات بود که کارش در مربیگری را با تیم نونهالان استقلال آغاز کرد. تصمیمی که خودش از آن به عنوان شیرین‌ترین اتفاق سال ۱۴۰۱ یاد می‌کند و از همین ابتدای کار آرزوهای زیادی برای حرفه جدیدش دارد.
در روزهای آغازین سال ۱۴۰۲ به سراغ منوچهری رفتیم و با او درباره حال و هوای عید نوروز و سالی که گذشت صحبت کردیم:
کمی از حال و هوای خودت در عید و سال جدید بگو.
ما می‌توانیم با روشی که زندگی می‌کنیم و نوع زندگی‌مان هر روز را برای خودمان و اطرافیان خودمان عید کنیم. از ان طرف هم می‌توانیم در نزدیک‌ترین ساعت به عید و تغییر سال هیچ عیدی را احساس نکنیم. من فکر می‌کنم تمام این‌ها از درون ما به وجود می‌آید. همانطور که درخت‌ها از درون ریشه و جوانه می‌زنند، این هم از درون ماست و می‌توانیم در سردترین روز سال جوانه در دلمان داشته باشیم و در بهاری‌ترین روز خشک باشیم. این نیاز دارد که همه ما دست به دست هم دهیم و برای اطرافیان خود عید را بسازیم و این مهم‌ترین چیزی که برای آن به دنیا آمده‌ایم و بقیه چیزها و حرص و طمع و رقابت دنیوی است. خیلی سخت است که این‌ها را کنار بگذاریم و آدم خوب بودن را انتخاب کنیم. فکر کنم اگر همه در کشورمان انتخاب کنیم آدم خوبی باشیم، حق کسی را نخوریم، کسی را اذیت نکنیم، به هم ظلم نکنیم، اگر چیزی گران می‌شود سریع برای آن صف نبندیم یا ارزان می‌شود سریع نخواهیم خودمان اولین نفر باشیم، اتفاق خوبی برای کشورمان می‌افتد. ما واقعا کشور پولداری هستیم. من خودم در شهر جم بازی کردم و آن دکل‌های نفتی آرزوی کشورهای نفتی و کشورهایی است که کریستیانو رونالدو را می‌خرند. ما پتانسیلش را داریم و فقط لازم است تصمیم درست بگیریم. امیدوارم این اتفاق سال آینده رخ دهد.
خاطره خاصی از روزهای عید داری؟
عید همیشه یک حس و حال خوبی است. خاطره خیلی خاصی ندارم که بگویم.
به چه کسانی عیدی می‌دهی و از چه کسی عیدی می‌گیری؟
من سعی می‌کنم همیشه خانواده‌ام را خوشحال کنم و آن‌ها از من راضی باشند. داشتن خانواده یک نعمت خیلی بزرگی است که قدرشان را بدانیم. همیشه دوست دام این حال خوب را با آن‌ها تقسیم کنم.
بهترین اتفاق سال ۱۴۰۱ برای تو چه بود؟
اینکه وارد مربیگری شدم چون آرزوی آن را داشتم و وقتی فوتبال را کنار گذاشتم خیلی دوست داشتم مربیگری را شروع کنم. مربیگری و آشنایی با بچه‌های تیمم بهترین اتفاقات سال بود. از نظر غیرفوتبالی هم انسان‌های خوبی سر راه من قرار گرفتند که هر کدام در زندگی‌ام نعمتی هستند. از همه آن‌ها تشکر می‌کنم و امیدوارم من هم قدرشان را بدانم و برای آن‌ها آدم مفید و موثری باشم.
مهم‌ترین اتفاق سال ۱۴۰۱ برای فوتبال ایران چه بود؟
می‌توانست خیلی اتفاقات بهتری برای فوتبال ما رخ دهد. ما می‌توانستیم جام جهانی خیلی خوبی داشته باشیم. حق ما واقعا صعود بود.
آرزوهایت برای سال ۱۴۰۲ چیست؟
ما سال خیلی سختی را گذراندیم و امیدوارم اتحاد و همدلی بین همه ما به وجود بیاید که همه غم‌ها را فراموش کنیم و به یک شادی ملی تبدیل شود که همه باهم خوشحال باشیم و از ته قلب بخندیم. امیدوارم با تدبیر مسئولان این اتفاق رقم بخورد. دغدغه‌شان این باشد که مردم را خوشحال کنند. این مردم لیاقت خوشحالی را دارند و انقدر در این سال‌ها سختی کشیده‌اند که فنرشان جمع شده و موقع خوشحالی آن‌هاست. امیدوارم تصمیم‌های درستی در زمینه‌های مختلف گرفته شود که شاهد اتفاقات اخیر نباشیم.
آرزوی شخصی چی داری؟
خب دوست دارم هر روز در مربیگری پیشرفت کنم، خانواده‌ام سالم باشند و همه مردم خوشحال باشند.
