یک اختلال روانی که با نشانه‌های جسمی بروز می‌کند

اختلال عصب شناختی عملکردی که قبلا با نام اختلال تبدیلی شناخته میشد، نوعی اختلال در عملکرد بدن است که با مفاهیم کنونی مربوط به آناتومی و فیزیولوژی دستگاه های عصبی مرکزی یا محیطی مطابقت نمی‌کند. اختلال تبدیلی یکی از بیماری‌های روانی است، اما به‌جای آنکه علائم روانی داشته باشد،‌ نشانه‌های جسمی دارد. این اختلال در زمینه استرس رخ می‌دهد به طوریکه علایم جسمی ناخودآگاه بروز می‌دهد و ایجاد این علایم به حل استرس بیمار کمک می‌کند.

روان‌شناسان معتقدند که نشانه‌های این اختلال نوعی واکنش ناخودآگاه بدن به استرس و فشار روانی برطرف نشده‌اند. به بیان دیگر، بدن با درگیرکردن برخی از اندام‌ها به درد و عوارض دیگر، خود را از درد روانی خلاص می‌کند. اکثر علائم این اختلال به‌صورت نشانه‌های حرکتی و تأثیر بر حواس پنجگانه بروز می‌کنند؛ اما توجیه پزشکی و فیزیکی برای آن‌ها وجود ندارد. برخی از نشانه‌های شایع این اختلال عبارت اند از:

• مشکل در راه‌رفتن و لرزش دست و پا

• نابینایی یا دوبینی

• ناشنوایی

• ناهماهنگی اندام‌های حرکتی مختلف

• واکنش نشان‌ندادن موقتی به محرک‌های محیطی

• ازدست‌دادن تعادل هنگام ایستادن

• ازدست‌دادن حس بویایی

• از کار افتادن حس لامسه

• ازدست‌دادن قدرت تکلم

• بی‌حسی اندام بدن

• تشنج

• مشکل بلع یا احساس گیرکردن چیزی در گلو

• احساس ضعف و فلج در دست‌ها و پاها

اکثر محققان بر این باورند که اختلال تبدیلی نحوه ای است که مغز برای مقابله با استرس عاطفی انتخاب می کند. بنابراین استرس در کنار اختلالات روانی باعث ایجاد اختلال تبدیلی در بزرگسالان می شود.

زنان بیشتر از مردان از اختلال تبدیلی رنج می برند. همچنین احتمال بروز این اختلال در افرادی که سابقه طولانی استرس عاطفی دارند و نمی توانند در مورد احساسات خود صحبت کنند و مسائل را حل کنند بیشتر است.

بسیاری از متخصصان با بهره گیری از درمانهایی چون تلقین، هیپنــوز، نارکوآنالیز، آرامسازی عضلانی، دارودرمانی، درمان پارادوکس، روان درمانی، بایوفیدبک و غیره استفاده می کنند تا علایم این بیماری را در مبتلایان به حداقلترین میزان خود برسانند. در بسیاری از موارد هرکدام از این روشهای درمانی با توجه به تاثیراتی که در بیماران مورد درمان ایجاد کرده اند بهبودی قابل توجهی را در درمان این بیماران داشته اند.