دلنوشته همسر کیومرث پوراحمد به مناسبت سالگرد درگذشت او
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب؛ مهرانه ربی همسر کیومرث پوراحمد به مناسبت سالگرد درگذشت همسرش نوشت:
برای قلب سوگوار من اما زمان دیگر آن مفهوم خطی مرتب و منظمی نیست که ثانیهها را یکی پس از دیگری پشت هم قطار میکند تا روز و شب و زمستان و بهار شوند. زمان به یک حجم کشسان قیرگون بدل شده- شبیه یک سیاهچاله- و مرا در گرداب هایلی فرو برده که در آن، لحظههایم انگار جلو نمیروند، پای لنگ ثانیهها به پای هم گره میخورند، دقیقهها به روی هم میغلتند، زمین میخورند و در برزخی بیرحم سرگردانند. در یک شب طولانی. «شب یلدا».
کیو جانم «تمام لحظههای سعادت میدانستند که دستهای تو ویران خواهد شد» و من نمیدانستم. چطور باید گمان میبردم که دست ویرانگر تقدیر روزی مرا از بالای ابرهای خوشبختی این چنین به حضیض تیرهروزی خواهد افکند؟
کیو جانم، در این تقویم جدید من، که زمان مفهوم خطیاش را از دست داده، تو گاهی زنده میشوی و قامت بلندت در خم پیچی از این زمان مدوّر پدیدار میشود. میآیی و دستم را میگیری و مینشانی جلوی صفحه نمایش تا با هم فیلم ببینیم. مثل تمام این سالها. سالهایی که من در کنار تو خوشبخت بودم و «عروس خوشههای اقاقی».
کیو جان من بی تو بلد نیستم زندگی کنم. لنگم، کورم، فلجم. این اندوه بیپایان امان نمیدهد. «من سردم است، من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد»
کیو جان، «ای یار ای یگانهترین یار آن شراب مگر چند ساله بود؟»
مهرانه ربی
۱۶ فروردین ماه ۱۴۰۳