پیامدهای انتخابات مردم پایین مدار 38 درجه در کره

چو سانگ هون خبرنگار نیویورک‌تایمز در سئول گزارش داد: او به عنوان دادستان به پیگرد روسای جمهور سابق پرداخت و اکنون نارضایتی رای‌دهندگان به او کمک کرده تا در سخت‌ترین رقابت از سال 1987 به ریاست جمهوری برسد.

اکوایران در این باره نوشت: با شمارش 98 درصد شمارش آرا، یون سوک یول، رهبر اپوزیسیون، با اختلاف 263 هزار رای یا 0.8 درصد، پیشتاز بود.آقای یون جایگزین رئیس جمهور مون جائه این خواهد شد، یک رهبر مترقی که دوره پنج ساله او در ماه می به پایان می رسد.

این انتخابات به طور گسترده به عنوان یک همه پرسی در مورد دولت آقای مون تلقی می شد. شکست آن در مهار افزایش سرسام آور قیمت مسکن، رای دهندگان را خشمگین کرد. همینطور جنبش #MeToo و رسوایی های فساد مربوط به متحدان سیاسی آقای مون، و همچنین عدم پیشرفت در عقب انداختن برنامه تسلیحات هسته ای کره شمالی، در این کاهش محبوبیت مؤثر بود.

فضای دوقطبی به کره جنوبی هم رسید

پروفسور آن بیونگ جین، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه کیونگ هی در سئول، گفت: "این انتخاباتی برای آینده نبود، بلکه انتخاباتی بود که به گذشته برای قضاوت در مورد مدیریت مون نگاه می کرد. با انتخاب یون، مردم می خواستند دولت مون را که نالایق و ریاکار می دانستند مجازات کنند و خواستار جامعه ای عادلانه تر شوند».

اما، همانطور که نتایج نزدیک نشان داد، رای دهندگان به شدت قطبی بودند و بسیاری از رای دهندگان از انتخاب بین گزینه‌های "غیرقابل قبول" گلایه داشتند.

رقیب آقای یون، لی جائه میونگ از حزب حاکم دموکرات، در سخنرانی پدیرش شکسن خود به شکاف های کشورش اذعان کرد. وی گفت: من صمیمانه از رئیس جمهور منتخب می خواهم که کشور را برای رفع اختلاف و درگیری رهبری کند و عصر وحدت و هماهنگی را بگشاید.

گردش به راست سئول

پیروزی آقای یون، که 61 سال دارد، محافظه کاران را پس از پنج سال پرسه در بیابان سیاسی به قدرت بازگرداند. حزب قدرت مردمی او پس از استیضاح رئیسش پارک گئون هی، که آقای یون به محکومیت و زندانی کردن او به اتهام فساد کمک کرد، دچار آشفتگی شده بود.

آقای یون، که به دنبال یکی دیگر از رئیس‌جمهورهای سابق و رئیس سامسونگ بود، توسط حزب استخدام شد تا احیای محافظه‌کاران را مهندسی کند. همسایگان کره جنوبی و دولت ایالات متحده این انتخابات را از نزدیک زیر نظر داشتند.

انتخاب یون ممکن است دستور کار مترقی رئیس جمهور فعلی، به ویژه سیاست او برای گفتگو و صلح با کره شمالی را تغییر دهد. به عنوان رئیس جمهور، مون سه بار با رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون، ملاقات کرده است، هرچند که این هیچ مانعی برای جلوگیری از گسترش سریع برنامه تسلیحات هسته ای کیم نداشت.

آقای یون به شدت از رویکرد آقای مون در قبال کره شمالی و همچنین در قبال چین انتقاد کرده است. او اصرار دارد که تحریم‌های سازمان ملل باید تا زمانی که کره شمالی به طور کامل خلع سلاح هسته‌ای نشده است، اجرا شود، موضعی که بیشتر با واشنگتن همسو می‌شود تا آقای مون.

آقای یون همچنین خواستار تشدید مانورهای نظامی مشترک بین کره جنوبی و ایالات متحده شده است - که در زمان آقای مون کاهش یافت - موضع دیگری که احتمالاً کره شمالی را عصبانی می کند و اکنون ممکن است از طریق آزمایش های تسلیحاتی بیشتر تنش ها را افزایش دهد.

آقای یون در طول مبارزات انتخاباتی گفت: «صلح بی معنی است، مگر اینکه توسط قدرت پشتیبانی شود. تنها زمانی می توان از جنگ اجتناب کرد که ما توانایی انجام حملات پیشگیرانه را داشته باشیم و تمایل خود را برای استفاده از آنها نشان دهیم».