نواختنی در سوگ «دریاچه ارومیه»
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از دنیای اقتصاد، قمصری این اثر را به تمام ترک‌زبانانی که میزبان شایسته تار ایرانی بودند و اجازه دادند تا در غمشان شریک شود، تقدیم کرده است.
قمصری درباره اجرای جدید خود در دریاچه ارومیه در صفحه شخصی‌اش در فضای مجازی نوشته است: «قلب دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه ایران و بزرگ‌ترین دریاچه شور خاورمیانه خشک شد. قسمت تلخ سفرهای تار ایرانی این است که در یک برهه شکوه و طراوت نقطه‌ای از ایران را نشان می‌دهد و پس از یک سال باید مرگش را به سوگ بنشیند.
هشدار جدی یک نماینده به مردم و دولت/ از خشک شدن دریاچه ارومیه بترسید
در تار ایرانی ۱۳ در کنار آب دریاچه با شادی از بیگجه‌خانی نواختم و امروز در تار ایرانی ۱۰۷، غم فقدان آب را به ملودی‌های آذربایجانی آمیختم. دلیل حضور دوباره‌ام در این موقعیت جغرافیایی این است که تار ایرانی از ایستگاه‌ها گذر نمی‌کند. حضور در هر شهر ایران مسوولیت و دغدغه‌ای تازه برای من می‌آفریند. به رسم ادب و احترام و برای همدردی با مردم ترجیح دادم دوباره در کنار دریاچه بنوازم. از ملودی‌هایی آشنا و غمگین که مردم این خطه با آنها مأنوسند و گوش همه ایرانیان نیز با آنها آشناست. «زهره» سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت کس ندارد ذوق مستی، می‌گساران را چه شد!» پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده قمصری و با محوریت تارنوازی، طراحی و در حال اجراست.
قمصری در این پروژه به استان‌ها و شهرهای مختلف کشور سفر می‌کند و در هر شهر به تارنوازی می‌پردازد. حاصل هر کدام از این سفرها و اجراها به شکل تصویری ضبط و منتشر می‌شود.
