ادعای مهم معصومه ابتکار درباره پرونده سعید طوسی و سوءاستفاده جنسی در شهرداری تهران /آزار و اذیت زنان در صنف مذهبی هم وجود دارد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انصافنیوز، معصومه ابتکار، معاون پیشین رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده -در دولت حسن روحانی- در گفتوگویی موضوع «می_تو» در ایران را مورد بررسی قرار داده و از علت آزار و اذیت زنان، کودکان و حتی مردان سخن گفته است.
ابتکار گفت: بحث آزار و اذیت در جامعه ما بدون سابقهای نیست و البته حد و اندازههای مختلفی هم دارد. هر زن ایرانی در هر سن و سالی، آزار (به مفهوم متلک در خیابان و آزارهای خیابانی) را تجربه کرده است. فرقی هم ندارد که پوشش این زنان چگونه بوده است. هم دختر محجبه بوده که این آزار را تجربه کرده و هم دختری که نوع پوشش متفاوتی دارد و با چارچوب دیگری لباس پوشیده است. متاسفانه مسئله نگاه جنسی به زنان و دختران در تمام ردههای مختلف وجود دارد و کمتر با افراد تعرض کننده برخورد میشود.
او افزود: از سوی دیگر کمتر کسی درباره آزار و اذیت صحبت میکند. در متون و گزارشها نیز کمتر به این موضوع پرداخته میشود که چطور افراد به خود اجازه میدهند در حین عبور به یک خانم از الفاظ جنسی استفاده کنند. بعضی اوقات این الفاظ بسیار تحقیرآمیز است یا گاهی نشان از تمایلاتی دارد. به هر حال این نوع رفتار حس بدی را در خانمهای حاضر در عرصه اجتماعی ایجاد میکند.
در واقع تضییع حقوق فردی محسوب میشود و یک حرکت غیراخلاقی و کاملا مغایر با شئونات دینی بوده و عجیب است که کمتر در مورد این موضوع صحبت میشود. انگار این آزارها یک مسئله عادی است و باید آن را بپذیریم. البته در جوامع دیگر هم از این آزارها مستثنی نیستند.
متاسفانه این رفتارها از دیرباز و قبل از انقلاب وجود داشته و هنوز هم وجود دارد. ممکن است فردی غیرتی هم باشد ولی غیرتش به خواهر، دختر و همسرش مختص شده و در مواجهه با به یک زن دیگر به خودش اجازه میدهد به دلیل نگاه تفاوت جنسی این حرکت غیراخلاقی را انجام دهد. متاسفانه همه ما این آزار را تجربه کردهایم. البته ممکن است آقایان هم این آزار و اذیت را تجربه کنند. مردانی که شاهد آزار یک خانم هستند به ندرت واکنش نشان میدهند و گاهی با بیخیالی و بیتفاوتی از کنار این آزارها عبور میکنند.
ابتکار در پاسخ به این سوال که شما با این موضوعات مقابلهای هم کردید، گفت:از زمانی که عضو شورای شهر تهران بودم با این موضوع به صورت جدی و سیستماتیک برخورد کردم. آن زمان گزارشهایی از داخل مجموعههای شهرداری به ما رسید که گزارشها را سریع برای رسیدگی ارجاع دادیم. روی این موضوع بسیار حساس بودم اما در عمل امکان رسیدگی و ورود به موضوع را نداشتم و فقط از ابزار تذکر استفاده کردم چون امکان ورود مستقیم برای بررسی این گزارشها وجود نداشت.
البته از طریق کانالهایی برای افراد پیام میفرستادم و حتی یکی، دو بار هم در جلسات علنی شورای شهر تهران به این مسئله اشاره و اعلام کردم: «محیط اداری باید سالم باشد و یک مدیر نمیتواند از موقعیت خود هیچگونه سوءاستفاده (مادی، جنسی یا برای رسیدن به تمایلات کثیف خود) استفاده کند.» در بررسیهایی که داشتم خانمها میگفتند اگر این همراهی را نداشته باشند، برای ادامه فعالیت یا ارتقاء شغلیشان مشکل ایجاد میشود. البته گزارشها از شهرداری آن زمان زیاد نبود ولی اعضای شورای شهر و برخی مقامات شهرداری وقت نسبت به این موضوع حساس بودند و برخوردهایی صورت گرفت.
او در پاسخ به این سوال که چرا به موضوعاتی مانند سعید طوسی اینقدر نپرداختند اما در سینما به این اندازه جنجال میشود؟ پاسخ داد:این موضوع سیاسی و تخریب سلبریتی و سینماگران است و اصلا اجازه ندادند موضوع سعید طوسی باز و مسئله درست مطرح شود. اما این موضوعات در تمامی صنفها وجود دارد حتی اینطور نیست که فکر کنید در صنفهای مذهبی ما این مسائل وجود ندارد.
متاسفانه در صنفهای مذهبی هم وجود دارد. اما این آزار و اذیتها در قشر تحصیلکرده کمتر است و این معضل به مهارت و آموزشهایی که در شئونات مهارتهای خوب زیستن، رعایت حقوق دیگران، «نه» گفتن و… بستگی دارد. اگر فردی به رفتار خودش مسلط نباشد دچار آسیب میشود و اگر فرد مقابل او هم قدرت نه گفتن و اعتماد به نفس لازم را نداشته و آموزش ندیده باشد ممکن است دچار کج فهمی شود.
ابتکار گفت:این کج فهمی در افراد کم سن و سال بیشتر است و اصلا متوجه نمیشود احتمال دارد که چه اتفاقی برای او رخ دهد اما بعد از فاجعه متوجه میشود که چقدر آسیبدیده و این آسیب روی تمام زندگی او تاثیر میگذارد.
باید شئونات روابط جنسی را در جامعه تعریف کرده و اجازه نداد که روابط افسارگسیخته رواج پیدا کند. منشا بخش مهمی از آثار روانی، بهداشتی، بیماریها، سقط جنین و… ناآگاهی است و تا زمانی که آگاهی و آموزش و تربیت لازم در رابطه با این موضوع ارائه ندهید نمیتوانید هیچ انتظاری داشته باشید. فکر میکنید افراد جامعه آموزش نمیبینند؟ آموزش میبینند اما آموزشهای غلط و اطلاعات نادرست از طریق شبکهها و گروههای همسالان به جامعه داده میشود.