رجایی: حضور سخنگوی دولت در دانشگاه وضعیت را بدتر می کند/ اعتراضات به کف خیابان کشیده شد چون...
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از قرن نو، غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاح طلب، درباره ریشه اعتراضات اخیر گفت: ریشه این اعتراضات و انتقادات، اجتماعی توام با نقدهای سیاسی است. تصور می کنم از دهه 70 به بعد، نسلی سر کار آمده است که با اینترنت و فضای جهانی رشد کرده بوده و آرمان ها و آمال های آن ها مسائلی است که در این فضا تعریف می شود. این فضا هم نمی خواهم بگویم با مذهب و ملیت مغایر است اما، کمترین تعامل و اشتراک را با مذهب دارد.
اعتراضات به کف خیابان کشیده شد چون...
وی ادامه داد: اما، این اعتراضات مذهبی نیست و همانطور که اشاره شد یک جنبش اجتماعی است که ربطی به بیرون از کشور ندارند اما از سوی آنان که می خواهند از آب گل آلود ماهی بگریند، تحریک می شود. قاعدتا، میانسال ها در این اعتراضات تماشاگر هستند و نقشی ندارند. روستاها هم ساکت هستند و قشر مذهبی و بنیانگرا و اصولگرا در این ماجرا مورد مخالفت قرار گرفتند. احزاب نیز در این اعتراضات نقشی ندارند. افراد متعلق به دهه 70، 80 و حتی 90 دغدغه معیشتی و کار دارند و خود را با جوانان اروپایی و خارجی مقایسه کرده و حس پسرفت کردن دارند. از آنجایی که هر کسی به دنبال منفعت خودش است و می بینند که آن نفع مطالبه نمی شود و نمی توان یک زندگی برای خود فراهم کنند پس اعتراض می کنند. از آن جایی هم که نمی توانستند اعتراضاتشان را در قالب احزاب، نمایندگان مجلس و دولت بیان کنند، پس به کف خیابان آمدند که آخرین پرده اعتراضات است.
اعتراضات به ظاهر خاموش شده اما جمع نه!
رجایی با اشاره به پسااعتراضات گفت: در وهله اول باید اعتراضات شنیده شده و مورد قبول قرار بگیرد چرا که معترضان هم بخشی از مردم هستند و نظریه هایی که توسط نهادهای امنیتی داده شد آنان را تخریب گر و بر هم زننده معرفی شدند. خارجی ها نقش داشتند و یا ممکن است برخی رسانه ها عوامل نفوذی وجود داشته باشد اما قالب اهالی رسانه نجیب و پاک هستند و دغدغه منافع ملی را دارند. باید اعتراضات و حدود آن را به رسمیت شناخت و مانند برخی نهادها نگویند سرکوب شد. چرا که حتی اگر اعتراضات به لحاظ ظاهری هم خاموش شود اما، جمع نشده است و ممکن است در یک اتفاق دیگر خودش را نشان دهد.
حضور سخنگوی دولت در دانشگاه وضعیت را بدتر می کند
مشاور مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: بنابراین، اعتراضات در یک رویکرد کلی توسط حاکمیت و دولت به رسمیت شناخته شود و جامعه تغییر و تحول را حس کند. البته، برخی جوانان ناراضی می مانند و برخی هم به خواسته هایشان می رسند. مثلا، اگر ببیند کل حاکمیت هم سو نیست و آنان هم می توانند نقشی داشته باشند و صدایشان شنیده می شود.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره حضور سخنگوی دولت در دانشگاه ها گفت: این حضور نیز دردی را دعوا نمی کند و بدتر می کند. وزن سخنگوی دولت به لحاظ سابقه انقلابی و جایگاه در حدی نیست که با این موضع، با دانشجویان سخن بگوید و بیشتر باعث منسوخ شدن موضع دولت می شود. معترضان باید در صدا و سیما حضور پیدا کنند، حرف هایشان را بزنند و سانسور هم نشوند تا جامعه حس کند حرف هایش را بزند. حاکمیت باید فورا دانشجویان را آزاد کند و سرکوب را متوقف کند و مکانی را برای بیان اعتراضات مشخص کنند. امنیت پس از بیان اعتراض را هم تضمین کنند و کشور به سمت آرامش برود.
برای گفتگو کردن دیر شده است
وی با اشاره به تاکید سیاستمداران برای گفتگو با معترضان گفت: برای گفتگو دیر شده است و اعتراضات نزدیک 7 هفته به طول کشیده است. باید در همان روزهای اولیه این گفتگو انجام می شود و افکار عمومی توجیه می شد. دیر نیست اما حرکت ها رادیکالی شده و ممکن است نتیجه لازم کسب نشود. پیش بینی من این است که این حرکت ها نمی تواند دوام داشته باشد اما، بستر و زمینه برای اعتراضات هنجارشکنانه بعدی را فراهم می کند. حاکمیت باید این بستر را از بین ببرد. البته، هر اعتراضی بد نیست و برخی اقدامات دولت ها مورد قبول جامعه نیست که با اعتراض باید بیان شود که رویه خود را اصلاح کنند. به طور مثال، در قضیه ورود زنان به ورزشگاه نیاز به اخطار فیفا نبود و خودمان می توانستیم آن را حل کنیم. عادل فردوسی و پور یا علی دایی باید به ورزش بازگردند و دولت عفو عمومی بدهد و افرادی که رفتند، بدون حس خطری برگردد تا کشور به آرامش نسبی برسد.
