پیری زودرس با نشستن زیاد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، در عصر فناوری کنونی که زندگی نسل امروز با صفحه نمایش، دستگاه‌های دیجیتال و دستگاه‌های الکترونیکی گره خورده، نشستن طولانی‌مدت به‌عنوان معضل مطرح شده است. هزاره‌ها اکنون بیش از ۶۰ ساعت در هفته می‌نشینند که بی‌تحرکی محسوب می‌شود و به سلامت آنان آسیب می‌رساند.
اقتصادنیوز: دانشمندان آمریکایی در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که از DNA ویروس‌های باستانی می‌توان برای پیش‌بینی دقیق سن سلول‌های انسانی و کشف راه‌های معکوس کردن پیری استفاده کرد.
گروهی از افراد در هفته بیش از ۲ ساعت و نیم وقت خود را در حالت نشسته سپری می‌کنند. این سبک زندگی بی‌تحرک می‌تواند پیامدهای شدیدی بر سلامت آنان داشته باشد و خطر بیماری قلبی و پیری زودرس را افزایش دهد. در این مورد معیارهایی مانند کلسترول و شاخص توده بدنی افراد مورد بررسی قرار گرفت و نتایجی به همراه داشت.
نتایج تحقیقات، داستان متفاوتی را با شکست این افسانه که ۲۰ دقیقه ورزش متوسط روزانه برای مقابله با اثرات نشستن در طول روز کافی است، بیان می‌کند. این ۲۰ دقیقه ممکن است برای مقابله با اژدهای خفته خطرات کم‌تحرک کافی نباشد. نشستن کمتر در طول روز، ورزش شدیدتر یا ترکیبی از هر دو ممکن است برای کاهش خطر پیری زودرس در اوایل بزرگسالی ضروری باشد.
بزرگسالان جوان تصور می‌کنند که در برابر تأثیرات پیری غیرقابل نفوذ هستند اما آنچه در این دوران حساس از زندگی انجام می‌دهید مهم است. کسانی که هشت ساعت و نیم می‌نشینند و ورزش می‌کنند یا کمتر از توصیه‌های فعلی انجام می‌دهند، می‌توانند در دسته بیماری‌های قلبی عروقی و متابولیک خطر متوسط تا زیاد قرار بگیرند.
پیاده‌روی سریع بعد از یک روز کاری ممکن است تاثیری نداشته باشد اما فعالیت‌های شدید، مانند دویدن یا دوچرخه‌سواری به مدت ۳۰ دقیقه در روز، نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهد. در تحقیق انجام شده، افرادی که فعال هستند، کلسترول و شاخص توده بدنی مشابه افرادی که پنج تا ۱۰ سال جوان‌تر بودند را داشتند با این حال، حتی فعالیت شدید نیز نتوانست تاثیرات نشستن طولانی‌مدت را کاملا از بین ببرد.
برای سلامتی بهتر، زمان نشستن را کاهش دهید. به نظر می‌رسد جایگزینی زمان نشستن با ورزش، برای بهبود سطح کلسترول بهتر، از انجام ورزش پس از یک روز طولانی نشستن موثر است.
نکته اصلی تلاش برای ایجاد تعادل بین کاهش زمان نشستن و افزایش ورزش شدید است. نشستن طولانی‌مدت پیامدهایی فراتر از سلامت جسمانی دارد، همچنین بر سلامت روانی تاثیر می‌گذارد. بین رفتار کم تحرک زیاد و افزایش میزان اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد شناختی ارتباط وجود دارد.
در دوره‌های طولانی بی‌تحرکی، مغز جریان خون کمتری دریافت می‌کند که به مرور زمان می‌تواند منجر به کاهش قدرت ذهنی و ناراحتی عاطفی شود. افرادی که حرکات بدنی بیشتری را در روز خود گنجانده‌اند، تمایل دارند سطوح بالاتری از شادی و درگیری شناختی را گزارش کنند و بر نیاز به ایجاد تعادل بین کار و فعالیت بدنی برای بهزیستی کل‌نگر تأکید دارند.
گام‌هایی برای سبک زندگی فعال‌تر
گذار از سبک زندگی بی‌تحرک به سبک زندگی فعال‌تر، مستلزم تغییرات عملی است که می‌تواند در روال روزانه ادغام شود. افراد می‌توانند زمان نشستن خود را با تنظیم یادآورهای ساعتی برای ایستادن، کشش یا راه رفتن برای چند دقیقه بشکنند.
تمرینات مختصر با شدت بالا یا جلسات فعالیت پشت سر هم در طول روز می‌تواند از اثرات منفی سلامتی جلوگیری کند. افراد می‌توانند با اولویت دادن به تحرک، اثرات پیش‌بینی نشده نشستن طولانی‌مدت را کاهش دهند.
فعالیت فیزیکی منظم، رفتار مهم در افزایش سلامت افراد است و باعث پیشگیری و یا تاخیر در موارد ابتلا به بیماری‌های مزمن و کاهش مرگ‌ومیر زودرس خواهد شد. همچنین شواهد نشان داده است که کم‌تحرکی در زندگی مدرن امروزی از معضلات قرن حاضر و در نتیجه شیوه اشتباه زندگی و ماشینی شدن است.
بی‌تحرکی باعث انتخاب عادات غذایی ناسالم و البته مشکلات روانی در افراد می‌شود که می‌تواند تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی را بر هم زند و منجر به افزایش ابتلا به بیماری‌هایی نظیر فشارخون، دیابت و چاقی شود.
چاقی در سراسر جهان در حال افزایش است و به‌عنوان فراگیرترین همه‌گیری در جهان محسوب می‌شود که افراد با آن درگیر هستند. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی و جایگاه بی‌تحرکی جسمانی در شیوع بیماری‌های غیرواگیر در زندگی، به نظر می‌رسد توجه به این موارد در تغییر و اصلاح شیوه زندگی معیوب، کارگشا خواهد بود.
