عجب شاهکاری!
اگر آقای رئیسی به واقع در این باره نامه‌نگاری هم کرده باشد، چندان جای شگفتی ندارد.
واقعیت این است که برنامه‌های سیاسی صدا و سیما یکی از معضلات اصلی نظامِ اطلاع‌رسانی در کشور است. نگرش حاکم بر بخش‌های خبرِ سیاسی و تحلیلی این سازمانِ عریض و طویل، مشابه نگرش افراطی‌ترین طیفِ جناح اصولگرا از جمله مخالفان سرسخت برجام است. از این رو، این سازمان نه فقط کمترین بهره‌ای از اطلاع‌رسانی حرفه‌ای و دقیق و صحیح نبرده است، بلکه عملاً به یک دستگاه تبلیغاتچی به شدت بی‌اعتبار در نزد محافل علمی و کارشناسی تبدیل شده است.
در بی‌اعتباری سازمان صدا و سیما همین بس که در ماجرای کاترین پرز شکدم، هیچکدام از محافلِ داخلیِ متهم به همکاری با او، برای رفع اتهام از خود به این سازمان متوسل نشدند، بلکه همگی به مصاحبۀ شبکۀ بی بی سی با خانم شکدم ارجاع دادند!
آیا سندی محکم‌تر از این برای بی‌اعتبار شدن صدا و سیما نزد افکار عمومی و انتقال مرجعیت خبری جامعه به خارج از کشور می‌توان ارائه کرد؟
حال وقتی که ارگان‌های رسمی نیز برای قبولاندن یک موضوع به مخاطبان خود، از توسل به صدا و سیما نومیدند و به رسانه‌های آن طرف آب ارجاع می‌دهند، چرا رئیس دولتی که به سهم خود برای احیای برجام کوشش می‌کند، نباید از عملکرد چنین دستگاهی ناراضی باشد و برای تغییر رفتار آن نامه‌نگاری کند؟
اگر از شبکه‌های بی‌شمارِ غیرِ سیاسی سازمان صدا و سیما که برنامه‌های سرگرم کننده و بعضاً سودمندی هم دارند، صرف‌نظر کنیم، بخش‌های خبر و تحلیلِ سیاسی این سازمان، فقط هدر دادن پول و وقت مردم نیست، بلکه ابزاری برای گمراه‌سازی، راه رفتن روی اعصاب عموم و کمکِ بی‌وقفه به جذب مخاطب برای شبکه‌های برون‌مرزی است!
واقعاً که عجب شاهکاری است!
منبع: کانال تلگرامی نویسنده
