می توانستیم به هر خانواده ایرانی 3 میلیارد تومان بدهیم/ کاسبان تحریم میلیاردها دلار به جیب زدند
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از قرن نو، تأکید بر گسترش روابط با کشورهای منطقه و در مجموع نگاه به شرق ازجمله محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم است؛ کما اینکه رئیس دولت و وزیر خارجه در محافل بینالمللی از آسیامحوری میگویند.
ایدههایی نظیر آسیامحوری در شرایطی از سوی دولت سیزدهم مطرح میشود که این دولت در مورد رابطه با غرب تنها به برجام اشاره میکند و به نظر میرسد که در خارج از چارچوب برجام برنامه دیگری برای ارتباط با این دسته از کشورها ندارد.
داشتن ایده جدید در مورد روابط با کشورهای شرق و در مقابل تأکید دولت سیزدهم بر برجام که به نوعی حکایت از دست خالی این دولت برای روابط با کشورهای غربی دارد، منجر به شکلگیری این پرسش میشود که تمرکز بر روی گسترش روابط با کشورهای منطقه تا چه اندازه میتواند منجر به غافل شدن از گسترش روابط با سایر کشورها شود؟
در پاسخ به این پرسش سفیر اسبق ایران در ترکمنستان معتقد است در گسترش روابط با کشورها اصل منافع ملی است.
غلامرضا انصاری بر این نکته تأکید میکند که وزارت امور خارجه در دوستی و دشمنی با کشورها باید معیاری به نام منافع ملی و خیر عمومی را در نظر بگیرد و به نوعی آیندهنگری کند.
در روابط دوستانه و خصمانه باید منافع ملی را در نظر گرفت
غلامرضا انصاری، سفیر اسبق ایران در ترکمنستان در واکنش به اینکه تأکید دولت سیزدهم بر گسترش روابط با کشورهای منطقه، میتواند منجر به ایجاد خلل در تعاملات با اروپا و غرب شود؟ و این مسئله تا چه اندازه بر روی اقتصاد و دیپلماسی کشور آسیبزا است؟ گفت: وقتی دو ویژگی درگیری و تعارض با بیرون و کوبیدن بر طبل اختلافات داخلی وجود داشته باشد، همواره گرفتار تعارضهای بزرگ داخلی خواهیم شد. مسئله اصلی یادگیری تقریباً صفر سیاستگذاری است که مدام استمرار پیدا میکند و از یک مسئله به مسئله دیگر سرایت میکند.
کوتولههای سیاسی باید حذف شوند
وی افزود: در دوستی و دشمنی با دیگران مهم آن است که در هر رابطهای باید منافع ملی و به عبارتی خیر عمومی مردم را تأمین کرد؛ کما اینکه هر رابطه خصمانهای نباید منجر به نقض منافع ملی و خیر عمومی مردم شود. انتقامگرفتنی که منجر به هزینه بیشتر از طرف مقابل شود، انتقام نیست، خسارت و اشتباه محاسباتی است. نفرت از دیگران نباید به ضرر مردم تمام شود و جامعه را در گذشته نگه دارد.
انصاری گفت: آینده را باید به صورت جدی دریابیم. در حقیقت اتکاء به سیاستهای تعاملی با جهان و منطقه را توسعه و توجه به منافع ملی را باز خواهد کرد. در این شرایط استفاده از ظرفیت نخبگان داخلی و متخصص در عرصههای مختلف و حذف پخمگان، کوتولههای سیاسی مقدمه حرکت جامعه رو به جلو خواهد بود.
به دلیل نپذیرفتن FATF امکان ارتباط با کشورها را نداریم
انصاری در ارزیابی سیاست دولت سیزدهم در مذاکرات هستهای با توجه به رویکار آمدن تیم جدید مذاکرهکننده تصریح کرد: ما در دوران دفاع مقدس هم تحریم بودیم ولی این تحریمها همهجانبه و توسط همه کشورها نبود بلکه تحریمها فقط از جانب آمریکا بود. درحالحاضر در شرایطی قرار گرفتیم که نهتنها آمریکا هیچ مراودهای با ما نمیکند بلکه این محدودیتها را برای کشورهای دیگر نیز گذاشته و اجازه نداد هیچ کشور دیگری با ما هم مراوده تجاری داشته باشد. علاوهبراین به دلیل اینکه ایران FATF را امضا نکرده، امکان مراودات مالی این کشور با کشورهای دیگر نیز سلب شده و از این منظر ایران از همه جوانب در وضعیت نامناسبی قرار گرفته است.
مردم تاوان بیتدبیری مسئولان را میدهند
قائممقام دبیرکل حزب اتحاد ملت ادامه داد: مجموعه مواردی که گفته شد باعث شده شرایط اقتصادی به مراتب بدتر از دوران جنگ تحمیلی شکل بگیرد و متأسفانه این مردم مظلوم هستند که باید تاوان این بیتدبیری را بدهند. در واقع نتیجه این سیاستها باعث شده که در این سه دهه بسیاری از مردم به قشر فقیر اضافه شوند و از طبقات متوسط به فقیر ریزش کنند.
کاسبان تحریم برنده شرایط فعلی هستند
انصاری با تأکید بر پذیرش FATF خاطرنشان کرد: از طرفی اتخاذ سیاست تقابلی و دور زدن تحریمها باعث هدررفت منابع عظیم مالی برای کشور شده؛ بهطوریکه با صرف این منابع میتوانستیم بیش از ۲۶۰ برج خلیفه یا پرداخت سه میلیارد تومان به هر خانواده ایرانی اقدام کنیم. لذا تنها برنده این مقابله کاسبان تحریم و به جیب زدن میلیاردها دلار از سرمایههای ارزی کشور توسط آنها شده است. بنابراین مسئولان امر باید بدون فوت وقت حل مسئله هستهای، تصویب لوایح دوگانه FATF و پالرمو را در دستورکار قرار دهند و در عرصه مذاکرات از ظرفیت متخصصین سیاست خارجی که قدرت تعامل بر مبنای اصول، عزت و حکمت دارند، را مورد استفاده قرار دهند.
کابینه رئیسی باندی انتخابشده است؟
این چهره اصلاحطلب در مورد میزان انعطاف در دولت رئیسی یادآور شد: انتخابهای کابینه دولت سیزدهم، حداقلی و باندی است که در نتیجه دولت امکان استفاده از ظرفیتهای بالقوه موجود سیاسی و کارشناسی را ندارد. البته انعطاف در صورت تحقق کابینه فراجناحی مطرحشده در شعارهای انتخاباتی جناب آقای رئیسی، ممکن بود اما در شرایط موجود باید توکل به خداوند متعال کرد