باهنر: روحانی مدیون اصلاحطلبان است
به گزارش اقتصادنیوز گزیده این گفتوگو به این شرح است:
*حداقل بنده نمیتوانم هیچ پیشبینی در مورد انتخابات ریاستجمهوری کشورمان بکنم. هر پیشبینی هم که داشته باشیم ۵۰-۵۰ است. حتی برخی از اصولگرایان و افکار عمومی مدعی و معتقد هستند که این دوره، دور اصولگراهاست، اما همین را هم من نمیتوانم پیشبینی کنم. نه اینکه بگویم دوره اصلاحطلبان است اما تجربه دو الی سه رئیسجمهور اخیر کشورمان نشان داده است که متأسفانه رئیسجمهور برای انتخاب شدن در دو ماه آخر سونامیاش بلند میشود و حتی آدم نمیتواند از بین چهرههایی هم که میشناسیم پیشبینی بکند. ابتدا باید دید چه کسانی نامزد میشوند، در مرحله دوم باید دید تایید صلاحیتها چطور پیش رود و درنهایت افکار عمومی چطور خواهد بود.
*یکی از مشکلات اساسی ساحت سیاسی کشور عدم وجود دو یا سه حزب فراگیر و شناسنامهدار و بهاصطلاح پاسخگوست. بنابراین با این وضعیت مردم مجبور هستند اشخاص را تجربه کنند. اما تعداد اینها که یکی، دوتا، ۱۰ تا یا ۲۰تا نیست. بنابراین اینکه میگویید مثل روحانی، آدم متوجه نمیشود که یعنی چه. یعنی آخوند باشد یا ریش داشته باشد. دکتر یا مهندس باشد. اگر آقای روحانی سمبل یک حزب بود میگفتیم که حزب الف یا حزب ب، اما چون بحث شخص درمیان است نمیتوان واضح آن را نقد کرد. بهطور مثال، رئیسجمهور قبلی ما که ان شاء الله خدا آخر و عاقبت همه ما را ختم به خیر کند، روزی که سرکار آمد گفت من اصولگراها را قبول ندارم و جزء آنها نیستم.
*متأسفانه مردم باید آدمها را تجربه کنند و این تجربه اشخاص گرفتاری ایجاد میکند. اگر ما چند حزب داشته باشیم ممکن است دو یا سه دفعه برخی اشتباه کنند و کلاه سرشان برود و به فرد اشتباه رأی دهند. اما درنهایت بعد از دو یا سه دوره میفهمند که حزب الف به تعهداتش عمل میکند یا خیر. پایدار هست و توانمند هست یا خیر. یا حزب مقابل چگونه عمل میکند. بنابراین به نظر میرسد در دوره بعدی انتخابات مردم باید همینجور اتفاقی به رئیسجمهور رأی دهند. مگر اینکه افراد مشهوری که تجربیاتی دارند و یک سری حرفها زدند. درنهایت باید ببینیم چه میشود.
*روحانی اصالتا پایگاه و خاستگاهش اصلاحطلبی نبود. آن زمان تصمیم گرفت کاندیدا شود و اصولگراها روی مناسبی به او نشان ندادند. اصلاحطلبان نیز با کاندیداهای خودشان مانند آقای عارف و … مقایسه کردند و ترجیح دادند که در آن لحظه از روحانی حمایت کنند. البته روحانی دولت اول و دومش را تماما مدیون اصلاحطلبان است. زیرا آراء اصلاحطلبان را گرفت. من نمیخواهم بگویم در آراء روحانی هیچ رأی اصولگرایی نبوده است اما رأی اکثریت اصلاحطلبی بوده است.
*اینکه شما میفرمایید به نظر میرسد اصلاحطلبان میخواهند از آقای لاریجانی حمایت کنند لازم است بگویم خاستگاه لاریجانی نیز هیچگاه اصلاحطلبی نبوده است. عموما از اول انقلاب اصولگرا بوده است. بهویژه در دولت اصلاحات. بعضی از اصلاحطلبان هم ممکن است رویکردهای منفی نسبت به لاریجانی داشته باشند. بنابراین این سناریو که اصلاحطلبان از لاریجانی حمایت کنند قابل پیشبینی نیست. آدمها تغییر میکنند. لاریجانی هم روحانی نیست و ممکن است مزیتهایی را نیز نسبت به روحانی داشته باشد. اما این رفتار تکرار رفتار سال ۹۲ است و من نمیدانم که آیا اصلاحطلبان بازهم میخواهند این رفتار را داشته باشند یا خیر. البته لاریجانی اینطور نیست که اصولگراها از او حمایت نکنند. ممکن است طیفی از اصولگراها نقدهایی به رفتار او داشته باشند اما درهرصورت هیچکدام از این سناریوها قابلتحلیل و پیشبینی نیست و باید پیش برویم و ببینیم صحنه انتخابات چطور خواهد بود.