جشنواره امسال فیلم فجر در تراز سینمای ایران نبود
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: چرا جای پیشکسوتان سینما در این دوره از جشنواره فجر خالی بود؟ شاید از نظر مدیران وزارت ارشاد و سازمان سینمایی که صرفا نگاه دولتی به شکل مدیریتی سینما دارند، هیچ‌گونه مشکلی در نحوه برگزاری و ساختار و محتوای فیلم‌های جشنواره فجر وجود نداشته است، درحالی که عدم حضور بزرگان و پیشکسوتان سینما در عرصه تولید و نبود فیلم‌های فاخر آنها در این فستیوال ملی، خود مشکل بزرگی است.
دولتمردان ما متاسفانه به این نکته مهم توجه نمی‌کنند که اعتبار سینمای هر کشوری با حضور فیلمسازان مطرح در فستیوال‌های معتبر آنها ارتباط مستقیم دارد.
سازمان سینمایی و مشخصا مرکز پژوهش‌های این سازمان می‌بایست در سال‌های گذشته این موضوع مهم را مورد بررسی قرار داده و به چالش می‌کشید که چرا حضور افراد مولف و پیشکسوت سینما در عرصه تولید و جشنواره‌ها کم‌رمق گردیده و حتی برخی تمایلی به ساخت فیلم ندارند؟ چرا در جشنواره فیلم فجر که ویترین سینمای ایران است و در یک سطح ملی و بین‌المللی نیز برگزار می‌شود، نباید اثری از این عزیزان وجود داشته باشد؟ آیا این موضوع، نقصانی بزرگ برای سینمای این کشور نیست؟
چه کسی باید تا به امروز به سراغ بزرگان و پیشکسوتان و ریش‌سفیدان کارکشته سینما می‌رفت و از آنها برای ساخت فیلم دعوت می‌کرد تا آثار پرباری را نیز در ویترین ملی سینمای کشور شاهد باشیم؟
جالب اینکه حتی در سخنرانی‌های قبل از آغاز جشنواره نیز، مدیران فرهنگی کشور اشاره‌ای به این خلأ و نقصان بزرگ سینما و جشنواره نکردند و به نظر می‌رسد از دید متولیان فرهنگ و سینمای کشور همه چیز آرام است و هیچ‌گونه کمبود و کاستی هم وجود ندارد...!!
آیا وزن و تراز جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، آن چیزی بود که شاهدش بودیم؟ باید بپذیریم که اینها نتیجه نگاه صرفا اداری و دولتی نسبت به سینمای کشور است. اینکه تمامی تولیدات دولتی بخواهند در یک جشنواره ملی حضور داشته باشند، به معنای رقابت نیست! معنا و تعریف فستیوال در دنیا رقابت اندیشه‌های فاخر و تاثیرگذار در عرصه سینماست نه اینکه هر کسی هر تولیدی را در یک سال گذشته داشته باشد آن را در جشنواره شرکت دهیم که در این صورت کمیت غالب بر کیفیت گردیده و عده‌ای نیز این وسط صرفا دغدغه دیده شدن را خواهند داشت.
چرا باید پتانسیل‌ها و سرمایه‌های بزرگ انسانی سینما به حاشیه بروند؟ چرا از وجود آنها در رویدادهای مهم و بزرگ فرهنگی در کشور استفاده نمی‌شود؟ چرا باید اندیشه‌های بزرگ و فاخر خانه‌نشین شوند و کسی به سراغ آنها نرود؟
اصحاب قلم و اندیشه، مدام از طریق رسانه‌ها به تحلیل این‌گونه مسائل، موانع تولید و مشکلات متعدد موجود در مسیر پیشرفت سینمای کشور می‌پردازند و حتی برای آنها راه‌حل هم ارایه می‌نمایند، اما دریغ از اندکی توجه و به کار بستن این راهکارها...!! مرکز پژوهش‌های سازمان سینمایی پاسخ دهد که چرا این مرکز به تحقیق و بررسی و ارزیابی مشکلات حوزه سینما چه در مورد نحوه مدیریت جشنواره و چه در ارزیابی محتوای آثار تولیدی نمی‌پردازد؟
چرا فیلم ضعیف باید در جشنواره شرکت کند؟ چرا مخاطب باید برای فیلم بی‌کیفیت پول بلیت پرداخت کند و وقت و زمان خود را بیهوده تلف کند؟ اینکه فیلم بی‌محتوایی در جشنواره دیده شود و در مقابل، افراد حاذق و کاربلد سینما در انزوا قرار بگیرند و فیلمی نیز در چنین فستیوال‌های ملی نداشته باشند و هیچ‌گونه بررسی کارشناسی هم در این زمینه صورت نگیرد، اتفاق کمی نیست که به راحتی بخواهیم از کنار آن عبور کنیم.
در دوره‌های گذشته، مدیرانی داشتیم که تلاش‌های ارزنده‌ای در جهت ارتقای کیفیت تولید و پربار ساختن این جشنواره‌ها انجام داده‌اند، چرا از تجربیات آنها استفاده نمی‌شود؟ اگر قبل از جشنواره دبیران ادوار گذشته فیلم فجر دور یک میز می‌نشستند و با تبادل تجربه آیین‌نامه جشنواره را اصلاح و به‌روزرسانی می‌کردند، شاید خیلی از اشکالات در این دوره از جشنواره دیده نمی‌شد.
