برقیسازی ناوگان حملونقل تهران امکانپذیر است؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، جعفر تشکری هاشمی با اشاره به وابستگی شبکه برق کشور به سوختهای فسیلی افزود: «درحالیکه بسیاری از کشورها برق موردنیاز خود را از منابع پاک تأمین میکنند، در ایران حدود ۹۵ درصد برق از سوختهای فسیلی تولید میشود.»
تشکری هاشمی، شورای شهر گفت: برخی مطرح میکنند که اتوبوسها و تاکسیهای برقی میتوانند شبها، زمانی که مصرف برق کاهش پیدا میکند، شارژ شوند. این استدلال شاید برای اتوبوسها منطقی باشد، اما برای تاکسیها امکانپذیر نیست.
او در خصوص این که آیا اتوبوس های برقی وارد شده استانداردهای لازم را دارند درخصوص ابهاماتی که این روزها در خصوص سازگار بودن این اتوبوس ها با شرایط شهر تهران توضیح داد: ورود به مباحث فنی، به آن شکلی که مطرح میشود، ندارد. این وظیفه بر عهده نهادهای تخصصی از جمله سازمان ملی استاندارد، مؤسسه تحقیقات صنعتی ایران، وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان حفاظت محیطزیست است. این نهادها باید بررسی کنند که آیا خودروهایی که قرار است مورد استفاده قرار بگیرند، استانداردهای لازم را دارند یا نه. شورای اسلامی شهر تهران طبیعتاً به نظر تخصصی این نهادها اعتماد کرده و بر اساس آن عمل میکند.
رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، با طرح این پرسش که آیا این خودروها بهترین گزینه برای تهران هستند، افزود: تاکنون خودروهایی که برای تاکسیها وارد شدهاند، به نظر میرسد که در گروه خودروهای مناسب برقی قرار میگیرند. البته ما باید برندهای دیگری را که هنوز وارد کشور نشدهاند نیز بررسی کنیم، اما آنچه تاکنون دیدهایم، جزو برندهای همتراز و مشابه سایر خودروهای موجود است.
تشکری هاشمی تأکید کرد: برقیسازی میتواند یک اقدام مثبت باشد، اما باید بررسی کنیم که آیا این مسیر برای کشور ما هم مناسب است یا نه. در سطح جهانی، برقیسازی یک اصل پذیرفتهشده است، زیرا بسیاری از کشورها از داشتن سوختهای فسیلی محروم هستند و مجبورند آن را با قیمتهای بالا از کشورهای تولیدکننده خریداری کنند. به همین دلیل، آنها به سمت برقیسازی رفتهاند تا وابستگی خود را کاهش دهند.
وی در ادامه گفت: نکته مهم این است که کشورهایی که به سمت برقیسازی رفتهاند، برق خود را از انرژیهای پاک تولید میکنند. آنها از باد، خورشید، انرژی آبی و حتی ژئوترمال برای تأمین برق موردنیازشان استفاده میکنند. بررسیها نشان میدهد که در برخی کشورها بیش از ۹۰ درصد برق آنها از منابع پاک تأمین میشود، اما در ایران حدود ۹۵ درصد برق کشور از سوختهای فسیلی مانند گاز و مازوت تولید میشود.
رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران افزود: یعنی برخلاف این کشورها، برای تولید برق موردنیاز خودروهای برقی، مجبوریم مازوت بسوزانیم که خود موجب آلودگی بیشتر میشود. این مسئله نیاز به بررسی کارشناسی دقیقتری دارد که آیا این مسیر بهصلاح کشور است یا نه.
وی با اشاره به نقش گاز در تأمین انرژی گفت: گاز یکی از پاکترین سوختهای فسیلی محسوب میشود. بسیاری از کشورها به دلیل محرومیت از منابع گازی، مجبور به استفاده از برق هستند. اما ما که دارای منابع عظیم گاز هستیم، چرا نباید از این مزیت استفاده کنیم؟ در کشورهایی مانند کره جنوبی، بخش زیادی از حملونقل عمومی با گاز کار میکند، درحالیکه ما برای تأمین برق خودروهای برقی، هنوز نیروگاههای کافی و انرژیهای پاک لازم را نداریم. بنابراین، باید بررسی کنیم که کدام مسیر برای ما اقتصادیتر و منطقیتر است.
تشکری هاشمی در ادامه تصریح کرد: اگر بخواهیم بر اساس برنامههای شهرداری تهران، تعداد اتوبوسهای برقی و تاکسیهای برقی را تأمین کنیم، برای تأمین برق این وسایل نقلیه حداقل به یک نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی جدید نیاز داریم. اگر این برق از منابع فعلی تأمین شود، به ناترازی شبکه برق دامن میزند. اگر هم بخواهیم نیروگاه جدید بسازیم، هزینه، زمان و برنامهریزی گستردهای لازم دارد.
وی درخصوص استدلال مربوط به شارژ شبانه وسایل نقلیه برقی گفت: برخی مطرح میکنند که اتوبوسها و تاکسیهای برقی میتوانند شبها، زمانی که مصرف برق کاهش پیدا میکند، شارژ شوند. این استدلال شاید برای اتوبوسها منطقی باشد، اما برای تاکسیها امکانپذیر نیست. رانندگان تاکسی در طول روز کار میکنند و شب، زمان استراحت آنهاست، بنابراین نمیتوان انتظار داشت که فقط شبها خودروهایشان را شارژ کنند.
وی در پایان تأکید کرد: ما نباید از فناوریهای جدید عقب بمانیم. هر فناوری جدیدی باید شناخته و در صورت امکان بومیسازی شود. صحبتهای من به معنی مخالفت با برقیسازی نیست، بلکه تأکید دارم که باید بررسی کنیم که این مسیر، عاقلانهترین و مقرونبهصرفهترین راه برای کشور ما هست یا خیر. ما نیاز داریم که تصمیمگیریهایمان بر پایه مطالعات کارشناسی و مستندات علمی باشد، تا هم بهترین فناوری را انتخاب کنیم و هم منابع کشور را به شکل بهینه مصرف کنیم.